عنوان بازی: Alien Isolation پلتفرم: PC، PS4، PS3، X360، Xbox One ناشر: SEGA سازنده: Creative Assembly سبک: ترسناک امتیاز: 8.5
کد خبر: ۷۳۹۱۹۵
دختری درکابوس مادر

عنوان بازی: Alien Isolation پلتفرم: PC، PS4، PS3، X360، Xbox One ناشر: SEGA سازنده: Creative Assembly سبک: ترسناک امتیاز: 8.5
Alien Isolation ماشینی است برای وارد کردن شوک روانی که در قالب یک بازی ویدئویی ظهور کرده است. چنین حرفی فقط در قلمروی ترس و وحشت و بازی‌های این سبک معنا پیدا می‌کند و درخصوص هر عنوان دیگری می‌تواند یک شکایت واقعی تلقی شود. یکی از اصلی‌ترین دلایل موفقیت بازی در وفاداری‌اش به فیلم بیگانه ساخته‌ رایدلی اسکات در سال 1979 است که اگر آن را دیده باشید بلافاصله متوجه خواهید شد بازی چقدر در بازآفرینی فضا و اتمسفر آن عالی عمل کرده است.

شما هدایت آماندا ریپلی را به عهده دارید که در جستجوی اطلاعاتی در مورد مادرش و آخرین سفینه‌ شناخته شده‌ او یعنی Nostromo است. اگر از دوستداران مجموعه فیلم‌های بیگانه باشید فقط کافی است بگویم که این بازی دقیقا همان چیزی است که سال‌ها منتظرش بوده‌اید. اتمسفر بازی فوق‌العاده است و با ایجاد تنش و قرار دادن شما در محیط‌های تنگ وادارتان می‌کند دائما تمام گوشه‌ها را بررسی کنید تا مبادا غافلگیر شوید. احساس ناامنی همان حسی است که وقتی یک بازی‌ بر اساس بیگانه ساخته می‌شود، باید منتقل کند. در بازی دیدن هر موجود زنده‌ای فارغ از این‌که دوست یا دشمن باشد، شما را خوشحال می‌کند و همواره به دنبال چنین دیداری چشم می‌گردانید، نه به این دلیل که آنها به شما کمک یا حمله خواهند کرد بلکه به این خاطر که مطمئن هستید حداقل زنومورف، دشمن اصلی بازی نیست.

وحشت بازی به گونه‌ای است که شما را از جا می‌پراند، اما این کار را به گونه‌ای کنترل شده و درست انجام می‌دهد که به جای تمرکز بر شوک‌های آنی و لحظه‌ای، از شما می‌خواهد همواره روی صندلی خود نیم‌خیز باشید و غفلت نکنید. با یک گرافیک فوق‌العاده روبه‌رو نیستید، اما اصلا بد هم نیست و با توجه به این‌که سازنده‌ها به دنبال فضاسازی دهه‌ 70 میلادی بوده‌اند، گرافیک مناسبی برای کار در نظر گرفته شده و بخوبی در ایجاد دنیایی که می‌خواسته‌اند، عمل کرده‌اند. هرچه بیشتر در بازی پیش می‌روید، بیشتر از سبک گرافیکی آن خوش‌تان خواهد آمد و وقتی متوجه شوید سازنده‌ها تمام اشیای موجود در محیط را با الهام از نمونه‌ واقعی آنها در سال‌های دهه‌ 70 و مجموعه فیلم‌های بیگانه مدل‌سازی کرده‌اند، به تحسین آنها خواهید پرداخت. نورپردازی نیز از دیگر ویژگی‌های بارز بازی به شمار می‌رود و علاوه بر این‌که به دلیل استفاده‌ هوشمندانه از نورهای محیطی بخوبی در طول مرحله به سمت اهداف خود هدایت می‌شوید، حس گرفتار شدن در تاریکی و فضای خفه‌ محیط نیز تا حد زیادی به‌وسیله نورپردازی صورت می‌گیرد.

بعضی از بازی‌ها به اشتباه برای آن‌که گیم‌پلی را سخت کنند، از ترکیب کنترل‌های پیچیده در صحنه یا موارد این چنینی استفاده می‌کنند؛ اما در این بازی خوشبختانه کنترل‌ها خیلی نرم و با سرعت پاسخگویی مناسب طراحی شده‌اند و هر جا هم که کشته شوید، مطمئن هستید به دلیل ضعف بازی در طراحی کنترل نبوده‌ است. طراحی واسط کاربری بازی کمی عجیب است، شاید عادت سازنده‌ها به ساخت بازی‌های استراتژی برای PC باعث شده که واسط کاربری نسخه‌های کنسولی با ضعف‌هایی در تعویض منوها و ... همراه باشد، اما یادآوری می‌کنم در صورت استفاده از ماوس و کیبورد کار بسیار راحت‌تر خواهد بود.

هر بازی ترسناکی اگر در تمام زمینه‌ها عالی باشد ولی به صداگذاری توجه نکرده باشد، محکوم به شکست است؛ به بیان ساده‌تر اولین شرط یک عنوان ترسناک خوب، صداگذاری عالی است که Alien Isolation در این زمینه نیز بسیار خوب عمل کرده است. صداهای اصلی و پس‌زمینه بخوبی در ایجاد حس ترس در بازیکن کمک می‌کنند و موسیقی نیز با توجه به این‌که زنومورف شما را شناسایی کرده باشد یا خیر، ریتمی ملایم یا تند به خود می‌گیرد. البته این ایراد وارد است که در حالت پیش فرض، موسیقی گاهی بیش از حد زیاد شده و مانع شنیدن صدای دشمن می‌شود. از منظر فنی بازی با باگ‌هایی همراه است که گرچه جلوی پیشرفت بازیکن را نمی‌گیرند، ولی دیدن آنها در چنین عنوانی کمی مسخره به نظر می‌رسد. از معلق ماندن بعضی اشیا در هوا گرفته تا عبور از درهایی که هنوز باز نشده‌اند. همچنین در کمال تعجب زمانی که می‌خواهید بازی را غیر از وقتی که کشته می‌شوید بارگذاری کنید تا شاید راه بهتری برای رسیدن به هدف خود پیدا کنید، مشکل کرش کردن به دسکتاپ وجود دارد. البته با توجه به آپدیت‌هایی که برای بازی منتشر می‌شود، خیلی بعید است که این مشکل‌ها برطرف نشوند و به نوعی نمی‌توان آنها را دائمی دانست.

کلیت گیم‌پلی بازی مخفی شدن از دید دشمن اصلی و رساندن خود به اهدافی است که به‌صورت مقطعی و به ترتیب برای شما معین می‌شود. این دشمن در محیط بازی سرگردان بوده و شما به کمک حس شنوایی، سرک کشیدن از لبه‌ها و البته حسگر حساس به حرکت خود باید از هرگونه برخورد با او اجتناب کنید. هر چند در مواقعی به نظر می‌رسد دشمن به موقعیت شما تلپورت می‌کند و این قضیه گاهی ناامیدکننده می‌شود و کمی به گیم‌پلی لطمه می‌زند، ولی با رسیدن به انتهای بازی متوجه خواهید شد که این قضیه توجیه داستانی دارد. تجربه‌ بازی در حالت عادی چیزی بین 15 تا 17 ساعت به طول خواهد انجامید سپس می‌توانید مدهای دیگر بازی را نیز تجربه کنید. شایان ذکر است DLCهای بازی را هم از دست ندهید، زیرا علاوه بر افزودن عناصر و آیتم‌های جدید به گیم‌پلی، داستان بازی را هم ادامه می‌دهند.

مجید رحمانی / کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها