وقف؛ میراثی جاودان

وقف و عمل به آن در زمره این آموزه‌هاست که در اسلام به آن عنایت ویژه‌ای شده است، هر چند این سنت در جوامع مختلف بشری به شیوه‌های متفاوت مرسوم بوده و هم‌اکنون ساری و جاری است. مقوله وقف که عملی صالح، باقی و مصداق روشنی از همدلی و تعاون است، در واقع انفاق و بخششی عاری از منت و احساس نیک‌خویی برای دیگران است، احساسی که احترام به شخصیت دیگران را در جامعه ارج می‌نهد و احسانی نیکو که به شکلی دائمی و مستمر اثر نیک خود را در جامعه مستولی می‌‌دارد، اقدامی است که نام واقف را جاودان می‌کند. در جامعه دینی ما چه بسیار آثار، ابنیه، مراکز خیریه، اعم از کتابخانه، مسجد، حسینیه، درمانگاه، بیمارستان، مدرسه و مراکز علمی، تحقیقاتی، آموزشی، خدماتی و درمانی با ژرف‌نگری و دوراندیشی انسان‌های دوراندیش‌و خیّر به عنوان برگ سبزی در اختیار مردم جامعه به منظور بهره‌مندی دائم و مستمر قرار می‌گیرد. سنت حسنه وقف که ریشه در متون دینی ما دارد، تنها در این امور خلاصه نمی‌شود بلکه به هر فعل خیر و تحریض بر آن دلالت می‌کند که در واقع این سنت نیکو، ماندگاری ثروت افراد متمکن و آنان که اندوخته خود را برای عمل خیرخواهانه در اختیار دیگران قرار می‌دهند، به اثبات می‌رساند. تاریخ گذشته ما بر وقف کاروانسراها در مسیر کاروان‌ها و قافله‌ها، وقف چاه‌ها برای آبیاری اراضی کشاورزی و درمان بیماران و ... توسط افراد نیکواندیش گواهی می‌دهد. بکوشیم وارث نیکی‌ها باشیم.

محمد خامه‌یار / جام‌جم