آنچه باید پیش از ازدواج بدانید-18

خیلی عاشق خودش باشد، عاشق تو نمی‌شود!

این که به خودمان احترام بگذاریم ویژگی بدی نیست و حتی در دین مان احادیثی وجود دارد که تاکید کرده اند باید از کسانی که به خودشان احترامی نمی گذارند، پرهیز کرد ، چون این نوع آدم ها برای دیگران هم ارزشی قایل نیستند اما این احترام گذاشتن به خود ، هم در دین اسلام و هم در روانشناسی ، حدودی دارد و وقتی به غرور و خودپسندی و دست آخر خودشیفتگی تبدیل می شود، یک ویژگی مضموم و خطرناک به حساب می آید که باید اصلاحش کرد.

کد خبر: ۶۸۹۲۴۱

همه ما خودمان را دوست داریم اما نارسیست ها یا خودشیفته ها از دیدگاه روانشناسی کسانی هستند که بیش از حد طبیعی خودشان را دوست دارند و شخصیت شان را بزرگ، خاص و بی مانند می دانند.طبیعتا کسی که خودش را بیش از اندازه مهم بداند دیگران برایش بی ارزش می شوند و صرفاً تأمین منافع شخصی اش را در نظر می گیرد و به همین علت نمی تواند وارد مرحله صمیمیت و تعهد نسبت به انسان های دیگر شود. این دو مرحله، جزو مهمترین مراحل عشق انسان ها به یکدیگر است و بنابر این پای عشق نارسیست ها همیشه می لنگد چون آنها حقیقتاً و از ته دل نمی توانند عاشق کسی باشند یا برایش فداکاری کنند یا حتی حقوق اولیه اش را در نظر بگیرند.

دارندگان این ویژگی شخصیتی، چند ویژگی عمده دارند که تشخیص شان را آسان می کند: نخستین خصوصیت آنها همانطور که اشاره کردیم احساس مهم و متفاوت بودن و نیاز شدید و بیمارگونه به ستایش شدن است اما تشویق برای آنها مثل آب شور است که سیراب شان نمی کند بلکه فقط عطش شان را بیشتر می کند. خودشیفته ها سرزنشگرهایی سرسخت هستند که جهان و آدم های اطراف را پر از عیب و ایراد می بینند.

آنها معتقدند افراد به قول خودشان عادی، قادر به درک عظمت و توانایی های شان نیستند و دائماً به آنها حسودی می کنند و به همین علت نمی توانند به آسانی با دیگران ارتباط برقرار کنند مگر آن که همه به خاص بودن آنها اعتراف کنند و با این همه راضی نمی شوند و نگاه شان نسبت به بقیه قاهرانه و از بالا به پایین باقی می‌ماند. طبیعی است که وقتی کسی از نظر خودش خیلی بزرگ باشد آنقدر تأمین منافعش برایش مهم می‌شود که بدون هیچ عذاب وجدانی برای رسیدن به اهدافش، از دیگران بهره کشی کند و اهمیتی نداشته باشد اگر حقوق شان در این میان پایمال شود.

در مجموع نارسیست ها کسی را دوست ندارند چون قلب شان چنان از عشق به خودشان اشباع شده که در آن، جای عشق به دیگری باقی نمانده است. احساساتی مانند همدلی، همدردی و درک متقابل در این گروه ها یا وجود ندارد یا بسیار کم است و با این حال جالب است بدانید آنها چه در رابطه دوستی و چه در ازدواج فدایی هایی دارند که میل شدید شان را برای پرستش شدن ارضا کنند. می‌پرسید چه کسانی حاضرند این آدم ها را تحمل کنند؟ شخصیت های وابسته و بویژه کسانی که از اعتماد به نفس پایین برخوردارند و چون خودشیفته ها را مرجع قدرت می‌دانند، مایلند زیر سایه بلند آنها پناه بگیرند.