سارا و خواهر کوچک‌ترش دائم با هم جنگ و دعوا دارند، مادر هم هر چقدر دقت می‌کند، می‌بیند هیچ کدام تقصیر ندارند، سارا برای امتحانات پایانی سال اول دبیرستان باید خودش را آماده کند و خواهر دو ساله‌اش هم به اقتضای سنش نمی‌تواند این مساله را درک کند و دائم دوست دارد خواهرش با او بازی کند یا حداقل به اتاقش راهش دهد؛ در این میان مادر خودش را برای فاصله سنی زیاد دو فرزندش و مشکلات میانشان بیشتر از همه مقصر می‌داند.
کد خبر: ۷۲۵۱۲۱
بهترین فاصله سنی بین فرزندان

بعضی از کارشناسان تعلیم و تربیت کودکان، بهترین فاصله سنی بین فرزندان را سه​چهار سال می‌دانند؛ به عقیده آنها وقتی کودک اول به سه​ چهار سالگی می‌رسد، می‌تواند بخوبی حرف بزند و قدرت درک و فهم و استقلال او به اندازه‌ای است که زیاد به مراقبت و توجه احتیاج ندارد.

سعیده محمدی، کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، در گفت‌وگو با جام‌جم در این باره می‌گوید: در مورد تفاوت سنی به نظر می‌رسد بهترین فاصله سنی بین سه تا پنج سال باشد، بهتر است کمتر از سه سال نباشد چراکه مادر به دلیل دوره بارداری و شیردهی فرزند اول میزان زیادی از قوای جسمی و روانی خود را از دست داده و به نظر می‌رسد آمادگی لازم برای بارداری و شیردهی مجدد را نداشته باشد و بهتر است مادر زمانی را برای احیای قوای جسمی و روانی خود فرصت داشته باشد؛ در ضمن یکی دیگر از معایب این فاصله کم این است که کودک اول نتواند دو سال کامل را از شیر مادر تغذیه کند، در حالی که این امر در رشد جسمی، روانی و عاطفی کودک بسیار موثر است.

وی درباره فاصله سنی بیش از پنج سال می‌گوید: این فاصله موجب خواهد شد خانواده با دو کودک در شرایط و دوره‌های سنی متفاوت که برخوردها و رفتارهای متفاوتی از طرف والدین را می‌طلبد روبه‌رو شود و همین مساله مشکلاتی را برای خانواده به دنبال خواهد داشت. در ضمن بچه‌هایی که تفاوت سنی کمتری دارند، اگر والدین رفتار مناسبی با آنها داشته باشند احتمال سازگاری و حتی گاهی همراهی بیشتری وجود دارد و احتمال دارد بسیاری از مسائلشان را با یکدیگر بخوبی حل کنند که همین هم موجب افزایش مهارت‌هایی همچون حل مساله، ارتباط موثر و همدلی​ خواهد شد.

دکتر شیوا دولت‌آبادی، روان‌شناس نیز درباره کمترین فاصله سنی بین فرزند اول و دوم می‌گوید: زمانی می‌توان گفت فرزند اول از نظر سنی آماده پذیرش فرزند دوم است که بتواند با یادآوری خاطرات خود، از جایگاه خودش نزد والدین اطمینان کامل حاصل کند.

وی می‌افزاید: این مساله زمانی اتفاق می‌افتد که از نظر رشد ذهنی و شناختی، حافظه آشکار یا اخباری او تشکیل شده باشد، به این معنا که بتواند برای خودش از خاطراتش صحبت کند و این توانایی در حدود سه سالگی به وجود می‌‌آید، برای همین در این سن دیگر کودک می‌تواند از مادر جدا شود و با توجه به تکامل عملکرد حافظه، عواطف و هیجانات، مهد کودک رفتنش و همین طور اضافه شدن فرزند دیگر به مجموعه خانواده از ریسک کمتری برخوردار است. (ضمیمه چاردیواری)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها