رادیو؛ رسانه‌ای متعلق به همه

این بازیگر در ادامه می‌افزاید: هر زمان که پشت فرمان و مشغول رانندگی باشم، پیچ رادیو باز است و برنامه‌های آن را دنبال می‌کنم. من رادیو را بسیار دوست دارم و فکر می‌کنم این احساس همه مردم به این رسانه باشد. بسیاری از آنها به رادیو گوش می‌دهند، بویژه زمانی که در سفر یا در اتومبیلشان هستند. خود من هم در این مواقع گوش کردن به رادیو را بر موسیقی ترجیح می‌دهم.

مظفری درباره دلایل ماندگاری رادیو می‌گوید: به نظر من یکی از دلایلی که رادیو تا به حال همچنان توانسته به عمر خود ادامه دهد و به‌عنوان رسانه‌ای پویا شناخته شود، این است که هر رسانه‌ای کارکرد و جایگاه خاص خودش را دارد و نقش خاصی را در زندگی مردم ایفا می‌کند. برای مثال امروزه کتاب‌های اینترنتی زیادی تهیه و تنظیم شده‌اند، اما هیچ کدام جای کتاب چاپی را نگرفته‌اند و باز هم می‌بینیم که مردم علاقه بیشتری به کتاب‌های چاپی دارند.

درباره رادیو هم همین اتفاق افتاد. شاید عده‌ای تصور می‌کردند که با ظهور تلویزیون و بقیه رسانه‌ها عمر رادیو به پایان برسد، اما نه‌تنها این رسانه از بین نرفت، بلکه پیشرفت کرد و پرمخاطب‌تر از گذشته به کارش ادامه داد. به نظر من حتی مردم از رادیو بیشتر از تلویزیون رضایت دارند. برنامه‌ها و نمایشنامه‌های رادیویی را دنبال می‌کنند. جالب است بدانید مصاحبه‌هایی که من با رادیو انجام می‌دهم گاهی بازخوردهای بیشتری از مطبوعات یا تلویزیون دارد. حتی کسانی که خیلی اهل گوش کردن به رادیو نیستند باز هم می‌بینیم که بعضی برنامه‌ها را به خوبی می‌شناسند.

مظفری خاطرنشان می‌کند: رادیو اختراعی بود که خیلی زود شناخته شد و در بین مردم جا باز کرد. یادم هست یکی از علاقه‌های مهم من در سال‌هایی نه‌چندان دور این بود که سیم گوشی سنسور داری را به رادیو وصل کنم به ناودان بروم و به رادیو گوش دهم. زیرا تنها در ناودان بود که رادیو را می‌توانستم دریافت کنم و گاهی حتی تا صبح به برنامه‌ها گوش می‌دادم. به نظرم رادیو رسانه‌ای است که هم نسل قدیم از آن خاطره دارند و هم نسل جدید.

مظفری برگزاری جشنواره را عامل مهمی برای تشویق برنامه‌سازان و پیشرفت بیشتر رادیو دانسته و می‌گوید: برگزاری جشنواره برای رسانه‌ای با ویژگی‌های رادیو می‌تواند عملکرد تشویقی داشته باشد. ضمن این که موجب بالندگی و پیشرفت هرچه بیشتر این رسانه و برنامه‌هایش می‌شود.