اندر افاضات «وقایع اتفاقیه»

در ادامه برخی از این کشفیات را بررسی می‌کنیم تا شما هم از آنها بی‌بهره نمانید:

اول: از نظر نویسنده آیا بیان این موضوع که می‌توان دولتی منسجم و مردمی را با پخش نکردن دو تا سریال تحت فشار قرار داد؛ آیا پایین آوردن شان دولت منتخب مردم نیست؟ یعنی واقعا عدم حضور نقی معمولی و ارسطو و بابا پنجعلی و کلاه‌قرمزی و پسرخاله و جیگر و آقو همساده تا این اندازه در معادلات سیاسی مملکت تعیین‌کننده است؟

دوم: نویسنده مطلب به صدا و سیما در زمینه ساخت سریال‌های نوروزی نمره خوبی نداده. البته شاید نتوان به همین راحتی زحمات تیم‌های سازنده سریال‌های نوروزی را زیر سوال برد ولی نکته اصلی این جاست که اگر نمره قبولی نصیب هنرمندان وطنی نشده، احتمالا می‌توان حدس زد نصیب برنامه‌سازهای شبکه‌های ماهواره‌ای شده!

سوم: نویسنده مقاله فوق‌الذکر با این مقدمه که رسانه ملی از صندوق توسعه ملی درخواست پول کرده و دولت هم با این درخواست موافقت نکرده، نتیجه گرفته که به همین دلیل، این دو مجموعه پر بیننده در نوروز پخش نشده! این منطق، ما را به دوران کودکی برد و زمانی که با برادر یا خواهرمان لج می‌کردیم و اگر او توپش را به ما نمی‌داد ما هم اجازه نمی‌دادیم سوار دوچرخه‌مان شود! حالا باید دید از نظر نویسنده این مقاله؛ پول‌هایی که برای فرهنگ‌سازی و تولید سریال و مجموعه‌های نمایشی در اختیار صدا و سیما قرار نگرفته و احتمالا تا حالا صرف خریدهای لوکس سازمان‌های دیگر شده؛ قرار است ما را به یاد کدامیک از خاطرات کودکی‌مان بیندازد؟!

چهارم: نویسنده در مورد تعداد پرسنل صدا و سیما رقم نجومی‌ای اعلام کرده که احتمالا شامل برخی کسبه و ساکنان خیابان ولیعصر تهران هم می‌شود! این در حالی است که صدا و سیما در دوران مدیریت جدید شاهد تعدیل نیروی زیادی بوده و فقط 800 پست مدیریتی از این سازمان حذف شده و اگر کسی سابقه کار کردن در شرکت‌ها و موسسه‌های دولتی را داشته باشد می‌داند که حذف حتی یک پست مدیریتی هم کار چندان ساده‌ای نیست و اصولا پست مدیریتی در جاهای دولتی بیشتر تمایل به افزایش دارد تا کاهش!

پنجم: در پایان امیدواریم همکاران روزنامه وقایع اتفاقیه در سایر مقاله‌های‌شان بیشتر نگران قضاوت و وقایع تاریخ باشند... اتفاقا مجموعه پایتخت در راستای همین وقایع تاریخی، در ماه مبارک رمضان مهمان خانواده‌های ایرانی خواهد بود.

علی زراندوز - جام‌جم