غزه، داغ هنرمندان را تازه کرد

به گزارش جام‌جم، موج جدید جنایات رژیم اشغالگر قدس در غزه که از چندی پیش آغاز شده، تا اندازه زیادی در هیاهوی مسابقات جام جهانی و البته سکوت تعمدی رسانه‌های غربی گم شد، اما با این حال بسیاری از مسلمانان و افراد متعهد، باوجدان و آزاده جهان ساکت ننشستند و به شیوه‌های مختلف اعتراض خود را به گوش دنیا رساندند و سعی در افشای جنایات اسرائیل داشتند.

مردم مومن و مسلمان کشور ما نیز همچون گذشته حمایت خود را از اهالی بی‌دفاع غزه، عراق و سوریه نشان دادند و با انواع و اقسام اقدامات، گام‌های موثری دراین خصوص برداشته‌اند. هنرمندان از جمله سینماگران هم بر همین اساس بتازگی بیانیه‌ای خطاب به بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد منتشر کردند و طی آن مراتب انزجار و تنفر خود را نسبت به جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و گروه داعش در عراق اعلام کردند.

واکنش صریح مجید مجیدی و موضعگیری خانه سینما درخصوص فجایع فعلی اسرائیلی‌ها در فلسطین گرچه اقدامات بجا و ارزشمندی است و نشان از حضور همواره موثر هنرمندان در عرصه‌های اجتماعی دارد، اما این سوال بارها پرسیده شده را مطرح می‌کند که آیا واکنش هنرمندان به چنین فجایعی فقط باید به انتشار نامه‌های اعتراضی و بیانیه منجر شود و یا آنها باتوجه به تخصص و رسالتشان و از طریق تولید آثار فرهنگی و هنری باید به این اقدامات وحشیانه، ضداسلامی و غیرانسانی پاسخ دهند؟

و این‌که چرا سینمای متعهد و انقلابی ما در تمام این سال‌ها جز فیلم‌هایی معدود و انگشت‌شمار چون بازمانده، 33 روز و شکارچی شنبه درخصوص نمایش مقاومت مردم فلسطین و لبنان و جنایات رژیم اشغالگر قدس اثری در این زمینه نساخته و بسیار کم کار بوده است؟

هم بیانیه لازم است و هم فیلم ساختن

پرویز شیخ‌طادی، کارگردان سینما درخصوص اقدامات وحشیانه جدید اسرائیل و نمونه‌های مشابه و واکنش هنرمندان و سینماگران به جام‌جم گفت: به نظرم هم صدور بیانیه از سوی هنرمندان ضروری است و هم اقداماتی نظیر فیلم ساختن با موضوع مقاومت. زمانی می‌طلبد که ما موشک‌های خود را مسلح کنیم و وقت دیگری ایجاب می‌کند که ما گفت‌وگو کنیم یا موشک‌های رسانه‌ای خود را مسلح کنیم.

کارگردان فیلم ضدصهیونیستی «شکارچی شنبه» ادامه داد: سینماگران همیشه نسبت به وقایع دنیای پیرامون خود واکنش نشان داده‌ و احساس مسئولیت کرده‌اند. امروز برای همه هنرمندان تعریف منافع ملی روشن شده و مهم‌تر از آن می‌دانند منافع منطقه نیز با منافع ملی ما گره خورده است.

شیخ‌طادی دلیل نسبت بیشتر بیانیه‌ها به فیلم ساختن با موضوع فلسطین و مقاومت را موانع و سنگ‌اندازی‌های موجود دانست و گفت: خود من دست‌کم چهار سال است که بعد از شکارچی شنبه فیلمنامه‌ای در این خصوص دارم، اما شما نمی‌دانید که با من چگونه رفتار می‌کنند. همان‌طور دارم دوندگی می‌کنم تا همه را برای ساخت آن قانع کنم. توضیحات من برای حضور پرقدرت ما در جنگ نرم نیز نتوانسته مدیران سینمایی را مجاب کند.

این کارگردان درباره کم‌کاری سینمای ما در این خصوص و این‌که چرا فقط چند فیلمساز در این زمینه احساس دین و وظیفه می‌کنند نیز گفت: اتفاقا من و آن چند فیلمساز دیگر تصور می‌کنیم که پشت ما محکم است. متاسفانه با این تصور جلو می‌رویم و سال‌ها هم تلاش می‌کنیم، اما به خاطر موانع مختلف به نتیجه نمی‌رسیم.

شیخ‌طادی افزود: هنرمندان و سینماگران ما را همواره با ادبیاتی توهین‌آمیز به بی‌معرفتی و تعهد نداشتن متهم می‌کنند، در حالی که اصلا این‌طور نیست. برای برخی تهیه‌کننده‌ها هم فقط پول اهمیت دارد و تا آنها را تامین نکنید، برای ساخت آثار ارزشی حمایت نمی‌کنند.

کارگردان «روزهای زندگی» تقصیر کم‌کاری دراین ارتباط را متوجه هنرمندان ندانست و گفت: مانع اصلی در این خصوص تاکتیک‌های نامعلوم، استراتژی مجهول و سردرگم دیپلماسی فرهنگی کشور در زمینه جنگ نرم است.

توپ در زمین مسئولان است

مجتبی راعی، کارگردان سینما در گفت‌وگو با جام‌جم، بهترین اثر سینمایی در ارتباط با فلسطین و موضوع مقاومت را «بازمانده» سیف‌الله داد دانست و گفت: به نظرم موفقیت این اثر نتیجه اقدامات موثر سینمایی آن دوره است، اما در 8 سال گذشته و دولت‌های قبلی ما چنین اراده ای برای ساخت فیلم‌هایی با این مضمون ندیدیم.

کارگردان «ترنج» ادامه داد: فیلمسازان ما توانایی ساخت آثار جدی و ارزشمندی را با موضوع مقاومت دارند، اما وقتی اتفاقات اینچنینی مثل جنایت غزه رخ می‌دهد، ناگهان تب می‌کنیم و یادمان می‌افتد که باید در این رابطه فیلم بسازیم، ولی کمی بعد این تب فرو می‌نشیند و یادمان می‌رود باید فیلم بسازیم.

راعی از طرح چنین مباحثی به عنوان تب غزه یاد کرد و گفت: اگر من فیلمساز در شرایطی عادی که جنگ و جنایتی جریان ندارد، طرحی را با همین موضوع ارائه کنم، به دست‌اندازهای بسیار مختلفی برخورد می‌کنم، چون سیاست فرهنگی مشخصی نداریم، مسئولان ناگهان فشار را متوجه سینماگران می‌کنند و رسانه‌ها و خبرنگاران را به جان ما می‌اندازند که برای انعکاس جنایات غزه و اتفاقات دیگر چه کرده‌اید؟ این بی‌انصافی محض است و به نظر من، توپ همچنان در زمین مسئولان است نه هنرمندان.

علی رستگار‌ /‌ گروه فرهنگ و هنر