قوانین ساده برای رسیدن به آرامش

 با وضع قوانین ساده خانگی می‌توان این مشکل را حل کرد. مدتی از وقت خود را به وضع قوانین ساده خانگی اختصاص دهید. حتما قبل از این که رفتار بد برای فرزندانتان به صورت عادی دربیاید قوانین جدید را به آنها تفهیم کنید. در زیر قوانینی که می‌توانید شما هم از آنها بهره بگیرید آمده است، البته مجبور نیستید که تمام آنها را به کار ببندید بلکه با توجه به مسائل خانه و خانواده‌تان آنچه را که به کارتان می‌آید اجرا کنید:

 هنگامی که از ظرفی استفاده کردید، آن را تمیز کرده و درون ماشین ظرفشویی قرار دهید.

 بعد از استفاده از وسایل آن را به جای اولیه‌اش برگردانید.

 اگر زباله ایجاد کردیدآن را به طرز مناسب در سطل زباله بیندازید.

 بعد از استفاده از میز آن را تمیز کنید.

 به غیر از آشپزخانه، اتاق ناهارخوری و یا خارج از خانه، در هیچ جای دیگر مخصوصا اتاق‌ها اجازه صرف غذا داده نمی‌شود.

 زمان حمام زمان مشخصی است. اگر می‌خواهید چیزی را به کسی که در حمام است بگویید باید صبر کنید تا از حمام بیرون بیاید.

 قبل از این که چیزی را که متعلق به دیگری است بردارید حتما از او اجازه بگیرید و همان‌طور که قرض گرفتید سالم و بدون عیب بازگردانید.

 برای صحبت کردن با یکدیگر داد نزنید، نزدیک بروید تا حرف‌های هم را راحت بشنوید.

 هنگام ورود و خروج از خانه درها را به هم نکوبید و به آرامی ببندید.

 هنگامی که از چراغ‌ها، تلویزیون، ضبط و هر وسیله برقی استفاده نمی‌کنید آنها را خاموش کنید.

 کفش‌های کثیف و خیستان را قبل از ورود به خانه دربیاورید.

 ژاکت و یا کت خود را هنگام ورود به خانه آویزان کنید. جالباسی‌ها باید طوری تعبیه شوند تا بچه‌ها هم بتوانند از آنها استفاده کنند.

 وقتی کسی خوابیده است سر و صدا نکنید،  با نوک پنجه راه بروید و هیچ‌گاه بیدارشان نکنید.

 مزاحم کسانی که مشغول انجام تکالیفشان هستند نشوید.

 هیچ‌گاه مزاحم صحبت کردن تلفنی دیگران نشوید، مگر اتفاق مهمی مثل آتش‌سوزی رخ داده باشد.

 هیچ‌گاه خودکار کنار تلفن را برندارید.

مسلما در ابتدای امر بارها و بارها باید این قوانین به بچه‌ها گوشزد شوند، اما با گذشت زمان، روزی خواهد آمد که بچه‌هایتان بدون خواست شما قوانین را درست اجرا کنند.

برای این که در عادت دادن فرزندانتان به پیروی از قوانین موفق باشید باید این کار را از زمان کودکی‌شان شروع کنید و با بزرگ شدنشان آموزش‌شان را هم ادامه دهید. تایید و تشویقتان، به آنها انگیزه می‌دهد حتی اگر درباره عملی خیلی کوچک انجام شده باشد. «به‌به»! چراغ‌ها را خاموش کردی!» «آفرین! روی میز را تمیز کردی!» «آفرین! اصلا مزاحم تلفن حرف زدن من نشدی!» شاید این تشویق‌ها به نظر خیلی ابتدایی برسند، اما نشانه‌ای از توجه شما به آنهاست و سعی و تلاش آنها را در اجرا و پیروی از مقررات برمی‌انگیزد.

مقررات خانه شما همواره با رشد بچه‌هایتان تغییر خواهد کرد و قوانینی که به صورت عادت درآمده دیگر از فهرست مقررات خارج شده و قوانین جدید جای آنها را می‌گیرند. با رشد فرزندانتان موقعیت و شرایط هم تغییر می‌کند، با مسائل جدیدتری روبه‌رو خواهید بود که هر یک از این شرایط قوانین خاص خود را می‌طلبد مثلا فرزند 16 ساله شما اکنون اجازه رانندگی و استفاده از اتومبیل را دارد پس باید قوانین و مقرراتی را برای این شرایط در نظر بگیرید.

به فرزندانتان بفهمانید که مقررات خانه‌تان شامل دوستانی که به منزلتان رفت و آمد می‌کنند هم می‌شود. اگر فرزندتان و دوستش آشپزخانه را به هم ریخته‌اند، ازآنها  بخواهید که با کمک هم آنجا را جمع و جور کنند. دوستان فرزند شما شاید در منزل خودشان قوانین متفاوتی داشته باشند اما باید بفهمند که احترام به قوانین خانه شما ضروری است. در غیر این صورت ممکن است دیگر اجازه رفت و آمد نداشته باشند.

مقررات و ضوابط حتی ابتدایی‌ترین و پیش‌پاافتاده‌ترینشان باید با جدیت دنبال شوند و اجرایشان در میان تمام اعضای خانواده به صورت عادت دربیاید در این صورت خواهید دید که زندگیتان چقدر از قبل آسان‌تر و روان‌تر خواهد شد.

فقط زمان مشخص‌

یکی از مهارت‌های خدادادی که در ذات هر پدر و مادری وجود دارد این است که در یک زمان می‌توانند چندین کار را با هم انجام دهند. گرچه به نظر می‌آید این توانایی می‌تواند به آسان‌تر شدن زندگی کمک کند اما چندین کار را با هم انجام دادن خود ایجاد مشکل می‌کند که باید حل شود.

فکر کنید و ببینید که چه زمان‌هایی در روز مجبور می‌شوید تا چند کار را با هم انجام دهید. سپس ببینید که آیا می‌شود طور دیگری برنامه‌ریزی کرد که حجم کارها تقسیم شود.

انجام بعضی از کارها با هم ممکن است مشکلات بزرگی را به وجود آورد. مثلا در حین رانندگی اگر چای بنوشید یا مشغول مرتب کردن داشبورد ماشین شوید ممکن است تصادف کنید. بهتر است به جای این کارها، صبح کمی زودتر بلند شوید، چای‌تان را بنوشید و قبل از حرکت ماشین‌تان را مرتب کنید. یا زمانی که مجبور می‌شوید هنگام آشپزی، به بچه‌تان که گریه می‌کند هم رسیدگی کنید، دیگر به تلفن جواب ندهید، بگذارید کسی که زنگ زده برایتان پیغام بگذارد.

اگر پسرتان با شما تماس گرفت و از شما خواست که به دنبالش بروید به این کار اولویت بدهید و اگر در حین این مکالمه کسی به پشت خطتان آمد، او را نادیده بگیرید، چرا که مکالمه شما مهم‌تر از پاسخ به پشت خطی‌تان است. تصمیم بگیرید تا چندین کار را با هم انجام ندهید.

روزنامه خواندن در حین تماشای تلویزیون، یا روزنامه خواندن و تماشای تلویزیون در حین صحبت با همسر، یا رسیدگی به کارهای آشپزی در حین کمک به انجام تکالیف فرزندتان، تداخل این امور فقط کار را برایتان دشوارتر می‌کند. پس به مهم‌ترین فعالیت بپردازید و برای هر کاری زمان جداگانه‌ای را در نظر بگیرید. مثلا اگر زمان کافی برای خواندن مجله ندارید، برای هفته آینده هیچ مجله‌ای نخرید یا اگر مجبور نیستید، تلویزیون نگاه نکنید با این کار آرامش جای پریشانی‌تان را خواهد گرفت.

اگر کودکتان برای انجام تکالیفش نیازمند کمک شماست پس زمان مخصوصی را به او اختصاص دهید و از قبول مسوولیت‌هایی که فراتر از توانایی شماست سر باز بزنید. در صورتی که به شما پیشنهاد قبول کاری را می‌دهند که می‌دانید زمان انجامش را نخواهید داشت با احترام جواب رد بدهید چرا که قبول مسوولیت‌های زیاد وقت و انرژی‌تان را از خانواده‌تان دریغ می‌کند. البته این به این معنا نیست که هیچ‌‌گاه برای کمک به دیگران و یا انجام امور خیر داوطلب نشوید، بلکه باید طوری برنامه‌ریزی کنید که خانواده از حضورتان محروم نشوند. اتفاقا در صورتی که بچه‌ها شاهد داوطلب بودن شما برای کمک به دیگران و امور خیر باشند با این احساس نوع‌ دوستانه رشد می‌کنند و یاد می‌گیرند که آنها هم این‌گونه باشند، خود را مسوول حل تمام مشکلات دنیا ندانید، بدانید که بزرگ‌ترین وظیفه شما پرورش کودکان سالم و شاداب است، کودکانی که بتوانند لذت، رضایت و توازن را در زندگی‌شان خلق  و به درستی زندگی کنند.

همه کارها را با هم انجام ندهید

یکی از دلایلی که موفق نمی‌شویم تا در یک زمان چندین کار را بدرستی انجام دهیم، این است که می‌خواهیم همه را با هم به سرانجام برسانیم و همه چیز را با هم می‌خواهیم. چندی پیش زنی را ملاقات کردم که مادر 3 پسر 9، 13 و 16 ساله بود. بچه‌هایی مؤدب و باتربیت. او تمام مدت کار می‌کرد و در عین حال خانه‌ای مرتب و تمیز داشت و به نظر می‌آمد که از پس اداره زندگی‌اش بخوبی برمی‌آید. از او پرسیدم که چطور می‌توانی تمام کارها را با هم انجام دهی؟

او صادقانه پاسخ داد که من تمامی کارها را با هم انجام نمی‌دهم حتی برای این موضوع تلاش هم نمی‌کنم. تمام وقت کار می‌کنم و بقیه اوقاتم را هم در کنار فرزندانم می‌گذرانم و فقط برایشان آشپزی می‌کنم. در عوض هیچ دعوتی را مگر آنکه بچه‌هایم هم دعوت باشند نمی‌پذیرم و باید همگی بر سر رفتن توافق کنیم.
بچه‌های من اصلی‌ترین اولویت زندگی من هستند. هر چیزی به غیر از آنها در اولویت بعدی قرار دارد و من با این مساله کنار آمده‌ام.

بچه‌هایم قبول کردند که نمی‌‌توانند مثل دوستانشان ولخرجی کنند چرا که از محدودیت مالی‌مان مطلعند و از من هم انتظار ندارند که بعد از مدرسه آنها را به گردش ببرم. اما همه آنها به این وضعیت با دیدی مثبت می‌نگرند. هر کدام از بچه‌ها در هر رشته ورزشی که بخواهند بازی می‌کنند و بقیه ساعاتشان با درس خواندن و بازی با یکدیگر می‌گذرد، آنها در آرامشی زندگی می‌کنند که مادر خانواده به آنها آموخته است. او بزرگ‌ترین امتیازش را آگاهی از این امر می‌داند که نمی‌تواند همه کارها را با هم انجام دهد. در حالی که افراد زیادی در موقعیت او، هنوز موفق به درک این امر نشده‌اند و باز بیش از توانشان تلاش می‌کنند.

چه شما خانواده‌ای باشید که یکی از والدین و یا هر دو در آن شاغل هستند و یا کارتان در خانه یا بیرون از خانه باشد به هر حال در تمام این شرایط فشار زندگی بسیار زیاد است. یک راه اساسی برای ساده‌تر کردن زندگیتان این است که بتوانید ضروری بودن یا ضروری نبودن امورتان را تشخیص دهید. پس اولویت‌ها را مشخص کنید و زمان و انرژی‌تان را بر آنها تمرکز دهید و بقیه امور را رها کنید. این را باید بپذیرید که نمی‌توان همه کارها را در آن واحد با هم انجام داد. پس انرژی‌تان را هدر ندهید و با برنامه‌ریزی درست و تشخیص صحیح ضروریات زندگیتان، انرژی و زمانتان را درست و صحیح تقسیم کنید و زندگی شاد و رضایت‌بخشی را برای خود رقم بزنید.

درخواست کمک کنید

کمک کردن می‌تواند به شکل‌های مختلفی ظاهر شود و شما با آموختن چگونه کمک گرفتن از دیگران می‌توانید راه زندگیتان را هموار سازید و بار و فشار زندگی‌تان را سبک کنید. مجموعه خانواده، همسایه و دوستان یک مجموعه ارزشمند و سرمایه‌ای گران ‌بها هستند و شما می‌توانید در مورد گروه‌های بازی بچه‌هایتان، کلاس‌ها و فعالیت‌هایشان همچنین در مورد بهترین پرستار بچه، معلمان، دندانپزشک، لوله‌کش، تکنسین برق، نجار، نقاش و خدمات عمومی محلتان، از آنها نظرخواهی کنید.

می‌توانید با یکدیگر همدردی و همدلی کنید و به یکدیگر اطلاعات و پیشنهادهای ممکن را ارائه دهید. ارتباط با این شبکه مردمی، موجب می‌شود تا همواره شخصی برای کمک به شما و یا مراقبت از بچه‌تان وجود داشته باشد و حتی برای کاهش زمانی که صرف ماشینتان می‌کنید، می‌توانید به نوبت  از ماشین‌های یکدیگر استفاده کنید. حتما لازم نیست که با همه اعضای گروه صمیمی و دوست باشید چون فقط عضو بودن دلیل کمک کردن به یکدیگر را توجیه می‌کند. هیچ وقت برای درخواست کمک احساس خجالت نکنید.
بسیاری از والدین از درخواست کمک سر باز می‌زنند چرا که فکر می‌کنند با درخواست کمک خودشان را به دیگران تحمیل می‌کنند. با کمک کردن به دیگران، احساس تعاون و همکاری در شما شکل می‌گیرد و به قول معروف از هر دستی بدهید با همان دست هم پس می‌گیرید. پس اگر زمانی درخواست کمکتان از طرف کسی اجابت نشد آن را به حساب بی‌حرمتی‌اش نگذارید. در برخورد با دوستانتان همیشه خوش قول باشید و به آنچه که می‌گویید عمل کنید. در مورد درخواست کمک دیگران فکر کنید و اگر می‌توانید حتما به او کمک کنید.

جام جم / چاردیواری