سه، پنج، دو

سیل ثروت‌های بادآورده بر بستر فوتبال

سریال «سه پنج دو» ساخته حسین سهیلی زاده طنزی بود که با هدف نقد اجتماعی ورزش کشورمان و در قالب قصه‌ای خانوادگی، سعی در بازگو کردن معضلات ورزش و پشت پرده‌های آن داشت. این کار بین همه سریال‌هایی که با موضوع ورزش تا آن موقع ساخته شده بود، تنها سریالی بود که با زبان طنز، منحصرا به ورزش فوتبال و حواشی آن می‌پرداخت.

کد خبر: ۶۰۸۱۱۳

این درحالی است که تا قبل از آن در سریال‌های ساخته شده با مضمون ورزشی، بیشتر از ورزش به عنوان محور فرعی داستان استفاده شده بود و قصه اصلی در قالب درام با چاشنی ورزش به خورد بیننده داده می‌شد.

سه پنج دو داستان یک خانواده طبقه متوسط است که پس از مرگ بزرگ خاندان فامیل، همه ثروت او به پدر خانواده (حشمت خان با بازی فرهاد آئیش) می‌رسد و حشمت خان و خانواده‌اش که بیش از این زندگی معمولی داشتند، با خرید باشگاه ورزشی، ثروت باد آورده خود را تثبیت می‌کنند و...

نویسندگان سریال (علیرضا کاظمی‌پور و سعید جلالی) معضلات و مشکلات فوتبال را در بستری از حوادث داستانی که برای خانواده حشمت خان اتفاق می‌افتاد، روایت می‌کردند. معضلاتی چون وجود مافیای فوتبال، حضور افراد غیرمتخصص در مدیریت باشگاه‌ها، تاثیرات مخرب لابی کردن و حضور لیدرهای همه کاره در فوتبال بخشی از معضلاتی بود که در این سریال نشان داده شد.

بسیاری از سکانس‌ها و دیالوگ‌ها اشاره‌ای داشت به حوادث واقعی که در فوتبال کشورمان در همان سال‌ها اتفاق افتاده بود. به عنوان مثال قصه اصلی یعنی خرید باشگاه فوتبالی از سوی کسی که هیچ شناختی از فوتبال نداشت و تنها با ثروت خود، اقدام به خرید بازیکنان مشهور و حرفه‌ای می‌کرد. استفاده از پسر خود حشمت خان به عنوان بازیکن ثابت تیم تا حدودی یادآور برخی اتفاقات واقعی در فوتبال ایران بود.

شاید ساخت سریال‌هایی با موضوع ورزشی و بویژه ورزش پرطرفدار و جذاب فوتبال در نگاه اول چشم‌انداز روشن و امیدوارکننده‌ای را برای سازندگان آنها ترسیم کند، اما موفقیت آن پس از پخش بستگی به عناصر متعددی دارد.

این اتفاق تا حدودی برای سریال سه پنج دو رخ داد. در حالی که در ابتدای پخش این سریال، سروصدای زیادی به پا شد و کار توانست بسیاری از مردم بویژه طرفداران ورزش فوتبال را مشتری خود کند، اما رفته رفته با پخش قسمت‌های بعدی از تعداد بینندگان آن به طور چشمگیری کاسته و انتقادها از این سریال بیشتر و بیشتر شد.

عمده‌ترین دلیل ضعف سریال را می‌توان متوجه فیلمنامه دانست، هرچند قصه فیلم آغاز خوبی داشت، اما بتدریج با پیش آمدن داستان‌های فرعی در خلال خط اصلی قصه، کار دچار افت و رکود نسبی شد.

البته جنس طنز به کار گرفته شده در سریال هم خیلی دوست داشتنی نبود. کاظمی‌پور و جلالی در گذشته با ارائه کارهایی چون «زن بابا» و «خوش‌نشین‌ها» نوشتن فیلمنامه طنز را تجربه کرده بودند، اما اگر نگاه کلی به کارنامه این دو نویسنده بیندازیم به‌خوبی متوجه می‌شویم هر دو در ارائه فیلمنامه‌های درام و جدی همچون فاصله‌ها، ترانه مادری، دلنوازان، زمانه و... موفق‌تر بوده‌اند.

انتظارها از این سریال آنجا هم بیشتر شد که رئیس سازمان لیگ برتر وقت (عزیز محمدی) در زمان پخش آن عنوان کرد؛ چهار میلیارد تومان هزینه برای ساخت آن صرف شده است!