درخواست برای افزایش نیافتن نرخ سود سپرده‌های کوتاه مدت

این در حالی است که پس از کاهش نرخ طلا و ارز، بسیاری از بانک‌ها در قالب وا‌م‌های مختلف، نرخ سود سپرده‌های کوتاه‌مدت خود را برای جذب این نقدینگی افزایش دادند.

غلامرضا خلیل ارجمندی در گفت‌وگو با مهر در مورد نرخ سود جدید سپرده‌های نظام بانکی بر اساس توافق صورت گرفته بین بانک‌های کشور گفت: نرخ‌گذاری سود سپرده‌ها و تسهیلات نظام بانکی در چارچوب بسته سیاستی ـ نظارتی ابلاغی بانک مرکزی صورت گرفته است، این نرخ‌ها بر اساس جدول ماده 2 بسته سال 90 که در سال 91 هم اجرا شده و در سال 92 نیز قابلیت اجرا دارد، اعمال می‌شود.

وی به جلسه‌ای که در گذشته میان بانک‌های خصوصی و دولتی برای تعیین نرخ روزشمار بر اساس بسته ابلاغی بانک مرکزی برگزار شد، اشاره و عنوان کرد: در آن مقطع زمانی توافق مذکور به امضای رئیس شورای عالی هماهنگی مدیران عامل بانک‌های دولتی و رئیس شورای‌عالی بانک‌ها و موسسات خصوصی رسید تا بر اساس آن نرخ سود پرداختی سپرده‌ها بویژه سپرده‌های کوتاه‌مدت و روزشمار یکسان باشد تا برخی بانک‌ها بیش از دیگران سود نپردازند.

خلیل ارجمندی خاطرنشان کرد: این نامه دوجانبه به محمود بهمنی، رئیس کل بانک مرکزی تحویل داده شد و وی نیز برای نظارت بر انجام کار ، آن را به معاونت نظارتی خود ارائه کرد، این در حالی است که متوجه شده‌ایم برخی بانک‌ها بویژه بانک‌های دولتی و تازه خصوصی شده نرخ‌های بالایی برای سود سپرده‌های روزشمار (کوتاه مدت) در نظر گرفته‌اند و می‌پردازند و این امر نه تنها باعث جابه‌جایی منابع شده بلکه تعریف درستی از موضوع بانکداری نمی‌کند.

خلیل ارجمندی اضافه کرد: با وجود این توافقی بین بانک‌ها صورت گرفته و عهدی بسته شده و لازم است که بانک‌ها به آن پایبند باشند. بر این اساس توافق شد که نامه‌ای با امضای رئیس شورای عالی بانک‌ها و موسسات خصوصی به مدیران عامل بانک‌های خصوصی عضو کانون ارائه شود مبنی بر این‌که به سپرده‌های کوتاه مدت طبق بسته سود بپردازند و از پرداخت سود روزشمار صرفا به سپرده‌های کوتاه مدت خودداری کنند و اگر بانکی از آن تخلف کرد، نشان‌دهنده این است که توافق و همیت و دوستی با بقیه اعضا را ندارد و در تصمیمات آینده اعضا اعم از انتخاب اعضای شورا، کمیسیون‌ها و... ممکن است که تاثیرگذار باشد.به گفته خلیل ارجمندی، بانک‌ها مجبورند در بازار بین بانکی با یکدیگر پول خرید و فروش کنند که این موضوع معضل بزرگی است که باید حل شود. بانک‌ها به جهت این‌ که حسابشان نزد بانک مرکزی قرمز نشود از یکدیگر در بازار بین بانکی یکشبه و دوشبه پول قرض می‌کنند، این موضوع از گذشته مرسوم بوده است. بانک‌ها سعی می‌کنند که حساب خود را در اتاق پایاپای و کلرینگ مثبت نگه دارند در غیر این‌صورت بانک مرکزی ابتدا بدهی خود را برداشت می‌کند و شبکه بانکی در گذشته نرخ معقولی را برای آن در نظر می‌گرفت.

وی گفت: به عنوان مثال مدیر بانک الف به مدیر بانک ب به صورت تلفنی درخواست مبلغی را می‌کرد و این پول برای مدت کوتاهی منتقل می‌شد، این جابه‌جایی نرخ‌های معقولی داشت، اما اکنون به عنوان یک درآمد واقعی برای بانک‌ها محسوب می‌شود و مدیران عامل بانک‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که در بازار بین بانکی پول‌فروشی کنند.