نقش واقعیت مجازی در بهبود سلامت احساسی

گروهی متشکل از روان‌شناسان دانشگاه لندن، دانشگاه بارسلونا و دانشگاه دربی، روشی را طراحی کرده‌اند که می‌تواند علاقه به نفس افراد را، از طریق فراهم کردن یک موقعیت تک به تک به‌وسیله فناوری بازی و استفاده از آواتار افزایش بدهد. پیش از این از فناوری واقعیت مجازی برای درمان انواع فوبیا و اختلالات روان پریشی استفاده شده بود، اما تمرکز این تحقیق روی کاربردی جدید برای بهبود سلامت احساسی فرد بود.

در این تحقیق 43 زن سالم، اما خودستیز با استفاده از حالت واقعیت مجازی، خود را در قالب زنی هم جثه خود مشاهده کردند. روبه‌روی هرکدام آواتار (نماینده مجازی) یک دخترک غمگین قرار داشت. از پیش به خانم‌های تحت آزمایش راه‌های ابراز همدردی و آرام کردن دختربچه را یاد داده بودند. زمانی که خانم‌ها با دخترک گریان صحبت می‌کردند، چهره او حالت گوش کردن را به نمایش گذاشته و پاسخ مثبت می‌داد.

پس از این، زاویه دید شرکت‌کننده‌ها را عوض کردند. 22 نفر این بار از زاویه کودک به صحبت‌ها و عملکردهای ضبط شده نمونه بزرگسال خود گوش و چشم سپردند و 21 نفر هم از زاویه سوم شخص در حالی که بازتاب وقایع را در آینه‌ای نیز می‌دیدند، شاهد این تعامل شدند. قبل و بعد از انجام آزمایش، احساس، وضع و خصوصیات شخصیت شرکت کننده‌ها با تست‌های تائید شده‌ای بررسی شد.

به گفته پروفسور مل اسلیتر، از دانشگاه بارسلونا، وقتی فرد عینک واقعیت مجازی را به چشم زده و به نمونه مجازی خودش نگاه می‌کند که مانند خودش حرکت می‌کند و حرف می‌زند، تصویر آینه هم مزید بر علت می‌شود و پیامی قوی به مغز مخابره شده و آن بدن را بدن خود می‌داند. پیش از این ثابت شده اگر فرد در قالب کودک قرار بگیرد، برداشتش از خود و دنیای اطراف نیز بچگانه می‌شود. در این آزمایش، افراد دلداری شنیدن از زبان بالغ خودشان را تجربه کردند.

سیاوش شهبازی / کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)