سه نفر هستند و جرمشان زورگیری و سرقت خودروست. خودشان مدعی هستند برای درمان دوستشان مجبور به سرقت شده‌اند و این تنها سرقتی بود که انجام دادند. زمانی که در خودروی مالباخته از کار در رستوران صحبت می‌کردند، نمی‌دانستند همین حرف‌ها سرنخ دستگیری‌شان می‌شود. طراح نقشه سرقت در گفت‌وگو با تپش از انگیزه‌شان می‌گوید که در ادامه می‌خوانید.
کد خبر: ۸۳۶۷۲۳
جگر مسموم ما را سارق کرد

چکاره‌ای و اسمت چیه؟

امیر 23 ساله،کارگر یک رستوران در شرق تهران هستم.

با همدستانت چگونه آشنا شدی؟

با مهدی و رسول در یک رستوران کار می‌کردیم.

کجا زندگی می‌کنی؟

اهل یکی از استان‌های غربی هستیم و شب‌ها در رستوران می‌خوابیم.

چه شد به فکر سرقت افتادید؟

مجبور شدیم برای درمان رسول به درمانگاه برویم، اما پولی نداشتیم به همین خاطر دست به سرقت زدیم.

همدستت بیماری بدی داشت؟

نه، او با جگر مسموم شده بود.

با جگر؟

جمعه شب سه نفری بیرون رفتیم و تمام پولمان را جگر خوردیم. بعد از تفریح قصد داشتیم به رستوران برگردیم که رسول حالش بد شد. سوار خودروی پراید مرد میانسالی بودیم. او توقف کرد تا رسول حالش خوب شود. وقتی از ماشین پیاده شدیم فهمیدم حالش خیلی بد است و باید به درمانگاه برود.

به درمانگاه رفتید؟

فقط ده هزار تومان پول داشتیم و با این پول جایی نمی‌توانستیم برویم به همین خاطر تصمیم به سرقت از مرد راننده گرفتیم.

چگونه سرقت کردید؟

سوار ماشین شدیم من چاقویی همراهم بود حوالی لویزان با تهدید چاقو راننده را متوقف کردیم و او را ترساندیم. مرد میانسال زبانش از ترس بند آمده بود. با سرقت 350 هزار تومان پول نقد و خودرو از محل فرار کردیم.

بعد چه شد؟

رسول را به درمانگاه بردیم و پس از این‌که خوب شد خودرو را حوالی رستوران رها کردیم و به محل کارمان رفتیم.

چگونه دستگیر شدید؟

وقتی سوار خودرو شدیم در مورد کار رستوران حرف می‌زدیم و ماشین را هم همان حوالی رها کردیم. دو روز بعد ماموران به رستوران آمدند و ما را دستگیر کردند. ما اگر مجرمان حرفه‌ای بودیم سرنخ دستگیری خود را به پلیس نمی‌دادیم.

فکر می‌کردی دستگیر شوید؟

بله. اما وقتی حال رسول را دیدیم مجبور شدیم دست به سرقت بزنیم. ما سارق نیستیم و مجبور بودیم.

می‌دانی چه مجازاتی در انتظارت است؟

زندان. اما باور کنید ما سه پسر جوان کاری هستیم و جای ما زندان نیست. امیدوارم شاکی رضایت دهد و قاضی نیز از گناه ما چشمپوشی کند. من تا حالا آزارم به مورچه هم نرسیده، اما الان دستبند به دست دارم. نمی‌دانم چرا این اتفاق افتاد و ما سارق شدیم. برای تفریح و خوشگذرانی بیرون رفته بودیم، اما زندگی و آینده‌مان را تباه کردیم.

ارزشش را داشت؟

آن لحظه نمی‌دانستیم چه کار می‌کنیم. الان که دستگیر شدیم پشیمانیم، اما خیلی دیر شده و انگار راهی برای جبران آن نیست.

حرف آخر ... .

از قاضی می‌خواهم ما را به زندان نفرستد. حاضریم کار عام‌المنفعه بکنیم یا به جای زندان مجازاتی دیگر را برایمان در نظر بگیرند. جای من و دو دوستم زندان نیست کمک‌مان کنید.

تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها