خلاقیت نیاز صنعت گردشگری

تامل چندانی نیاز نیست که بحث استفاده از ظرفیت‌های متنوع کشور، مورد شناسایی قرار گیرد، چرا که سال‌هاست ـ دست‌کم در این زمینه ـ مسئولان فریاد شعف سرداده‌اند که رتبه دهم گردشگری دنیا از آن ایران است.

باید دید چه اقداماتی برای استفاده از این فرصت صورت گرفته است، جز آن که هر روزه شاهد افزایش بهره‌مندی کشورهای متفاوت از موهبت‌های تاریخی و طبیعی‌شان هستیم؟ زمانی که ترکیه اعلام می‌کند در کمتر از ده سال موفق به افزایش دو برابری توریست‌های ورودی به کشورش شده یا چین با افتخار هر چه تمام‌تر، اعلام می‌کند 2/1 تریلیون یوان، معادل 412 میلیارد دلار آمریکا، در این بخش درآمد ناخالص ملی داشته و 62 میلیون شغل نیز به صورت مستقیم یا غیرمستقیم با این صنعت کشورش مرتبط است و غم‌انگیزتر این که درآمد حاصله از صنعت گردشگری دبی نیز سالانه بیش از دو میلیارد دلار برآورد شده، آیا زمان آن فرانرسیده که ایران از رتبه آخرین بودن در جذب گردشگر خارجی و نخستین بودن در خروج گردشگر داخلی به کشورهای دیگر، تکانی بخورد و این معادله را به نفع خود رقم بزند؟ مگر جز این است که در زمینه تشویق به گردشگری تنها به شعار سفرکارت، بن گردشگری و تزریق سوخت اضافه بر میزان تعیین شده به‌خودروها بسنده شده است!

آیا تاکنون شاهد عملکردی مبنی بر توسعه زیرساخت‌های لازم برای جذب گردشگر خارجی در کشور بوده‌ایم؟ آیا در معرفی جاذبه‌های طبیعی و تاریخی سرزمین‌مان موفق عمل کرده‌ایم؟ آیا تصاویر بدیع و پرجاذبه‌ای که موجب دلربایی بیگانگان از طبیعت بکر ایران باشد، به دنیا نشان داده‌ایم؟ آیا در مستندی کوتاه یا حتی تیزری تبلیغاتی، سنت و اصالت و طبیعت‌مان را به هم آمیخته‌ایم تا بیش از هر زمان خودمان را به دنیا معرفی کنیم؟

آیا خبر مرمت برخی ابنیه و آثارمان برای معرفی آنها کافی است؟ اصلا تا چه اندازه در معرفی اقلیم و مناطق متنوع ایرانمان به ایرانیان موفق عمل کرده‌ایم که از بعد بین‌المللی نیز به تقویت آن بپردازیم؟

برخی از افراد با اشاره به نوسانات نرخ ارز در کشور، تحریم‌های مختلف از سوی بعضی کشورها، تنش‌ها و بی‌ثباتی سیاسی و نظامی در برخی کشورهای همسایه و بسیاری مسائل دیگر، معتقدند که حتی انگیزه سفرهای داخلی برای مردم روبه کمرنگ شدن است، در حالی که کارشناسان امر گردشگری و آنان که از نزدیک دستی بر این آتش دارند، تاکید می‌کنند، هنوز هم بازار سفرهای خارجی گرم‌تر از سفرهای داخلی است و مردم با وجود تنش‌های اقتصادی، برای بازدید از کشورهای خارجی بیش از سفرهای داخلی روی خوش نشان می‌دهند.

درآمد جهانی صنعت گردشگری700 میلیارد دلار تخمین زده شده است؛ در حالی که درآمد ایران به طور نسبی کمتر از یک‌میلیارد دلار در سال، گزارش شده و نمی‌توان منکر این ادعا شد که رتبه دهم گردشگری دنیا، همچنان در حال برداشتن گام‌های نخست خود برای رشد است! آگاهان اقتصادی معتقدند، در دوران رکود اقتصادی تنها اندکی خلاقیت کافی است تا به تحولی شگرف و ژرف دست یافت. حالا که قرار است چاه‌های نفتمان ارزان از دست نرود، شاید هنوز هم فرصتی باقی مانده باشد تا نسبت به درمان صنعت گردشگری بیمار کشور امیدوار بود.