تلخی‌های یک روز شیرین

اولین اتفاق ناراحت‌کننده شکست یوسف کرمی بود؛ نه برای مدالی که از دست رفت. یوسف ده سالی هست که در سطح اول رقابت‌های جهانی و المپیک برای این ورزش افتخارآفرینی می‌کند. مرد طلایی بازی‌های آسیایی 2006 دوحه و 2010 گوانگجو انگیزه‌های زیادی داشت تا در اینچئون سومین طلای خود را هم بگیرد تا ناکامی در المپیک 2012 لندن را به دست فراموشی بسپارد.

کاپیتان تیم ملی تکواندو، خوب هم تمرین کرده بود، اما ورزش است و همین اتفاق‌ها. یوسف در همان اولین مبارزه مغلوب حریف ازبکستانی شد تا در روزی که می‌خواست طلایی شود، با این جمله که «شرمنده مردم شدم» از شیاپ‌چانگ خارج شود. دیروز هیچ‌کس دوست نداشت جای یوسف کرمی باشد، نه جای او و نه جای سعید عبدولی.

هنوز اشک‌های دو سال پیش این اندیمشکی خونگرم و دوست داشتنی را از یاد نبرده‌ایم؛ روزی که حق قهرمان کشتی ما را در المپیک خوردند تا حسرت یک مدال ارزشمند بر دلش بماند. اما ناداوری دیروز دیگر قابل توصیف نبود. عبدولی قهرمان کره‌ای المپیک را در کشور کره‌جنوبی با پنج فیتوی زیبا به پل برد و ضربه فنی کرد. داور هم رای به پیروزی او داد، اما در عین ناباوری، کره‌ای‌ها با اعمال نفوذ نتیجه را برگرداندند!

این اجحاف بزرگ نفس خیلی‌ها را به تنگ آورد، از خود سعید گرفته تا رسول خادم، حسن بابک، حمید سوریان و همه آنهایی که پیروزی قهرمانشان را دیدند، اما در نهایت دست حریف کره‌ای به عنوان فرد پیروز بالا رفت. عبدولی گرچه غیرت کرد و با کنار زدن همه مشکلات روحی به مدال برنز بازی‌های آسیایی رسید، اما یک بار دیگر قربانی ناداوری در کشتی شد تا حسرت یک طلای دیگر تا همیشه برایش باقی بماند.

رضا پورعالی‌ / ‌گروه ورزش