خاوری پرید یا کانادایی‌ها را خرید؟

خاوری را ایرانی نیست که نشناسد او همان کسی است که مسئولان به عنوان متهم اصلی پرونده فساد 3000 میلیارد تومانی به مردم معرفی اش کردند و سپس در برابر چشم های بهت زده میلیون‌ها هموطن و در کمال خونسردی به مقصد کانادا جلای وطن کرد.

پس از پیگیری های ایران، پلیس این کشور ابتدا اعلام کرد خاوری وارد کانادا نشده و پس از مدتی هم مدعی شد که مکان دقیق سکونت او را نمی داند در حالی که پلیس ایران بارها نشانی محل سکونت و حتی شماره تماس او را در اختیار کانادایی ها گذاشت اما آنها اکنون پرده تازه ای از این نمایش را آغاز کرده‌اند و می گویند متهم از چنگ شان به خارج از مرزهای کانادا گریخته حال آنکه در طول 2 سال گذشته، خاوری به عنوان شهروندی کانادایی، در امنیت کامل، در این کشور سکونت داشت و کانادایی ها هیچ اقدامی برای دستگیری اش نکردند. با این رفتار پلیس کانادا، به نظرتان نباید به قابل خرید و فروش بودن همه چیز در این دنیا ایمان بیاوریم؟

رئیس پلیس بین الملل نیروی انتظامی ایران می گوید کشورمان اعلان قرمز صادر شده از سوی اینترپل را به تمامی پلیس های کشورهای آمریکای جنوبی و حوزه کارائیب اعلام کرده است تا در صورت دیدن این فرد ، او را دستگیر کنند و به ایران تحویل دهند.

گرچه دیروز و امروز، مهر در دو خبر به بررسی جامعی از وضعیت رسیدگی به پرونده خاوری پرداخت که نتیجه اش تاکنون، ادعای پلیس کانادا درباره فرار اوست با این حال تنها پلیس کانادا و اینترپل در جریان دستگیری مدیرعامل سابق بانک ملی کوتاهی نکردند و باید آنقدر انتقادپذیر باشیم که بخشی از تقصیرات را هم متوجه کشور خودمان بدانیم.اشتباهاتی که اگر مرتکب آنها نمی شدیم دستکم خاوری امروز در دادگاه محاکمه می شد تا همه مردم بدانند مجرمان هرچقدر هم دانه درشت باشند، سرانجام تاوان کارشان را پس می دهند اما کدام اشتباه ها فرصت دستگیری خاوری را از ایران گرفت ؟

اول – خاوری یکی از افراد اصلی در مظان اتهام پرونده فساد مالی بود اما ممنوع الخروج نشد و به این ترتیب توانست به آسانی از کشور خارج شود. هرچند، پس از خروجش از کشور، دستگاه قضا تلاش کرد، با کمک وزارت امور خارجه و پلیس او را برگرداند که البته همه تیرها تا اینجا به سنگ خورده است.

در آن زمان غلامحسین محسنی اژه ای ، دادستان کل کشور، به مردم توضیح داد که دستگاه قضا نمی تواند همه افراد حول و حوش یک پرونده را ممنوع الخروج کند اما باید به این نکته هم توجه کرد که خاوری، با دیگر آدم های این پرونده که گروهی بی گناه و گروهی گناهکار بودند، فرق داشت؛ او به گفته مسئولان، جزو اصلی ترین افراد در مظان اتهام بود.

دوم – در حالی که خاوری، مظنون اصلی پرونده فساد مالی بود، تا اطلاع ثانوی از سمتش کنار گذاشته نشد، بلکه حتی از امتیازهای سازمانی اش استفاده کرد و به سفر خارج از کشور رفت.

سوم- هرچند جرم مدیر عامل سابق بانک ملی بر مسئولان دستگاه قضا و مردم ثابت شده است اما تا زمانی که پرونده او رسماً به سرانجام نرسد یعنی از فردی در مظان اتهام به مجرم تبدیل نشود، پلیس اینترپل با وجود پیگیری های ایران، اقدام جدی برای دستگیری اش نمی‌کند و این همان روندی است که در طول دو سال گذشته از آن تبعیت کرده است وگرنه چگونه امکان دارد این پلیس با وجود داشتن نیروهای حرفه ای و تجهیزات پیشرفته از دستگیری یک کلاهبردار ناتوان باشد.

چهارم –شواهد نشان می دهد امکان دارد حتی پس از اعلام حکم خاوری در ایران، کانادایی‌ها و پلیس اینترپل، با کشورمان همکاری نکنند چون با وجود آن که خاوری به چشم ایرانی ها مجرمی است که پول کشورمان را دزدیده، برای کانادایی ها مسافری نازنین است که همراه خودش سرمایه‌ای کلان برای کشورشان به ارمغان آورده و بنابر این طبیعی است که خارجی ها در شرایط بحران مالی جهانی با پیک های بشارتی از نوع خاوری، با اغماض رفتار کنند.

با این همه اما رسیدگی هر چه سریع تر به پرونده خاوری و صدور حکمش برای دستگاه قضا یک ضرورت است چرا که با صدور این حکم، دستکم کشورمان، ادعایی قابل دفاع برای ارائه به مجامع جهانی درباره کوتاهی کانادا و پلیس اینترپل در دستگیری و تحویل این مجرم در اختیار دارد.

مریم یوشی زاده- خبرنگار جام جم آنلاین