گفت‌وگوی بنیاد نوبل با پاتریک مودیانو

آخرین کتابم را بخوانید

جایزه نوبل ادبیات سال 2014 به یک نویسنده فرانسوی به نام پاتریک مودیانو رسید. کمیته سوئدی نوبل این نویسنده شصت و نه ساله را این‌گونه ستود: به‌‌دلیل هنر خاطره که او به وسیله آن دست‌نیافتنی‌ترین سرنوشت‌های انسانی را قابل دسترس کرده و زندگی و دنیای دوران اشغالگری نازی‌ها را آشکار کرده است.
کد خبر: ۷۲۷۸۶۹

پیتر انگلوند دبیر دائمی آکادمی سوئد گفت که این نویسنده پست مدرن در خارج از فرانسه شناخته شده نیست و به خوانندگانی که با آثار مودیانو آشنایی ندارند، توصیه کرد خواندن آثار او را با رمان «شخص گمشده» شروع کنند. انگلوند همچنین گفت: کتاب‌های او همیشه درباره یک موضوع است. درباره خسران، هویت و جستجو. فکر نمی‌کنم خواندن آثار او کار سختی باشد. مودیانو پیش از این برنده چند جایزه معتبر ادبی دیگر در فرانسه از جمله «گنکورد» شده بود.

من هلنه هستم و از بنیاد نوبل دارم زنگ می‌زنم. ممنونم از این که وقت‌تان را در اختیار ما گذاشتید تا چند سوال از شما بپرسیم.

خواهش می‌کنم.

وقتی خبر برنده شدنتان را به شما دادند، کجا بودید؟

حقیقتش توی خیابان. بله، توی خیابان بودم. دخترم خبر را به من داد.

دخترتان به موبایلتان زنگ زد؟

بله، بله، بله! خیلی خوشحال شدم. تازه خوشحالی‌ام چند برابر هم شد، چون من یک نوه سوئدی دارم.

کجا بودید؟ در مرکز شهر پاریس؟ در کدام خیابانش؟

دقیقا در نزدیکی «ژردن دو لوکزامبورگ» [یا «باغ لوکزامبورگ»، یک مکان تاریخی بسیار دیدنی در قلب پاریس‌/‌م] بودم.

آه، بسیار عالی! برنده شدن جایزه نوبل برای شما چه معنا و چه اهمیتی دارد؟

اول از همه این که... برایم خیلی غیرمنتظره بود. این جایزه‌ای بود که هرگز فکر نمی‌کردم برنده‌اش بشوم... واقعا خوشحال شدم. خیلی مرا به هیجان آورد.

خیلی وقت است که نویسنده هستید. چرا می‌نویسید؟

من کار نویسندگی را خیلی زود شروع کردم، از بیست و چند سالگی. الان دیگر مدت زمان طولانی‌ای شده. نویسندگی برای من به جزئی طبیعی و عادی از زندگی‌ام تبدیل شده.

شما 30ـ 20 جلد کتاب نوشته‌اید. آیا در بین این کتاب‌ها، کتاب خاصی هست که لذت بیشتری به شما بدهد، و نسبت به دیگر کتاب‌هایتان برای شما اهمیت بیشتری داشته باشد؟

ببینید، صحبت کردن در این مورد کار سختی است. همیشه احساس می‌کنم دارم یک کتاب می‌نویسم و این یعنی که هیچی نشده 45 سال است که دارم به شکل ناپیوسته یک کتاب را می‌نویسم. خواننده‌تان را واقعا نمی‌شناسید.

الان که با بردن جایزه نوبل به شهرت جهانی می‌رسید، کدام کتاب را توصیه می‌کنید که همه بخوانند؟

آخرین کتابی که نوشته‌ام.

عنوانش چیست؟

«تا در محله‌ات گم نشوی»

«تا در محله ات گم نشوی»؟

«تا در محله‌ات گم نشوی». داستان این کتاب درباره این است که آدم دیدگاه خود را در مورد محیط پیرامونش از دست بدهد. من همیشه خواندن آخرین کتابم را توصیه می‌کنم، چون باعث می‌شود خواننده...

دلش بیشتر بخواهد!

بله، بله!

آیا تصمیم دارید برنده شدنتان را امشب با خانواده جشن بگیرید؟

بله، بله، به همراه خانواده‌ام. بله، بله. با نوه سوئدی‌ام که از دیدنش خیلی لذت می‌برم و او هم مرا خیلی دوست دارد. من این جایزه را به او تقدیم می‌کنم، چون هر چه باشد این جایزه از کشور او می‌آید.

در ماه دسامبر به سوئد می‌آیید؟

بله، بله، حتما!

با کل خانواده؟

بله، بله [می‌خندد!]

خانواده‌تان پرجمعیت است؟

حقیقتش، نه! من فقط دو دختر دارم و یک نوه. پس خانواده پرجمعیتی ندارم.

بسیار ممنونم و یک بار دیگر تبریک می‌گویم.

ممنونم. امیدوارم حرف‌هایم گیج‌کننده نبوده باشد.

نه، نه! به هیچ وجه! عصر خیلی خوبی داشته باشید و تبریکات گرم و صمیمانه‌ای را از سوئد و بنیاد نوبل تقدیم‌تان می‌کنم.

خیلی خوشحالم.

هلنه هرنمارک ‌/‌ مترجم فرشید عطایی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها