سید‌علی موسوی:احساس کردم یک نیروی مافوق، کار را پیش می‌برد

این تله‌تئاتر که توانسته هفت جایزه از جشنواره تئاتر مقاومت کسب کند به کارگردانی سید‌علی موسوی تهیه شده بود. او درباره کارگردانی این تله‌تئاتر به فارس گفته است: من در ابتدا جزو طیفی بودم که می‌گفتم به ما چه ربطی دارد، اصلا نمی‌فهمم که چرا جوانان ما باید بروند و در کشوری دیگر کشته شوند به خاطر جامعه و دولت دیگر، اصلا ربطی به ما ندارد، بعد که قصه‌ها را خواندم این نگاه تلطیف شد، گفتم این آدم‌ها به خاطر یک هدف می‌روند و این هدف مطمئنا دفاع از دولت اسد نیست و دیگر به این نتیجه رسیدم کسانی که می‌روند برای هدفی دیگر می‌روند. یک جایی خواندم اینها خیلی پول می‌گیرند، بعد یک عکسی قبل از نوشتن نمایشنامه دیدم که خیلی تکان‌دهنده بود: تابوتی بود که شهید مدافع حرم در آن خوابیده و صورت شهید بیرون و از گردن به پایین پرچم ایران بود و در انتهای تابوت یک کودکی بود که حداکثر یک‌سال داشت، مادرش و مادربزرگش پشتش بودند و یکسری آدم بودند که همه داشتند گریه می‌کردند و بچه با لبخند نگاه می‌کرد، خیلی عکس زیبایی بود و زیرش نوشته بود خیلی‌ها می‌گویند اینها پول می‌گیرند، تو بگو قیمت این لحظه چنده؟ فکر کردم که واقعا قیمت این لحظه چند است؟ دیدم قیمت ندارد... من الان برای آرمان و هدفم نباشد، بگویند صد میلیارد می‌دهم برو خودت را بکش آیا این کار را می‌کنم؟ آیا آنهایی که می‌گویند برای پول رفتند برای آرمان خودشان با ماهی 100 میلیون می‌روند بجنگند؟ مطمئنم این کار را نمی‌کنند.

وی درادامه گفته است: تا به حال در زندگی‌ام سه‌روزه نمایشنامه ننوشته بودم، چون کار نشدنی است. ولی چون دقیقا می‌دانستم چه می‌خواهم بنویسم سه روزه آن را نوشتم. البته در لحظه به لحظه نگارش این نمایشنامه و تمرین و اجرا و ضبط آن همیشه یک نیروی مافوقی را احساس می‌کردم که کار را جلو می‌برد و نمی‌گذارد خللی در آن ایجاد شود و لحظه به لحظه روح این شهید بزرگوار را در کار احساس می‌کردم.

امیرکربلایی زاده بازیگر این تله‌تئاتر هم گفته است: کار سبز، سفید، سرخ را دوست داشتم. همکاری ما به خیلی سال پیش برمی‌گردد. زمانی که علی و محمد بی‌ریا کار تئاتر خیابانی می‌کردند و خیلی هم موفق بودند. اصولا جنس کار همدیگر را می‌شناسیم، گاهی من کارگردانم و علی بازی می‌کند و گاهی برعکس، چون من کمتر کارگردانی می‌کنم بخصوص در سال‌های اخیر. در این کار هم همه‌چیز دلی شد، من فیلمی را کار کردم که برای حسین دارابی و با موضوع شهدای غواص بود. اساسا مقوله شهدا غیر از فضای سیاسی و حزبی بوده و جدا از همه این شرایط است.