امروز پنجشنبه 22 خرداد، چهاردهم شعبان است و پس از غروب خورشید خواهید دید ماه از افق مشرق به زیبایی هر چه بیشتر طلوع می‌کند. شاید شما هم فکر می‌کنید برای تماشای زیباترین مناظر سطح ماه حتما باید تلسکوپ داشته باشید، ولی این‌طور نیست و برای شروع کافی است یک دوربین دوچشمی شکاری داشته باشید.
کد خبر: ۶۸۳۲۵۱

چنین دوربینی از جمله ابزارهایی است که خیلی‌ها در خانه دارند و همان‌طور که از نامش برمی‌آید برای شکار و تماشای مناظر زیبای طبیعت طراحی شده است، اما در عین حال این ابزار یک تلسکوپ کوچک قابل حمل است که اگر راهکار استفاده از آن را در آسمان شب بدانید، از پشت بام یا از پشت پنجره خانه می‌توانید مناظر جالب توجهی را با آن تماشا کنید. برای شروع خیلی مهم نیست دوربین بزرگی داشته باشید. همانی را که در خانه دارید کار را راه می‌اندازد! اگر هم دوربین شکاری ندارید با کمی پرس‌و‌جو از اطرافیان‌تان می‌توانید یک نمونه‌ خوب را پیدا کنید و برای یکی دو شب قرض بگیرید.

دست به‌کار شوید

پشت‌بام، حیاط، پنجره اتاق یا هر جای دیگری که بشود ماه را از آنجا دید انتخاب کنید؛ امشب ماه از ابتدای شب تا طلوع آفتاب در آسمان است. با این حال به یاد داشته باشد در نیمه اول‌ ماه قمری از ابتدای شب، ماه در آسمان حاضر است، اما در نیمه دوم ماه قمری، ماه با تاخیر پس از غروب آفتاب در آسمان ظاهر می‌شود؛ طوری که از شب 21 ماه قمری به بعد، طلوع ماه به پس از نیمه‌شب موکول می‌شود.

دوربین دوچشمی‌تان را در دست بگیرید. البته بهتر است دوربین را با استفاده از قطعه مخصوص L مانند، روی سه‌پایه عکاسی سوار کرده باشید تا تصویری که می‌بینید لرزش نداشته باشد. با این حال اگر این قطعه یا سه‌پایه عکاسی را هم ندارید، جای نگرانی نیست. دوربین را طوری در دست بگیرید که بتوانید آرنجتان را روی جایی تکیه دهید. برای مثال اگر از پشت پنجره می‌خواهید ماه را رصد کنید. می‌توانید آرنجتان را روی لبه پنجره قرار دهید تا اثر لرزش دستتان در زمان رصد کمتر خود را نشان دهد. سپس از پشت دوربین به منظره‌ای در دوردست‌های افق نگاه کنید، سپس چشمی آن را ‌کمی بچرخانید تا منظره‌ای که از پشت آن می‌بینید برای چشمتان بخوبی واضح‌ شود.

اگر از عینک استفاده می‌کنید، ولی چشمتان خیلی ضعیف نیست، می‌توانید عینک را بردارید و با تنظیم وضوح دوربین، بدون عینک از آن استفاده کنید. در غیر این صورت ناچارید پشت چشمی دوربین هم از عینک استفاده کنید.

پس از تنظیم وضوح، سراغ ماه بروید؛ برای این که راحت‌تر ماه را پیدا کنید، اول با چشم ماه را نگاه کنید. سپس در همین حالت دوربین را به طرف چشمانتان ببرید تا با کمی جستجو ماه را پیدا کنید. با چشم غیرمسلح نیز روی ماه نواحی تیره‌ رنگی دید می‌شود که وقتی با دوربین دوچشمی نگاهشان کنید جزئیات بسیار بیشتری از آنها خواهید دید.

در گذشته‌های دور تصور می‌کردند سطح ماه به کلی صاف است، ولی وقتی در زمان گالیله، اوایل قرن هفدهم، پای تلسکوپ به دنیای نجوم باز شد، اخترشناسان فهمیدند سطح ماه پوشیده از گودال‌ها، کوه‌ها و دره‌های متعدد است. آن زمان دانشمندان تصور می‌کردند وقتی در نواحی روشن ماه، کوه و دره و دشت دیده می‌شود، پس لابد آن نواحی تیره هم دریاها و اقیانوس‌های سطح ماه هستند از این‌رو شروع کردند به نامگذاری این دریاها!

البته امروز می‌دانیم ماه نه تنها هیچ جوی پیرامون خود ندارد، بلکه هیچ اثری هم از آب مایع در سطح این قمر وجود ندارد. ماه شناسان اکنون معتقدند این نواحی تیره حاصل تجمع ماگمای بازالتی تیره‌رنگی است که در اثر برخورد شهابسنگ‌ها و سیارک‌های بسیار بزرگ به سطح ماه در حدود چهار میلیارد سال به وجود آمده و در اثر این برخوردهای عظیم پوسته سطح ماه در برخی نقاط شکسته شده و در نتیجه آن ماگمای بازالتی به سطح ماه راه پیدا کرده است. چون این ماگما، نور خورشید را کمتر بازتاب می‌کند، از این‌رو نسبت به سایر نواحی ماه که سنگ‌هایش جنس متفاوتی دارد، تیره‌تر دیده می‌شود.

حالا با استفاده از نقشه ماه سعی کنید موقعیت دریاهای ماه را روی این قمر زیبا تشخیص دهید. برخی از این دریاها مثل دریای بحران‌ها را حتی با چشم غیرمسلح نیز می‌توان روی ماه مشاهده کرد. دریاهای آرامش، آسایش، حاصلخیزی، رطوبت و بویژه اقیانوس توفان‌ها جزو عوارضی‌ است که با هر دوربین شکاری بخوبی دیده می‌شود.

به احتمال زیاد، بسته به توان دوربین‌تان ممکن است گودال‌های شهاب‌سنگی متعددی را هم بتوانید روی سطح ماه تشخیص دهید. روی دریاها گودال‌های کمتری دیده می‌شود، چون خروج ماگمای بازالتی از درون ماه موجب شده سطح بسیاری از این گودال‌ها با ماگما پوشیده شود. بنابراین گودال‌هایی که روی دریاهای ماه دیده می‌شوند حتما از خود دریاها سن کمتری دارند. خوب است بدانید دهانه‌های سطح ماه به نام دانشمندان برجسته و نام‌آوران تمدن بشری نامگذاری شده‌اند. در بین این دانشمندان، نام دانشمندان ایرانی مثل خواجه نصیرالدین طوسی، خیام، عبدالرحمن صوفی رازی و ابن‌سینا نیز دیده می‌شود. برای دیدن گودال‌های روی سطح ماه بهتر است دوربین‌تان را روی سه‌پایه عکاسی نصب کنید تا لرزش نداشته باشد و دقیق‌تر رصد کنید. به علاوه به یک نقشه دقیق‌تر برای رصد گودال‌های سطح ماه نیاز دارید که با کمی جستجو در اینترنت آن را خواهید یافت. سعی کنید آنچه از سطح ماه با دوربین‌تان می‌بینید، طرحی روی کاغذ بکشید تا دقت‌تان هنگام رصد بیشتر شود.

کاظم کوکرم/ مدرس نجوم رصدی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها