همه خرت و پرتها را می‌ریزند وسط تا چیزهای به درد بخور را جدا و چیزهای اضافه را رد کنند، ببخشند یا دور بریزند. زن می‌گوید: این کتابها اضافه است. آقا می‌گوید: نه اینها را لازم دارم. مرد می‌گوید: این لباسها اضافه است. زن میگوید: نه اینها را لازم دارم. او می‌گوید و این می‌گوید و دست آخر خیلی چیزها همان طور که بود، می‌ماند!
کد خبر: ۵۵۲۱۱۰

 

فهرست خریدی که زن می‌نویسد با تغییرات زیادی توسط مرد اجرا و درخواست‌هایی که مرد دارد با تعلل زیادی از سوی زن مواجه می‌شود. بچه‌ها هم این میان ساز خود را می‌زنند؛ اما این سوال باقی می‌ماند که این خانه را چه کسی مدیریت می‌کند.

مدیریت خانواده فقط مختص مدیر است یا همه در آن نقش دارند؟ در واقع مدیریت خانه، کاری تمام وقت است که همه خانواده باید به آن توجه کنند. مدیریت خانواده کاری مستمر است که از والدین به خانواده و فرزندان تسری پیدا می‌کند.

خانه را چگونه مدیریت کنیم؟

مرجان شریفی، مشاور خانواده اعتقاد دارد هر خانواده پیش از هر چیز باید برای زندگی خود اهداف بلند مدت، کوتاه مدت و میان مدت تعیین کند؛ اهدافی که منافع خانواده و هر یک از افراد آن را بتنهایی در بر بگیرد. مثلا خرید یک زمین برای سرمایه‌گذاری آینده تمام خانواده، ادامه تحصیل پدر خانواده، کلاس‌های آموزشی مادر خانواده و پیش‌بینی تحصیلات تکمیلی فرزندان برنامه‌ریزی‌هایی است که در خانواده ممکن است صورت گیرد.

وی می‌افزاید: در نظر گرفتن ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در برنامه‌ها ضروری است. از نکات دیگر مدیریت خانواده این است که به هر یک از افراد خانواده به اندازه توان او مسئولیت واگذار شود و هر عضو خانواده به تناسب بودجه و نیاز خود از امکانات استفاده کند.

مدیریت آشپزخانه

بانو یا آقای آشپز تنها کاری که می‌کند مدیریت پخت و پز نیست. نادره که یک بانوی خانه‌دار است و مدیریت آشپزخانه را به بهترین نحو اجرا می‌کند، می‌گوید: من لیست غذاهایی که می‌توانیم بخوریم را تهیه و طبق آن برآورد می‌کنم که طی سال چه مقدار مواد نیاز داریم، مثل برنج و حبوبات. بعد برآورد می‌شود که چه مقدار مواد را ماهانه باید بخریم. این مواد شامل روغن، قند و شکر و... است و در آخر موادی که روزانه باید تهیه شود، مثل میوه‌ها و تره‌بار. به این ترتیب برآورد اینکه طی هر ماه و سال به طور متوسط چقدر هزینه می‌شود، کار راحتی است و ضمنا هنگام خرید یا موقع تصمیمگیری برای پخت غذا بلاتکلیف نیستم.

وی می‌افزاید: مدیریت غذا شامل نوع غذایی است که هر فرد به لحاظ کمبود‌ها یا بیماری‌هایی که دارد، باید بخورد.

این بانوی خانه‌دار که تحصیلاتش در زمینه تغذیه است، می‌گوید: ساعت شیر خوردن، چای خوردن و مصرف ریزمغذی‌ها را طوری تعیین می‌کنم که سبب دفع یکدیگر نشود و در کنار مدیریت غذا، مدیریت داروی افراد خانواده را هم به عهده دارم.

نادر تقوی، کارمند یک اداره دولتی است. این پدر ۴۰ ساله معتقد است سلسله مراتب را فقط برای اداره نگذاشته‌اند. در واقع سلسله مراتب از خانواده به اداره تسری پیدا کرده است. احترام به بزرگ‌تر‌ها و حرف‌شنوی از موسفید‌های خانواده بنوعی همین سلسله مراتب است. اینکه بچه‌ها اول از پدر حساب ببرند و بعد از مادر و مادر خانواده نیز از پدر حرف شنوی داشته باشد و با آگاهی او امور را انجام دهد نیز بنوعی سلسله مراتب را نشان می‌دهد که اگر نباشد نظام خانواده به هم می‌ریزد.

همچنین بزرگ‌تر‌ها نیز باید نقش خود را بپذیرند و کوچکتر‌ها را تحت توجه و حمایت خود قرار دهند. این احترام به مقام و جایگاه است که زمینه ساز تقسیم عادلانه کار‌ها میان افراد خانواده می‌شود در غیر این صورت بچه‌های بزرگ‌تر می‌خواهند به بچه‌های کوچک‌تر زور بگویند و عدالتی در بین نخواهد بود. کم کم بچه‌ها به هرکس حتی والدین زور خواهند گفت و این ‌‌نهایت هرج و مرج است که متاسفانه در برخی خانواده‌ها دیده می‌شود.

در خانواده‌ای که هر یک از افراد وظیفه خود را می‌دانند، والدین آموزش فرزندان برای انجام بهتر کار‌ها را فراموش نمی‌کنند. آن‌ها به بهانه اینکه کودک بلد نیست، مسئولیت او را به عهده نمی‌گیرند.

شیوه‌های نوین

طی ۲ قرن گذشته علاوه بر شیوه مدیریت سنتی، شیوه مدیریت مشارکتی نیز مورد استفاده قرار گرفته که نتایج خوبی داشته است. وجود قوانین برای ایجاد انضباط در جوامع و گروه‌های انسانی لازم است. ولی در خانواده‌هایی که قوانین بدون مشارکت اتخاذ می‌شود، همیشه اعضا این قوانین را تحمیلی تلقی می‌کنند. اگر مردم و گروه‌ها در وضع قوانین دخالت داشته باشند، آن را بهتر درک کرده و با انگیزه قویتری در اجرای آن می‌کوشند و با دیده احترام به آن می‌نگرند. در خانواده‌های جدید، کودکان و نوجوانان حکم انسان صاحب عقل و احساس را دارند.

وقتی به افراد خانواده این فرصت داده شود که در تدوین قوانین و خط مشی خانواده مشارکت داشته باشند، آنان احساس بهتری به خود خواهند داشت. به منظور اجرای یک روش مدیریت مشارکتی، لازم است خانواده‌ها به صورت مرتب جلسات خانوادگی داشته باشند. در این جلسات حرف‌ها و درددل‌ها مطرح و کارهای خانه تقسیم می‌شود. شکایات بررسی، اختلاف‌ها روشن و راه‌های جدید برای رفع مشکلات کشف می‌شود و مقررات جدید وضع می‌گردد.

>> جام جم/ ضمیمه چاردیواری

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها