سلیمی تجسم غرور پارسی

نویسنده این مطلب افزوده است: از نمای نزدیک لقب «قویترین مرد جهان» برای سلیمی کاملا برازنده است. او سر و گردنی تنومند دارد. بازوهایش بزرگتر از پاهای یک فرد معمولی است. برای درک بهتر باید تصور خود از پاهایش را دو برابر کنید.

وقتی با او که می تواند وزنه ای معادل وزن سه انسان را بالای سر ببرد، دست می دهید بسیار مهربان و خوش برخورد است.

ولی همه این مهربانی تا زمانی است که وزنه نزده باشد. فک های او به محض اینکه وزنه را بلند می کند، به هم قفل می شوند و صورتش به هم می ریزد. بعد از چند لحظه ذکر «یا علی مولای من» را به زبان می آورد و سپس وزنه را بالای سر می ببرد و به مبارزه با جاذبه زمین می پردازد.

سلیمی در لندن وظیفه سختی دارد. او انتظارات یک ملت را روی شانه های تنومند خود دارد و در عین حال باید سنگین ترین وزنه ممکن برای یک مرد را بالای سر ببرد.

ایران در رشته های پرطرفداری مثل فوتبال و والیبال موفق به کسب سهمیه المپیک نشد بنابراین سلیمی 23 ساله بهترین شانس این کشور برای کسب مدال طلا در وزنه برداری دسته سنگین وزن (+105 کیلوگرم) است.

او تجسم و تضمین غرور پارسی است.

وی قبلا هم لقب قویترین مرد دنیا را گرفته بود. سلیمی در سال 2011 در مسابقات جهانی پاریس موفق شد وزنه 214 کیلوگرمی را بالای سر ببرد و رکورد «حسین رضازاده» را بشکند.

سلیمی هنگام تمرین در اردو در کنار دیگر وزنه برداران تیم ایران روی تکنیک و افزایش قدرت خود کار می کند. او وزنه برداری صبور و با تکنیک است.

وقتی در بلند کردن یک وزنه موفق نمی شود، دوباره تلاش می کند. وقتی دستش آسیب می بیند، به روی خودش نمی آورد و ادامه می دهد. اما رویاهای المپیکی او هنوز تحقق نیافته اند و همه مردم ایران چشم به او خواهند دوخت.

سلیمی خودش در این باره می گوید، چیزی جز کسب مدال طلا راضی اش نخواهد کرد.

وی گفت: برای کسب مدال طلا به لندن می روم و آن را به وطن خواهم آورد. آرزوی من فقط رسیدن به المپیک نبود. کسب مدال طلا تنها انگیزه من است.

گرچه ایران سابقه طولانی در پرورش مردان قوی دارد اما سلیمی در ابتدا قصد رسیدن به این مرحله را نداشت. وی که در شهر قائمشهر، زادگاه بسیاری از کشتی گیران و وزنه برداران، بزرگ شده است در ابتدا می خواست یک ژیمناست شود.

بعد از مدتی یکی از دوستانش به او پیشنهاد کرد که به دلیل شرایط بدنی که دارد وزنه برداری را آغاز کند. او از آن به بعد به یک باشگاه محلی رفت و وزنه برداری را به شکل جدی دنبال کرد. (ایرنا)