یادداشت

دموکراسی، گاز اشک‌آور آزادی بیان و سرکوب در فرانسه

شهرهای مختلف فرانسه بیش از یک ماه است با برگزاری تظاهراتی، به صحنه درگیری پلیس با معترضان تبدیل شده است. پلیس فرانسه برای سرکوب از انواع و اقسام گازهای اشک‌آور استفاده کرده، در نهایت با توسل به خشونت، معترضان را مجبور به عقب‌نشینی از خواسته خود می‌کند. از ابتدای مارس تا امروز با دعوت هفت سندیکای بزرگ کارگری، دانشجویی و دانشگاهی، پنج تظاهرات سراسری در شهرهای مختلف فرانسه برگزار شده است که همه این تظاهرات به درگیری و خشونت ختم شده، نزدیک به هزار نفر دستگیر و بیش از صد نفر از معترضان و پلیس فرانسه هم راهی بیمارستان شده‌اند.

کد خبر: ۹۰۳۸۵۷

دولت فرانسه لایحه‌ای برای اصلاح قانون کار معروف به قانون الکمری آماده کرده است. این لایحه تا امروز دولت را با بحران و دردسرهای مختلفی مواجه کرده است. به نظر می‌رسد مخالفت با این لایحه، ظاهر یک بحران ایجاد شده در فرانسه است و درگیری‌های روزهای اخیر و برخورد خشن پلیس نشان می‌دهد مشکل عمیق تر از مخالفت با یک لایحه است.

مخالفان می‌گویند، این لایحه در کنار افزایش ساعات کار و کاهش پاداش‌ها به کارفرمایان اجازه داده است با توجیه مشکلات اقتصادی بتوانند براحتی کارگران و کارکنان خود را به صورت گروهی از کار اخراج کنند. فرانسوا اولاند در زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری به مردم کشورش قول داده بود نرخ رشد بیکاری را در فرانسه متوقف و حتی آن را معکوس هم کند. چهارسال از حضور وی در کاخ الیزه گذشته، اما نرخ بیکاری همچنان به روند افزایشی خود ادامه داده و امروز به 6/10 درصد رسیده است. فرانسوا اولاند گفته بود اگر نتواند برای بیکاری چاره‌ای بیندیشد در دور دوم پنجساله انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام نخواهد کرد و به نظر می‌رسد اولاند به هر قیمتی که شده قصد دارد برای موجه کردن ثبت نام خود این لایحه را به قانون تبدیل کند. گفته می‌شود تصویب این لایحه برای اولاند لقمه آسانی نخواهد بود، زیرا سندیکاهای کارگری و دانشجویی اعلام کرده اند به هیچ وجه تسلیم خواسته‌های دولت از طریق این لایحه نخواهند شد.

معترضان پس از گذشت یک ماه از اعتراضات خود به این لایحه جنجالی، جنبشی به نام ایستاده در شب را به نشانه اعتراض راه‌اندازی کرده‌اند. حتی گفته می‌شود میدان جمهوری پاریس نقش اتاق فرمان تظاهرات و اعتراض‌های هفته‌های اخیر را در فرانسه دارد. شرایط تظاهرات در فرانسه نشان می‌دهد این اعتراض‌ها فراتر از یک اعتراض عادی است، زیرا معترضان از نارضایتی خود درباره سیاست‌های فرانسوا اولاند می‌گویند و این‌که نظام سرمایه‌داری بیشتر به فکر جیب سرمایه‌داران است.

کارشناسان می‌گویند نزاع بر سر این لایحه دو راه بیشتر ندارد: الف) گفت‌وگو و توافق دولت با مخالفان برای پذیرش یا رد این لایحه. شرایط یک ماه گذشته نشان می‌دهد دولت نتوانسته است با نماینده مخالفان از سندیکاها در این باره به راه‌حلی برسد به همین علت گفت‌وگوها با زبان خشونت همچنان در خیابان‌های شهرهای مختلف مشاهده می‌شود و طرف‌های درگیر با گاز اشک‌آور و پرتاب سنگ و چوب به یکدیگر پیام می‌فرستند . ب) تداوم همین شرایط یعنی ادامه تظاهرات، اعتراض‌ها و درگیری‌ها. مسئولانی از هر دو حزب سوسیالیست و جمهوریخواه درباره تداوم درگیرها به دولت هشدار داده اند که ممکن است به نقطه غیرقابل برگشتی برسد.

با همه این شرایط تحولات فرانسه به هر سمت و سویی که کشیده شود همچنان یک غایب اصلی دارد و این غایب همان رسانه‌های غربی در برابر اعتراضات مردمی در فرانسه است .