کشف آرامگاه خانوادگی باستانی در دره شمی ایذه

دره شمی ایذه توسط آندره گدار فرانسوی، رئیس وقت اداره باستان‌شناسی ایران به شماره 362 در 20 خرداد سال 1321 با امضای وزیر وقت فرهنگ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

جعفر مهرکیان دیروز در گفت‌وگو با ایرنا اظهار کرد: هیات باستان‌شناسی در ادامه کاوش‌های فصل سوم دره شمی به دلیل برخورد به مواردی که نیاز به بررسی بیشتر داشت با پشتیبانی و به درخواست اداره کل میراث فرهنگی خوزستان پنج نقطه باقیمانده از فصل سوم کاوش در دره شمی را ادامه داد.

وی افزود: در این کاوش‌ها برای نخستین بار به آرامگاهی در زمین‌های زیر انباشتگاه سنگ‌های دورریز و غیرقابل کشت کشاورزان و با برداشت ده‌ها کامیون سنگ برخوردیم که برخلاف آرامگاه‌های شناخته شده، گوردخمه و زیرزمینی نبوده، بلکه از سه جانب در فضای باز قرار داشته است.

مهرکیان گفت: این آرامگاه منحصربه‌فرد درگاهی سنگی و بسیار خوش ساخت دارد که هنرمندانه به صورت چهار قاب ساخته شده و در چارچوب سنگی با یراقی آهنین و حلقه دار، تراشیده و جای گرفته و باز و بسته می‌شده است.

این باستان‌شناس با بیان این که کشف در گستره 50 هکتاری کاوشگاه اتفاق افتاد، یادآور شد: در نخستین فصل کاوش هیات مشترک باستان‌شناسی ایران و ایتالیا سال 1392 یک نمونه از این در سنگی کشف شد، اما در جایگاه اصلی و واقعی خود قرار نداشت و چگونگی کاربرد آن در محل و استقرار آن بر هیات کاوشگری نیز پوشیده بود.

وی اضافه کرد: این آرامگاه از یک سو به یک تختگاه تکیه داده و ساختار معماری آن تمام سنگی است که از گونه‌های مختلف سنگ استفاده شده و کالبد درگذشتگان روی آنها جای می‌گرفته است.

وی اظهار کرد: بقایای بازمانده سه جمجمه انسانی آن هم به صورت شکسته شده در دو نقطه از این حفاری‌های بی‌رویه حکایت از این دارد که این آرامگاه پس از فروپاشی حکومت محلی الیماییان که بر سرزمین بختیاری فرمانروایی می‌کردند، مورد دستبرد قرار گرفته است.