کلودیو رانیری به سرنوشت تیم‌های مشابه لستر در مسیر قهرمانی توجه دارد

لستر از قهرمانان نوظهور اروپا درس می‌گیرد

سامپدوریا، دیپورتیوو لاکرونیا و مون‌پلیه وولفسبورگ، در روزهایی که به اولین قهرمانی‌شان در سطح اروپا رسیدند، ویژگی‌های منحصربه‌فردی را در مسیر قهرمانی از خود بروز دادند.
کد خبر: ۸۹۶۲۱۶
لستر از قهرمانان نوظهور اروپا درس می‌گیرد

اما پیش از این که این مسیر را مرور کنیم به روزهایی باز می‌گردیم که کلودیو رانیری جوان و تازه‌کار زندگی مربیگری‌اش را آغاز کرده و به اولین غنیمت خود در سری A در فصل 1991 ـ 1990 دست یافته بود؛ فصلی که برای رانیری سفری با مکاشفات شگفت‌آور بود. در سن 38 سالگی به دنبال شروع کارش در تیم‌های آماتوری، پس از چند سال مربیگری نه‌چندان قابل توجه توانست کالیاری را طی موفقیت‌هایی متوالی از سری C به سطح اول فوتبال ایتالیا برساند. در همه این مراحل، بقا هدف اول او بود، اما فصل 1991 ـ 1990 سری A درسی فراموش نشدنی درباره مفهوم احتمالات همیشگی فوتبال به رانیری داد.

داستان سامپدوریا

در آن فصل نه‌تنها کالیاری در لیگ ماندنی شد، بلکه اتفاقی رخ داد که همه آنهایی را که ایده برگزاری کالچو را داشتند، شوکه کرد. عصری که در آن تیم قهرمان اروپا یا همان میلان آریگو ساکی، قهرمانان اسکودتو از ناپولی الهام گرفته از دیگو مارادونا تا اینتر قدرت گرفته از سه بازیکن سرشناس آلمان غربی یعنی لوتار ماتئوس، یورگن کلینزمن و آندرس برمه به همراه یوونتوس که با خرید روبرتو باجو پیشرفت‌های زیادی کرده بود، بر فوتبال ایتالیا حکمرانی می‌کردند، رانیری توانست کالیاری را در جذاب‌ترین نمایش فوتبال دنیا قرار دهد؛ جایی که زیبایی‌های فوتبال بیش از هر جای دیگری بود، اما نمی‌توانست باور کند در آن فصل قرار نیست یکی از آن طاووس‌های عظیم‌الجثه و دلربا به قهرمانی برسد. سامپدوریا همه بزرگان را مغضوب خود کرد و برای اولین بار در تاریخش به قهرمانی رسید. چیزی عجیب اتفاق افتاده بود. چند سال پیش از آن ورونا در اتفاق غیرمتعارف دیگر همین کار را انجام داده بود و حالا در این زمان سامپدوریا با مخلوط زیبایی از بازی هجومی و سیری‌ناپذیر جیانلوکا ویالی که در پشت خود هوش سرشار روبرتو مانچینی را داشت، به همراه یک دفاع مستحکم این کار را تکرار می‌کرد. این تیم در تمام فصل فقط سه بازی را واگذار کرد. سرمربی‌شان ووژدان بوسکوف که بیشتر در سفر بود، به خاطر شوخی‌های عجیب و غریبش شناخته شده بود، اما درون اردوی تیمش به خاطر هوش مربیگری‌اش، روان‌شناسی همه‌جانبه و ایجاد حس پدرانه، مورد ستایش بازیکنانش بود. پائولو مونتووانی رئیس باشگاه معتقد بود می‌تواند بهترین سلاح‌های خود را با سرمایه‌گذاری روی جوانان ایتالیایی به دست بیاورد. به همین خاطر مانچینی به عنوان پسر طلایی فوتبال ایتالیا با لقب «بامبینو دورو» به این تیم آمد. ویالی در تابستان همان فصل تازه به 20 سالگی رسید و آتیلیو لمباردی تازه به همین سن رسیده بود. آنها همگی بازیکنانی بودند که با همان پیراهن کلاسیک آبی سامپدوریا متشکل از خط‌های سفید و مشکی و قرمز به بازیکنان بزرگی تبدیل شدند.

قهرمانان عجیب فرانسه

موفقیتی که آنها در سری A به دست آوردند بعد از گذشت یک ربع قرن هنوز در یادها مانده است. پس از آن دیگر تیمی نتوانست بدون داشتن افتخارات قدیمی، فصل را در صدر جدول به پایان ببرد. تیم‌هایی با اولین قهرمانی بدون داشتن افتخارات ریشه‌دار در فوتبال مدرن به‌ندرت توانستند به عنوانی برسند. برانداز تمام پنج لیگ معتبر فوتبال اروپا نشان می‌دهد تا چه اندازه بروز چنین اتفاقی و ظهور قهرمانی جدید غیرمعمول است. طی 20 سال گذشته در انگلیس، ایتالیا، اسپانیا، آلمان و فرانسه از میان صد جام قهرمانی 95 قهرمانی به تیم‌هایی رسیده است که پیشتر هم سابقه قهرمانی داشته‌اند. بیشترین استثنائات در فرانسه رقم می‌خورد؛ جایی که بیشترین تنوع تیم‌های قهرمان را در همه زمان‌ها داشته است. اوسر در سال 1996، لن در سال 1998 و به تازگی مون‌پلیه در سال 2012 قهرمانی‌های نابهنگامی را به نام خود ثبت کرده‌اند.

تجربه‌ای از گالیسیا

آخرین قهرمان نوظهور لیگ اسپانیا در فصل 2000 ـ 1999 سربرآورد؛ جایی که دیپورتیوو لاکرونیا فوتبال اسپانیا را شگفت‌زده کرد. آنها آنقدر فروتنانه در زمین تمرینی‌شان در گالیسیا تمرین می‌کردند که کمتر کسی تصور آن قهرمانی را داشت. در همان زمان رانیری در لالیگا مربیگری می‌کرد، بنابراین می‌توانست شاهد این باشد که چگونه یک لیگ بزرگ اروپایی می‌تواند به طور غیرمنتظره توسط تیمی نوپا فتح شود. کیفیت آن تیم لاکرونیا نشات گرفته از بازیکن کهنه‌کارش مائورو سیلوای برزیلی بود. در یک فصل عجیب لاکرونیا با 69 امتیاز قهرمانی لیگ را به دست آورد. بارسلونا به عنوان مدافع قهرمانی 12 بار در آن فصل شکست خورد و رئال مادرید حتی نتوانست در جمع چهار تیم بالای جدول قرار بگیرد. از همان جا بود که گفته شد به وقوع قهرمانی غیرمعمول، عملکرد ضعیف مظنونین همیشگی قهرمانی کمک می‌کند.

زمانی برای قهرمانی گرگ‌ها

در فصل 2009 ـ 2008 ولفسبورگ به طرز شگفت‌آوری شانس قهرمانی به دست آورد. این قهرمانی در میانه‌های فصل از تیمی که سرمربی‌اش فلیکس ماگات در پایان فصل تیم خود را ترک کرد و هدایت تیم رقیب یعنی شالکه را پذیرفت، بسیار غیرمنتظره بود.

او می‌گوید «در آن زمان تصور بسیار ناچیزی از قهرمانی در پایان فصل داشتم. هرگز فکر نمی‌کردم بتوانیم در پایان قهرمانی را به دست آوریم.» یک روند به یادماندنی در نیم‌فصل دوم، بزرگ‌ترین جایزه را به پاس تمرینات رژیمی بسیار سخت و فوتبال سراسر هجومی رقم زد. ادین ژکو و گرافیته برزیلی که رکورد گلزنی بوندسلیگا را شکستند و برای اولین بار دو بازیکن از یک تیم در تاریخ بوندس‌لیگا توانستند بیش از 20 گل به ثمر برسانند، باعث شد ولفسبورگ با 2 امتیاز اختلاف بایرن مونیخ را پشت سر بگذارد.

قهرمانی در حضور ثروتمندان پاریسی

در این میان قهرمانی مون‌پلیه عجیب‌تر از دیگران است، چراکه آنها در حالی به این قهرمانی رسیدند که پاری سن ژرمن به تازگی به ثروت وسیعی دست یافته و به پشتوانه مالکان ثروتمند قطری خود هزینه‌های زیادی را برای خرید بازیکنان انجام داده بود؛ بازیکنانی که بعدها توانستند تیم پاریسی را در چهار دوره متوالی به قهرمانی برسانند. در آن زمان اولیویر ژیرو بهترین گلزن این تیم بود که بعدها عامل موفقیت تیمش را در انجام تمرینات سخت و بهره‌گیری از بازیکنان جوان و تازه‌کار دانست. او همچنین گفت: «روحیه تیمی و کار دسته‌جمعی در تیم ما زیاد بود. در مقایسه با پاری‌سن‌ژرمن ما بسیار کمتر از آنها بودجه و پول کمتری داشتیم، اما کیفیت‌مان بهتر بود. به همین سبب فصل با اتفاقات نامعقولی پیش رفت. ما گروهی از بازیکنان جوان را داشتیم و به خودمان گفته بودیم چیز بزرگی به دست خواهیم آورد.»

مون‌پلیه در آخرین روز فصل توانست به قهرمانی برسد؛ روزی که اوسر سقوط کرده برای مون‌پلیه دردسرساز شد و تماشاگران این تیم سه بازی را متوقف کردند. پس از بازی، رنه ژیرار سرمربی مون‌پلیه از آن بازی به عنوان طولانی‌ترین شب زندگی‌اش یاد کرد.

... و روزگار کنونی لستر

اگر لستر مانند تمام فصل نامتجانس لیگ برتر بتواند در صدر جدول باقی بماند که نشان داده این گونه هم هست، این تیم هم به جمع تیم‌هایی خواهد پیوست که توانسته برای اولین بار به قهرمانی لیگی معتبر در دوران مدرن دست پیدا کند. این اتفاق 38 سال است در فوتبال انگلیس رخ نداده. آخرین بار «بریان کلو» توانست با ناتینگهام فارست به قهرمانی لیگ برسد. برای لستر و رانیری، تیرشان می‌رود که به قلب تاریخ بخورد. همان طور که ایتالیایی‌ها می‌گویند: «شما تنها به یک ذهن باز، قلب گشاده، یک باتری پر و یک حرکت آزادانه نیاز دارید.»

منبع: گاردین

عرفان خماند

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها