جدایی از زنی‌که وسیله‌های خانه را می‌شکند

قاضی علت درخواست طلاق را می‌پرسد که مرد جوان بلافاصله پاسخ می‌دهد: آقای قاضی مرا از دست همسرم نجات دهید. او بیماری روانی دارد و مرا هم خسته کرده است. هر بار با هم دعوا می‌کنیم همسرم تمام وسیله‌های خانه و هرچه دم دستش باشد را می‌شکند و کلی به ما ضرر می‌زند. اولین بار وقتی دیدم این کار را کرد، کلی شوکه شدم و نمی‌دانستم باید چه تصمیمی بگیرم. ولی سیمین خیلی زود آمد و در حالی که گریه می‌کرد از من عذرخواهی کرد. او گفت که عصبانی بوده و این کارش دست خودش نبوده است. من هم قبول کردم و حرفی نزدم، اما این کار او باز هم تکرار شد و در واقع به یک امر عادی تبدیل شد. الان دیگر سر هر موضوعی که با هم
جر و بحث می‌کنیم، وسیله‌ای را در خانه می‌شکند. همسرم مثل دیوانه‌ها رفتار می‌کند. از داشتن چنین زنی واقعا خجالت می‌کشم و دوست ندارم دیگر در کنار او زندگی کنم. هیچ وسیله‌ای در خانه ما نمانده که همسرم آن را نشکسته باشد.

بعد از صحبت‌های این مرد بلافاصله همسرش نیز رشته کلام را در دست می‌گیرد و می‌گوید: آقای قاضی شوهرم دارد به من تهمت می‌زند. من فقط یکی دو بار آن هم چون آنقدر از دست خودش عصبانی شدم ظرف و ظروف آشپزخانه را شکستم. حالا می‌خواهد کاری کند که مرا یک بیمار روانی جلوه دهد تا زودتر از من جدا شود.

مرد جوان حرف‌های همسرش را قطع می‌کند و می‌گوید: من تهمت می‌زنم؟! کدام تهمت. یعنی می‌خواهی بگویی تو وسیله‌های خانه را نشکستی و مثل دیوانه‌ها فریاد نمی‌کشیدی؟

زن جوان پاسخ می‌دهد: اگر این کار را کردم، خودت باعث شدی و مرا عصبانی کردی. تو کارهای خودت را یادت رفته. لجبازی‌هایت. این‌که همیشه و همه جا سعی کردی با من مخالفت کنی. این رفتارهایت باعث شد من هم دیوانه شوم. وگرنه من همچین آدمی نبودم و حالا هم نمی‌خواهم حتی یک لحظه در کنار تو زندگی کنم.

بعد از صحبت‌های این زوج تلاش قاضی برای منصرف کردن آنها از جدایی بی‌نتیجه می‌ماند و حکم طلاق صادر می‌شود.