بروبچ

عسل از نسیم‌شهر: هیچ وقت قرص‌هایی که حال آدم را خوب می‌کنند نمی‌توانند جای خوب‌هایی که دل آدم را قرص می‌کنند بگیرند.

پری از اصفهان: باران که می‌بارد همه به دنبال سرپناهند اما عقاب برای اجتناب از خیس شدن، بالاتر از ابرها پرواز می‌کند. این دیدگاه است که تفاوت را خلق می‌کند.

حسین جوادی از کلخوران: نبودی بی‌تو پنهان گریه کردم. تو را دیدم به خوابم گریه کردم. برای این‌که اشکم را نبینی، نشستم زیر باران گریه کردم.

محمد یاسین تکلو از گنبد: اعتماد کردن به همه و بی‌اعتمادی بیش از حد، هر دو شکننده‌اند.

حسن چنارانی از نیشابور: آرزویم داشتن زندگی آرام بود اما تمام آرزوهایم را با خودت بردی. می‌دانم پشیمان شده‌ای اما برای آرزو کردن دوباره دیر شده است.

روح‌ا... عربانی از صومعه‌سرا: تنهایی من شکل فنجان چایی‌ام شده است؛ کوچک و غمگین و کمرنگ. اما همیشه داغ، همیشه تازه.

نرگس عباسی از اراک: امروز هم بدون تو گذشت. یک پاییز، یک زمستان، آری بهار هم بدون تو. به شکستن‌های پی‌درپی قلبم قسم من با تنهایی‌هایم بدون تو غریبه‌ام. آری. تنفسم بوی زمستان می‌گیرد. دست‌هایم یخ می‌زند. شاید زنده باشم، نه؟ بی‌امیدی، ناامید می‌شوم. بدون تلنگر می‌شکنم. بدون قلب زندگی می‌کنم و یک بار فریاد می‌زنم: کجایی؟ آری یک بهار هم بدون تو، تابستان‌هایم مال تو. پاییزم را که گرفتی من تا ابد زمستانم.

محمد رضایی قدیم از ارومیه: اگر قرار باشد خوبی ما وابسته به رفتار دیگران باشد این دیگر خوبی نیست بلکه معامله است. می‌شود پروانه بود و به هر گلی نشست اما بهتر است مهربان بود و به هر دلی نشست.

بدون نام: بادبادک تنها همان‌قدر از آسمان سهم می‌برد که نخش به او اجازه می‌دهد. اما خود را با خیال در زمین نبودن آرام می‌کند. نگذار هیچ نخی به تو وصل باشد. نخ‌ها تنها لایق عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی هستند و بس. درد دارد روزی بفهمی تمام حرکاتی که از تو سر می‌زند بابت تفکری است که اکثریت به «ذهنت» القا کرده است.

محمدجعفر محقق از قم: گاهی یه حرفایی رو می‌گی چون باید گفت. همون‌طور که گاهی یه حرفایی رو نمی‌گی چون نباید گفت! حالا یا جاش نیست، یا هنوز وقتش نشده اما یه وقتایی یه حرفایی رو می‌خوای بگی چون باید بگی. منتها به زبون آوردن و گفتنشون مثل کندن کوهه. این‌جور مواقع، تنها کاری که می‌شه کرد اینه که حرفاتو بریزی توی نگاهات. چون این رو همه می‌دونن که چشمای آدما دروغ نمی‌گن. منتها باید امیدوار بود که مخاطب، زبون چشم‌ها رو بلد باشه.

سارا چوگان: دوست من! مأموریت تو در زندگی تغییردادن جهان نیست. تو مأمور تغییر خویشتنی. تمام راه‌حل‌ها درون توست. جهان یک آیینه است. آنچه در دنیای درون خود احساس می‌کنید در جهان بیرون به عین می‌بینید و دقیقاً به همین علت است که هیچ‌کس نمی‌تواند با دستکاری جهان بیرونی به زندگی خود سامان دهد. شرایط بیرونی تنها زمانی تغییر می‌کنند که اندیشه‌های ما در قبال آنها تغییر کرده باشد.

پیامک‌های شما هم رسید: احمد دهستانی از شهربابک- گل همیشه‌بهار- مهندس علی‌نقی بازرگان از تهران- حجت یل- علی ظاهری از قطور- محمدامین جعفری از سیریک- دیاکو از کرمانشاه- میلاد غفارنژاد از چمستان- یوسف قولجای از گنبدکاووس- شهلا دبیری‌نژاد از اهواز- محمد رجبی از مشهد- بابک حسنیاین از شاهین‌شهر- ژاله نادری از کرج.