بازگشت دوباره خط حمله

سری بازی‌های PES یا به قول دوستان ایرانی «پِس»! چنان در ایران طرفدار داشت که آدم را یاد هواداران دو تیم بزرگ پایتخت می‌انداخت. به این معنی که با وجود تمام کم و کاستی‌ها و باز هم هوادارانش آن را قبول داشتند و رقبا (فیفا) را مورد ضرب و شتم کلامی قرار می‌دادند! با این اوصاف تقریبا بعید به نظر می‌رسید روزی از راه برسد که حتی گیمرهای ایرانی هم به سری بازی‌های فیفا رو بیاورند. اما با ورود نسل هفتم، این اتفاق هم رخ داد و گیمرها کم‌کم نسبت به این بازی که گویا از تغییر و تحول گریزان بود، بی‌مهر شدند. حال در آستانه سال 2014 و در کمال ناباوری شاهد پیشی گرفتن این بازی از رقیب دیرینه خود، یعنی فیفا هستیم. هنوز هم خیلی از بازیکنان شبیه نمونه‌های واقعی خود نیستند. منوها و گزینه‌ها از قبل هم محدودتر شده‌ است، اما این نسخه از سری بازی‌های پِس! مصداق بارز مثال «کم گوی و گزیده‌گوی» است. اول از همه باید به این اشاره کرد که تمام تیم‌ها با اسامی عجیب و غریب در بازی ثبت نشده‌اند، بلکه برخی تیم‌ها مانند منچستریونایتد را می‌توانید با اسم واقعی خود ببینید. اما از طرفی هواداران آرسنال و لیورپول باید به «لندن شمالی» و «مرسی ساید» عادت کنند. منوهای اصلی واقعا ساده شده و گویا از دل دوران PS2 بیرون آمده‌اند. پنج گزینه اصلی در این منو وجود دارد: «Match، Football Life، Competition، Training و Edit.» مُد Master League بازگشته است. در این قسمت می‌توانید مدیریت یک تیم را بر عهده گرفته و حتی به خرید و فروش قانونی بازیکن اقدام کنید تا به تیم رویایی خود نزدیک شوید. در این مد، گزینه‌های زیادی وجود ندارد و در عین این‌که شاید در راضی‌کردن خوره‌های مربیگری فوتبال ناکام باشد، می‌تواند مانند سکوی پرتابی باشد برای آن دسته از بازیکنانی که با روبه‌رو شدن با عناوین تخصصی، جا می‌زنند. اگر از آن دسته باشید که خوش ندارند خارج گود بایستند و ترجیح می‌دهند به دل توفان بزنند، می‌توانید در قسمت Legend Mode کنترل یک بازیکن نوپا را بر عهده گرفته و او را تا رسیدن به موفقیت در فوتبال هدایت کنید. در این حالت می‌توانید در نقش بازیکنی تهاجمی یا دروازه‌بان حاضر شوید. ممکن است در حاشیه بودن تا مدتی عذابتان دهد، اما دیری نمی‌پاید که با اثبات خود، تا درجه کاپیتانی تیم بالا بروید و حتی با صدور دستورهای خاص، در سبک بازی تیم خود دخالت مستقیم داشته باشید. همچنین بخش لیگ که در کمال تعجب از سری قبل غایب شده بود، حضور دوباره خود را در این نسخه جشن می‌گیرد. این بخش به شما اجازه می‌دهد لیگ لیسانس شده و رسمی یوفا و لیگ اروپا را بازی کنید. در این قسمت کارگردانان سنگ تمام گذاشته‌اند و جدیت مسابقات را به زیبایی در فیلم‌های شروع بازی به نمایش درآورده‌اند. اگر از آن دسته هستید که دوست دارید پشت بازی‌هایتان زیر بار منوهای متعدد خم شده باشد، این بازی به درد شما نمی‌خورد. اگر هم اعصاب گزارشگرهای سوهان روح را ندارید، باز هم از این بازی دوری کنید. اما اگر دنبال یک عنوان قوی فوتبال هستید و عموما صدای گزارشگر را با یک موسیقی مهیج خفه می‌کنید، این بازی را برای شما ساخته‌اند! این قسمت از بازی بر پایه موتور گرافیکی فاکس (همان موتوری که عناوین آینده Metal Gear بر اساس آن ساخته می‌شوند) تولید شده و عجیب نیست که نمای جزئی و کلی بازی دستخوش تغییرات بسیاری شده است. از انیمیشن‌های مربوط به بازیکنان تا تماشاچیان، همه و همه چشم‌ها را خیره می‌کنند، اما خار این بازی بر چشم رقبا، سیستم True Ball آن است. در این عنوان بازیکنان به کل از توپ جدا هستند و در هر حالتی ممکن است توپ را از دست بدهند. کافی است کمی زاویه خود را به غلط تغییر بدهید، توپ را زیر پای حریف می‌بینید. این حالت شامل بازیکنان هم می‌شود. اگر به محض دریافت توپ، نسبت به چرخش به سمت مخالف اقدام کنید و روی پای نامناسب ایستاده باشید، شاهد سکندری‌خوردن و کاسته‌شدن سرعت بازیکن خود خواهید بود. همین سیستم فوق‌العاده موجب شده تا شاهد طبیعی‌ترین تجربه شبیه‌سازی فوتبال تا به امروز باشیم که با فاصله‌ای قابل توجه، PES را از رقیب ممتاز خود جلو می‌اندازد؛ هر چند از نظر لیسانس تیم‌ها و بازیکنان عقب مانده باشند. سیستم دیگر معرفی شده در این بازی Heart System است. با حضور این سیستم، تشویق تماشاچیان دیگر یکسری سر و صدای بی‌پایان نیست؛ سکوت و فریاد شور تماشاچیان می‌تواند نقش سرنوشت‌سازی را در پیروزی ناگهانی یک تیم داشته باشد.

سیاوش شهبازی