به قهرمان لیگ احترام بگذاریم

رقابت همه تیم‌ها در صدر و قعر جدول هم به زیبایی لیگ این فصل اضافه کرد؛ تا لحظه آخر تکلیف صدر جدول و قهرمان و حتی تیم‌هایی که سهمیه آسیایی می‌گیرند، مشخص نبود؛ در انتهای جدول هم همین‌طور. سیاه‌جامگان تا دقیقه 89 بازی با ملوان لیگ یکی بود و ملوان لیگ برتری، اما در این دقیقه جای این دو تیم عوض شد تا تیم ریشه‌دار فوتبال ما راهی دسته پایین‌تر شود.

معتقدم برای قهرمان این فصل باید کلاه از سر برداریم. استقلال خوزستان نشان داد می‌شود با تلاش فراوان و بدون بازیکنان اسمی و پرهزینه، خوب بازی کرد و به قهرمانی رسید. مهم‌ترین مشخصه عبدالله ویسی خریدهای موفق او بود. خسوس دروازه‌بان و کولیبالی مدافع این تیم، عملکردی قابل دفاع داشتند و قراردادشان هم بسیار منطقی بود. میانگین نیم گل خورده در هر بازی ثابت می‌کند که این تیم در ثبت قرارداد با بازیکن خارجی باید الگوی لیگ ما شود.

در کنار همه این نکات مثبت، چند نکته منفی هم بود. متاسفانه فرهنگ غلط تعویض زودهنگام و بی‌برنامه مربیان، از فوتبال کشورهای عربی وارد فوتبال ما شد که بسیار خطرناک به نظر می‌رسد. بیش از هفت یا هشت تیم یک، دو یا سه بار مربیان خود را عوض کردند و منهای تراکتورسازی هیچ تیمی از این تغییرات سودی نبرد. اولین آسیب این تغییرات مداوم، شیوه محتاطانه و دفاعی مربیان لیگ است که به مرور، باعث سلب‌جذابیت از لیگ می‌شود. مشکلات مالی و اقتصادی اکثر تیم‌ها هم آفتی بود که دامن لیگ این فصل را گرفت. و نکته آخر فوت عزیزانمان در فوتبال بود. هادی نوروزی در پرسپولیس، علی‌اکبر دارستانی در نفت و مهرداد اولادی در ملوان که امیدوارم فصل بعد تا این حد تلخ نباشد.

امیرحسین پیروانی

کارشناس فوتبال