جوانانه‌ترین درددل‌ها در‌«جیوگی»

گرم کردن برای شروع ضبط

استودیوی شماره 2014 پرس‌تی‌وی. اینجا مکان تصویربرداری و ضبط برنامه جیوگی است. جیوگی سه روز در هفته ضبط دارد و سه روز پخش. هر هفته هم یک سوژه می‌شود محور و بهانه هر سه برنامه. این هفته هم قرعه فال به نام محیط‌زیست، اهمیت، معضلات و کاستی‌هایش افتاده است.

مهمانان برنامه هم بالطبع علاقه‌مندان و فعالان این حوزه هستند. مهدی بهادران، تهیه‌کننده جیوگی در حال جابه‌جا کردن مهمانان است تا دکور را به دلخواه خود بچیند. به قول خودش همه را برای شروع ضبط گرم می‌کند. مهمان و کارشناس این برنامه جیوگی دکتر عباس ملکی، استاد دانشگاه شریف و فعال حوزه محیط‌زیست است.

خود را درگیر چارچوب‌ها نکنید

حالا نوبت میلاد دخانچی، مجری جیوگی است تا قبل از شروع ضبط برنامه، قرار و مدارهایش را با حضار استودیو بگذارد. دخانچی خطاب به حاضران می‌گوید تخصصی در زمینه محیط‌زیست ندارد و اتفاقا قرار است از آنها یاد بگیرد و بیاموزد. باز می‌گوید که با این برنامه قرار نیست همه مشکلات زیست‌محیطی کشور حل شود و روی صحبت هم لزوما و صرفا با مسئولان و دست‌اندرکاران این حوزه نیست، بلکه مخاطبان عامی را هم شامل می‌شود که در خانه به تماشای برنامه نشسته‌اند و چندان هم دغدغه محیط‌زیست ندارند. قرار است بحثی که در برنامه درمی‌گیرد و مطرح می‌شود فرهنگ عمومی جامعه را هدف قرار دهد.

دخانچی تاکید دارد محدودیتی در پیشبرد مبحث وجود ندارد و به حضار توصیه می‌کند خود را درگیر و محدود چارچوب‌ها نکنند. وی تصریح می‌کند رادیکال‌ترین حرف‌ها را هم می‌‌توان با رندی خاصی طرح و بیان کرد.

خط‌دهی به جوانان بدون غرض سیاسی

بهادران در اتاق فرمان حسابی در تکاپوست. او تاکید می‌کند ضبط برنامه تحت هیچ شرایطی قطع نشود. مهدی بهادران تهیه‌کننده جوانی است؛ متولد سال 1367. پیش از این برای شبکه‌‌های قرآن و سه سیما مستنداتی را تهیه کرده و جیوگی اولین تجربه جدی او در عرصه تهیه برنامه‌های ترکیبی است.

بهادران می‌گوید واژه جیوگی یک مفهوم را تداعی می‌کند؛ حرکتی که سیال است و مانند جیوه و بر اثر شرایط و مقتضیات شکل و فرمش تغییر می‌کند؛ جامد و مایع.

به گفته تهیه‌کننده جیوگی، عنوان این برنامه ابتدا قرار بوده «کوانتوم» باشد، اما بنا به پیشنهاد مدیر گروه خانواده و فرهنگ شبکه دو سیما ـ که در واقع متولی اصلی آن است ـ به «جیوه» سپس «جیوگی» تغییر پیدا کرده است. جیوگی به مفهوم زندگی‌‌ای است که شبیه عنصر جیوه و سیال باشد.

وی تصریح می‌کند: برنامه جیوگی می‌خواهد به جوانان خط بدهد که منتظر دستور و تصمیم مسئولان نباشند و تغییرات و اصلاحات را از زندگی شخصی خودشان آغاز کنند. هدف و مقصود سیاسی هم ندارد. حرف جیوگی این است که حرکت بزرگ داشتن به معنای گرفتن پست و مسئولیت بزرگ نیست، بلکه از زندگی شخصی و عرصه‌های کوچک آغاز می‌شود.

مخاطبان جیوگی جوانان هستند

بهادران درباره جامعه مخاطب هدف جیوگی هم توضیح می‌دهد: مخاطبان اصلی ما جوانان هستند؛ جوانانی پرانرژی و دغدغه‌مند که متاسفانه گاه جذب شبکه‌های ماهواره‌ای می‌شوند، آن‌ هم نه لزوما به دلیل محتوای برنامه‌‌های داخلی، که بیشتر به دلیل ضعف‌ها و اشکالات فرمی. می‌خواهیم با جیوگی نشان دهیم با یک برنامه‌ریزی مناسب و حساب‌شده نه‌چندان پرخرج، می‌توان این جوانان را بازگرداند.

وی برنامه جیوگی را در فرم و محتوا دارای شاخصه‌ها و ویژگی‌های خاص و بارز می‌داند و تصریح می‌کند: به لحاظ فرم، حرف‌‌های مردم از فضای غیررسمی کوچه و بازار به اتمسفر رسمی تلویزیون انتقال داده شده و به نوعی هویت پیدا کرده است. به طور قطع، مردم هم با توجه به رسمیت یافتن نظرات و عقایدشان، یک تامل و تجدیدنظر جدی در آن به عمل خواهند آورد که اتفاق خوبی است.

3 برنامه و یک موضوع واحد

بهادران: جیوگی هر هفته سه برنامه دارد با یک موضوع واحد. در شب اول، مردم و حضار را به نمایندگی از آنها با موضوع برنامه درگیر می‌کنیم. در دومین شب، از کسانی که بر بحث موردنظر تاثیرات جدی داشته‌اند، دعوت به عمل می‌آوریم و در آخرین شب که به رادیکال موسوم است، صاحب‌نظران به برنامه دعوت می‌شوند که یک جمع‌بندی کرده وحتی به نقد محتوای دو شب قبل بپردازند.

محسن محمدی

رادیو و تلویزیون