انوش معظمی می‌گوید در «روز رستاخیز» نقش شمری روشنفکر را ایفا می‌کند که متفاوت از تصویری است که تا به حال از این فرد ارائه شده است.
کد خبر: ۶۱۵۳۴۶
بازیگر نقش حرمله در «مختارنامه»: در صحنه مواجهه با مختار تمام مویرگ‌های چشمم پاره شد

«روز رستاخیز» با موضوع حماسه عاشورا با گذشت 8 سال از آغاز تولید آن به احتمال زیاد در جشنوارهٔ فیلم فجر اکران می‌شود. آخرین فیلم احمدرضا درویش نزدیک به 100 شخصیت دارد که حدود 20 بازیگر، نقش های اصلی آن را بازی می کنند. انوش معظمی که در مجموعه تلویزیونی «مختارنامه» با گریمی متفاوت ظاهر شد و توانست به خوبی نقش یکی از اشقیاء کربلا (حرمله) را ایفا کند در این فیلم ایفاگر نقش شمر است. او می‌گوید در «روز رستاخیز» نقش شمری روشنفکر را ایفا می‌کند که متفاوت از تصویری است که تا به حال از این فرد ارائه شده است. صحبت‌های معظمی را در ادامه می‌خوانید:

در ابتدا برایمان از آخرین فعالیت‌های هنری‌تان بگویید.


در مجموعه تلویزیونی «جلال‌الدین» شهرام اسدی که سریال تاریخی و مربوط به زندگی مولاناست در نقش یک سردار ایرانی بازی کردم. این شخصیت با عنوان جهانگیرخان منشاء یکسری اتفاقات و تحولات در فیلم می‌شود. همچنین در اپیزودی از سریال «فرشتگان بر فراز آسمان» محمدرضا آهنج هم بازی کردم. این روزها مشغول بازی در فیلم سینمایی «کلاشینکف» به کارگردانی سعید سهیلی هستم. و سینمایی «روز رستاخیز» که اگر خدا بخواهد در جشنواره فجر امسال اکران خواهد شد.

شمری که آقای درویش در«روز رستاخیز»تصویر کرده چقدر متفاوت از تصویری است که تا به حال از این فرد ارائه شده است؟


با عرض احترام و خسته نباشید به تمام اساتید و پیشکسوتانی که تا به حال نقش شمر را بازی کرده‌اند باید بگویم به شخصه سعی خودم را کردم تا این شمر متفاوت باشد از آنچه در ذهن دارم و تا به حال دیده‌ام. تمام فیلمسازانی که تا به حال کار کرده‌اند شمر را فیزیکال و کنش‌های این شخصیت را متاثر از تعزیه دیده‌اند. به خاطر همان کنش‌های لحظه‌ای که دارد و متاثر از خوی درندگی و حیوان صفتی‌اش است یک مقدار این شخصیت را بیرونی می‌بینند. اما آقای درویش خیلی این شخصیت را تیپیکال ندیدند، منهای جنبه فیزیکی و شمایل این شخصیت که به دلیل جنگاوری فردی تنومند بود و بر این اساس ترجیح دادند من را که یک مقدار درشت‌تر و بازیگری فیزیکی هستم انتخاب کنند؛ ایشان شمر را فردی سیاس و فکور دیدند. آقای درویش به این مسئله معتقد بودند که نباید سپاه مقابل امام حسین ع را دست کم گرفت و باید نشان داد که این فرد با چه تفکری در قیام عاشورا حضور داشته است. فکر می‌کنم در یک صحنه است که آن خوی حیوانی شمر خیلی جلوه‌گر می‌شود که همان صحنه ظهر عاشوراست که فرمان تاخت و تاز می‌دهد و شهدای کربلا را سم کوب اسبان می‌کند. در این سکانس است که خوی حیوانی‌اش در چند پلان بیرون می‌زند.

پس این فیلم هم همچون «مختارنامه » صحنه‌هایی دارد که مخاطبانش را متاثر کند؟


قطعا. «روز رستاخیز» فیلم با شکوهی است و اگر اشتباه نکنم تمام مراحل پس تولید کار در خارج از کشور و با کیفیت بالا انجام شده است . نماهای عظیمی دارد و عوامل جلوه‌های ویژه «ارباب حلقه‌ها» هم همکاری داشتند. در برخی صحنه‌ها ما که بازی می‌کردیم خیلی متاثر شده بودیم. یک فرق دیگر این فیلم این است که مستقیما به واقعه کربلا می‌پردازد و از حرکت امام حسین ع از مدینه به سمت مکه و از مکه به سمت کوفه و حوادث کربلا کاملا دیده شده است.

جدا از قابلیت‌های کیفی و تکنیکی، به نظر شما باور و اعتقادات سازندگان چقدر در روح اثر و ارزش‌های هنری آن موثر است؟


بله. قطعا چنین فضایی در ساخت فیلم حاکم بود و از سوی دست‌اندرکاران فیلم هم به ما اعلام می‌شد که حال و هوای فیلم را درک و پیدا کنیم. وقتی یک نفر برای ساخت چنین آثاری قدم بر می‌دارد شک نکنید بخش زیادی از انگیزه‌هایش جنبه اعتقادی دارد. اما متاسفانه یکسری مسائل دست و پا گیر ایجاد شده که مانع ورود فیلمسازان به این حوزه می‌شود. انشالله با این اثر یکسری تابوها شکسته شود تا فیلمسازان ما بیشتر سراغ این دست آثار بیاند و ما شاهد کارهای بهتری در این عرصه باشیم.

تمرکز داستان «روز رستاخیز» بیشتر روی کدام یک از شخصیت‌های واقعه عاشوراست؟


محور اتفاقات که وجود مقدس امام حسین(ع) است. حضرت عباس(ع) در این قصه جایگاه ویژه‌‌ای دارند و همچنین حضرت علی‌اکبر (ع)

طبق اطلاعاتی که یکی از بازیگران فیلم در اختیار رسانه‌های قرار داد گویا تصاویری هم مربوط به این شخصیت‌های بزرگوار ضبط شده است که در صورت کسب اجازه به نمایش در می آید.
بله. البته همه این‌ها بستگی به صلاحدید و مصلحت آقای درویش و گروه سازنده دارد. من در جریان نیستم که این تصاویر در مرحله تدوین چه سرنوشتی پیدا کرده است اما امیدوارم که فیلم در جشنواره امسال اکران شود تا بعد از مدتها شاهد کاری درخور و شایسته باشیم.

بعد از غائله اعتراض هایی که درباره نمایش دادن تصویر حضرت ابوالفضل (ع) در سریال «مختارنامه» به وجود آمد فکر می‌کنید «روز رستاخیز» در زمان اکران از چنین دردسرهایی در امان بماند؟


علما و مراجع توافق نظر ندارند. برخی علما با در نظر گرفتن طیف عوام مصلحت‌اندیشی می‌کنند و موافقت نمی‌کنند اما غالبا این توافق آرا را دارند که پخش برخی تصاویر شبه معصومین اگر به خوبی و هنرمندانه اجرا شود مانعی ندارد. اما متاسفانه برخی مواقع در میان عوام کاسه‌های داغ‌تر از آش هم پیدا می‌شود.

برای شما سخت نیست که با وجود علقه‌های مذهبی که دارید اغلب در این دست آثار ایفاگر نقش‌ شخصیت‌های منفور کربلا می‌شوید؟


نه خیلی سخت نیست. چرا که من هم به این کار اعتقادی نگاه می‌کنم و به قدر و قاعده خودم که می‌توانم در راه امام حسین ع قدم بر دارم و به عنوان بازیگر این کار از من بر می‌آید. خیلی زود هم از حال و هوای نقش بیرون می‌آیم. به ویژه این‌که نگاه مردم و مخاطبین هم نسبت به نقش‌های منفی تغییر کرده و با اطلاع‌رسانی‌ها و برنامه‌هایی که در خصوص فضای فیلمسازی پخش شده است مخاطبان هم قضیه را هنری می‌بینند و آن نگاه و تفکر تعصب مدار گذشته را ندارند.

در مجموع این دو اثر صحنه یا سکانسی بوده که شما را منقلب کند؟


بله 3 صحنه روی من خیلی تاثیر گذاشت. یکی سکانس پرتاب تیر به سمت گلوی حضرت علی اصغر ع بود که آن سوی دوربین چیزی نبود و به ناچار من باید تمامی این فضا و اتفاقات را در ذهنم می‌ساختم و می‌دیدم. آن صحنه واقعا من را متالم کرد. صحنه دیگر مربوط به سکانس مواجهه حرمله با مختار بود، یکسری مونولوگ‌هایی را آقای میرباقری نوشته بودند که واقعا بیانش برای من آزاردهنده بود. تمام کینه‌ای که این شخصیت نسبت به اهل بیت داشت باید در این مونولوگ بیرون ریخته می‌شد و آنقدر به من فشار وارد شد که بعد از این سکانس تمام مویرگ‌های چشم من پاره شد. در «روز رستاخیز» هم صحنه سم کوب کردن شهدای کربلا و آتش زدن خیمه‌ها واقعا تاثیرگذار و وحشتناک بود. به ویژه این‌که تمام افراد پشت دوربین متاثر شده بودند. تصور می‌کنم به لحاظ نگاه استاتیک و سینمایی هم یک چیز عجیب و غریب از کار در آمده باشد.

در پایان اگر خاطره‌ ناگفته‌ای دارید برایمان بیان کنید.


روزی که برای نقش حرمله انتخاب شدم سوارکاری بلد نبودم و از آقای میرباقری جویا شدم که آیا برای این کار صحنه‌های سوارکاری هم دارم. آقای میرباقری گفتند که فعلا چیزی از صحنه سوارکاری این شخصیت در ذهنم نیست اما اگر بخواهیم حرمله را در حال سوارکاری ببینیم قطعا باید بر روی اسب بی‌زین ببینیم. من هم تمریناتم را در ابتدا با زین شروع کردم و بعد تمرینات بی‌زین و به اصطلاح سوار بر اسب لخت را شروع کردم. در یکی از تمرینات به همراه اسب به شدت زمین خوردم. درد وحشتناکی داشت به طوری که در لحظات اول تصور کردم قطع نخاع شدم اما به خیر گذشت و فقط به مدت 2 هفته در خانه بستری بودم البته خواستم که هیچ یک از عوامل مجموعه از این جریان با خبر نشوند. در «روز رستاخیز» هم صحنه‌ای داریم که تعدادی از اشقیاء در حال حرکت به سمت کوفه با طوفان‌های مهیب و دره‌های ماسه‌ای مواجه می‌شوند، در این صحنه یک دره ماسه‌ای با شیب 45 درصد بود که باید با اسب‌ها سقوط می‌کردیم و بعد از چند بار ملق خوردن به ته دره می‌رفتیم. حدود 6 الی 7 بار این صحنه را گرفتیم. در یکی از این صحنه‌ها سم اسب به ران من برخورد وحشتناکی کرد و حدود 4 ماه طول کشید تا خوب شود.

پی نوشت: با ذکر خاطره معظمی، یاد محمد خواص صاحبی، دستیار فیلم بردار «روز رستاخیز» زنده شد که موقع فیلم‌برداری یکی از صحنه های فیلم از کرین فیلم برداری سقوط کرد و با وجود انتقال به بیمارستان پس از چند روز در کما بودن، درگذشت. در این روزها آرامش و شادی روح این هنرمند فقید را از درگاه خداوند خواهانیم

 

 

شبکه ایران

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها