اوتیسم Autism به بیماری اختلالات رشدی نافذ و پیش رونده گویند که فرد را از نظر ارتباط اجتماعی و کلامی درگیر میکند .علت اصلی آن ناشناخته است، پسرها 3-4 برابر بیشتر از دختران به این اختلال دچار می شوند .
کد خبر: ۹۰۲۹۲۳
این بیماری ناشناخته درمانی ندارد/ راه هایی که به پیشگیری کمک می کنند

علت این اختلال ناشناخته است اما ژن و محیط در پدید آوردن آن بی تاثیر نیست . اوتیسم خود را از سن پایین یعنی قبل از 3 سالگی نشان می دهد و بصورت پیش رونده شروع به پیشرفت می کند ، این اختلال فاز های بهبود ندارد و فردی که دچار اوتیسم است در طول سال های زندگی اش با این بیماری باید دست و پنجه نرم کند .

اوتیسم یکی از بیماری هایی است که در طیف بیماری های اختلالات پیش رونده طبقه بندی می شود .یعنی بیماری های دیگری هم در این قسمت قرار میگرند مانند آسپرگر و یا سندروم هلر و ... در واقع اوتیسم را می توان طیفی از از بیماری ها در نظر گرفت .

سارا هاشم پور روانپزشک در رابطه با علائم این بیماری در گفتگو با خبرنگار جام جم آنلاین بیان کرد : علایم و نشانه های اوتیسم بیشتر اوقات قبل از سن 3 سالگی شروع به ظهور می کنند. در اوایل والدین کودک مبتلا به اوتیسم متوجه می‌شوند که کودکشان شروع به صحبت کردن نکرده و مانند سایر کودکان هم سنش رفتار نمی کند. اما اینکه کودک مانند سایر کودکان و در سن آنها شروع به صحبت کرده و بعد مهارت های کلامی خود را از دست دهد، نیز ممکن است. فرد مبتلا به اوتیسم ارتباط اجتماعی و ارتباط کلامی مختلی دارد و درگیر حرکات تکراری می شود . بچه های اوتیسم نمی توانند ارتباط غیر کلامی با اطرافیان خود برقرار کنند .

بچه های اوتیسم نمی توانند خود را جای کسی بگذارند ، اگر مادرش به او لبخند بزند او متوجه نمی شود مادر او خوشحال است بگونه ای ارتباط آینه ای با دیگران ندارند .

این روانپزشک در مورد عواملی که خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش می دهند گفت : پسرها 4 تا 5 برابر بیشتر در خطر ابتلا به بیماری اوتیسم هستند. در خانواده هایی که یک کودک مبتلا به اوتیسم وجود دارد، خطر اینکه کودکی دیگر با این بیماری داشته باشند بیشتر است. همچنین خیلی غیرمعمول نیست که پدر و مادر و یا سایر اقوام نزدیک کودک مبتلا به اوتیسم، در ارتباط با دیگران و … مشکلاتی داشته باشند. ممکن است بین سن والدین و ابتلای کودک به اوتیسم رابطه ای وجود داشته باشد والدینی که در سن بالا بچه دار میشوند احتمال درگیری بالایی با این بیماری دارند .

وی در رابطه با نشانه های این بیماری متذکر شد : کودکان اوتیسمی اصرار به یکسانی داشته و در مقابل تغییر مقاوم هستند از تغییرات خوششان نمی آید . مشکلات شدید تکلمی دارند ،از ضمیر «من» استفاده نمی کنند مثلا اگر آب بخواهند می گویند «علی آب می خواهد» . از واژه های تکراری زیاد استفاده میکنند گاهی ممکن است بگویند « علی آب میخواهد » اما منظورشان چیز دیگری باشد .در بیان نیازها مشکل دارند و از اشارات و حرکات به جای کلمات استفاده می کنند. قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار کنند. تماس چشمی ندارند یا تماس چشمی آنها اندک است.

وی در ادامه بیان کرد : به روش آموزش معمول پاسخ نمی دهند. با اسباب بازی، درست بازی نمی کنند مثلا اگر ماشینی به او بدهند ساعت ها مینشیند و چرخ آن را میچرخاند و بدون آن که خسته شوند آن را تماشا میکنند، چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند. احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند. از خطرات نمی ترسند. 50 % کودکان مبتلا به اوتیسم، عقب افتادگی شدید ،20% عقب افتادگی خفیف و آموزش پذیر و 30% آنها سطح هوشی برابر با کودکان معمولی دارند .

این 30% می توانند به وسیله معلم رابط به مدرسه های معمولی بروند .یعنی باید بین معلم و کودک یک نفر رابط وجود داشته باشد اما برای 70% مابقی در ایران متاسفانه امکاناتی وجود ندارند و نمی توانند به مدرسه عادی بروند .

بچه های اوتیسمی تفکر محدودی دارند بنابراین به کارهای تکراری علاقه شدیدی دارند مثلا ممکن است ساعت ها بی وقفه به چرخش ماشین لباس شویی بدون خستگی خیره شوند یا به یک شی خاصی وابستگی شدید پیدا کنند و در نبود آن دچار اضطراب و ناراحتی شوند .

این روانپزشک درخصوص درمان این اختلال گفت : درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد ، اما با تشخیص به موقع در سنین پایین کودک را به گفتار درمانی ، کاردرمانی ،رفتار درمانی بفرستند این کودکان در سنین بالا کمتر دچار مشکل می شوند . سلامت روان خانواده از همه چیز مهم تر است ، اگر افراد خانواده از روان سالمی برخوردار باشند و بدانند که چگونه با کودک اوتیسمی خود رفتار کنند کمک قابل توجهی به آن ها می کنند .

هاشم پور در خصوص عوامل پیشگیری کننده اظهار کرد : والدین با رعایت سن بارداری ، بهداشت حاملگی و استفاده نکردن از هر قرصی در دوران بارداری می توانند احتمال ابتلا به این بیماری را کم کنند ، در زمان تولد نوزاد مراقب باشند کودک دچار بی اکسیژنی نشود یا بیماری هایی مانند زردی و ... به موقع درمان شوند .بعد تولد کودک در محیط مناسبی قرار گیرد هرچند اگرآن ژن در کودک وجود داشته باشد محیط در ان تاثیری ندارد .

بیتا نوروزی - خبرنگار جام جم آنلاین

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها