«زیزو» و تکنیک چشمنوازش

این اسطوره فوتبال فرانسه که به لحاظ افتخار‌آفرینی، میشل پلاتینی، نامدار فرانسوی‌ها را هم پشت سر گذاشته است، سال ۱۹۷۲در مارسی به دنیا آمد. او اصالتا الجزایری بوده و ملقب به زیزو است.او که سه بار در سال‌های 1998، 2000 و 2003 جایزه بهترین بازیکن سال جهان، یک‌بار جایزه بهترین بازیکن سال اروپا، یک‌بار جایزه پرارزش‌ترین بازیکن جام باشگاه‌های اروپا و یک‌بار جایزه بهترین بازیکن جام‌جهانی را دریافت کرده ‌است، به قهرمانی و نایب جام‌جهانی، جام ملت‌های اروپا، جام باشگاه‌های اروپا، لیگ ایتالیا، و لیگ اسپانیا نائل آمده‌است. در فینال جام‌جهانی سه بار و در فینال جام باشگاه‌های اروپا گل زده‌ است.

زیدان که ملیت هر دو کشور الجزایر و فرانسه را داشت و می‌توانست با پیراهن الجزایر هم به میدان برود، در نهایت سال ۱۹۹۴ برای اولین بار در تیم ملی فرانسه ظاهر شد. در بازی مقابل جمهوری چک، او در دقیقه ۶۳ به عنوان یار تعویضی به میدان رفت. در حالی که بازی با مساوی بدون گل در جریان بود زیدان در وقت کمی که داشت، دو گل به ثمر رساند تا بازی ۲‌ـ‌۲ تمام شود و به این ترتیب از همان ابتدا نگاه همگان را به سوی خود جلب کرد. او در مجموع 108 بار پیراهن تیم ملی فرانسه را پوشید و 31 بار برای این تیم گلزنی کرد.

زیدان پس از جام‌جهانی ۲۰۰۶ از فوتبال خداحافظی کرد و به این ترتیب رئال مادرید آخرین تیم باشگاهی و فینال جام‌جهانی ۲۰۰۶ آخرین بازی حرفه‌ای او بود. در فینال ضربه سر او به سینه ماتراتزی و کارت قرمزی که دریافت کرد، یکی از جنجالی‌ترین لحظات تاریخ زندگی‌اش را در آخرین لحظات عمر حرفه‌ای‌اش رقم زد.

کان و بوردو فرانسه، یوونتوس ایتالیا و رئال مادرید اسپانیا تیم‌های باشگاهی زیدان در دوران بازیگری بودند و با این تیم‌ها به افتخارات متعددی دست یافت.

فرانسوی‌ها در باشگاه صدتایی‌ها دو چهره سرشناس دیگر دارند؛ دیدیه دشان که حد فاصل سال‌های 1989 تا 2000 در 103 بازی ملی چهار گل به ثمر رساند و از ارکان قهرمانی فرانسه در جام‌جهانی 1998 بود درست مثل تیه‌ری آنری، ستاره محبوب توپچی‌های لندن که از سال 1997 تا 2010 با پیراهن تیم ملی فرانسه در 123 بازی ملی 51 گل ارزشمند به ثمر رساند.