دومین رمان گرکانی در نمایشگاه کتاب

در نمایشگاه کتاب امسال دومین رمان او هم با نام «پنجره‌های عوضی» به بازار می‌آید. گرکانی متولد ۱۳۳۷ در تهران و فارغ‌التحصیل دانشکده هنرهای دراماتیک در رشته ادبیات و نمایشنامه‌نویسی است. او ده سال سرپرست گروه تئاتر و سینمای شورای کتاب کودک بود. با او گفت‌وگوی کوتاهی انجام دادیم که در زیر می‌خوانید.

امسال در نمایشگاه کتاب چه کارهای تازه‌ای از شما می‌خوانیم؟

کتاب «انسان‌ها» نوشته مت هیگ را که یک رمان بزرگسال است این هفته انتشارات هیرمند با ترجمه من منتشر کرده است که در نمایشگاه عرضه می‌شود. یک کتاب تجدید چاپ هم دارم به اسم «پسر گمشده» که انتشارات کوله‌پشتی آن را منتشر کرده است. قبلا یک ناشر دیگر این کتاب را منتشر کرده بود که حالا کوله‌پشتی برای اولین‌بار آن را چاپ کرده است. قرار بود چند کتابم را هم انتشارات مکتوب تجدید چاپ کند که به نمایشگاه نمی‌رسد.

از رمان‌هایتان چه خبر؟

دومین رمانم به اسم «پنجره‌های عوضی» را هم انتشارات نگاه برای نمایشگاه کتاب منتشر می‌کند. رمان قبلی من «فصل آخر» بود و این رمان دومم است. از اول که می‌خواستم رمان بنویسم، قصد داشتم یک تریلوژی بنویسم. این سه رمان قرار بود بیانگر سه دوره زندگی ما ایرانی‌ها باشد.

یکی از ویژگی‌های شخصیت شما این است که با وجود این‌که پر کار هستید، ولی همیشه از ادا اطوارها و پزهای روشنفکری گریزان بودید. در این‌باره صحبت کنید.

از این پزها متنفرم. به نظرم در نهایت همه می‌میریم و هیچ‌کس نمی‌آید قبرستان بالا سر قبر ما بگوید تو روشنفکر بودی و تو نبودی. آنچه می‌ماند آثار و رفتار و اخلاق ماست. به همین دلیل کسی نباید فکر کند بر دیگری برتری دارد. من از کودکی علاقه‌ام کتاب بود. یکی می‌تواند رمان‌نویس خوبی باشد، یکی می‌تواند مهندس خوبی باشد و یکی هم می‌تواند قصاب خوبی باشد. اگر قرار باشد من به عنوان نویسنده و کسی که به کتاب علاقه‌مند است ارتباطم را با جهان اطرافم قطع کنم، هرگز نمی‌توانم به واقعیت برسم. فکر می‌کنم تمام روابط و زندگی اجتماعی من در کاری که می‌نویسم تاثیر دارد. من کتاب «انسان‌ها» را درست به همین دلیل ترجمه کردم که حس کردم حال آدم را خوب می‌کند. نمی‌فهمم بعضی چرا اصرار دارند خود را تافته جدا بافته ببینند یا طوری حرف بزنند که دیگران نفهمند.

سجاد روشنی / گروه فرهنگ و هنر