سایه تکنولوژی بر روابط اجتماعی

بررسی‌های اجتماعی انجام شده حاکی از آن است که همچنان ارتباط چهره به چهره افراد یا به عبارتی همان روابط اجتماعی افراد به شکل سنتی از تاثیرگذاری بیشتری در مقایسه با ارتباطات مجازی برخوردار است. شاید کودکان و نوجوانان امروز که به نوعی به ارتباطات آنلاین وابسته شده‌اند، در آینده با مشکلات اجتماعی مواجه خواهند شد که بیش از این زندگی اجتماعی آنها را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد. در حقیقت می‌توان گفت نسل جدید رسانه‌های ارتباطی اجتماعی به نوعی ضداجتماعی تلقی می‌شوند. تصور کنید برای این که خانواده لحظاتی را در کنار هم سپری کنند تصمیم گرفته‌اید آخر هفته برای خوردن شام و چند ساعتی دور هم بودن به یک رستوران بروید. در حالی که در رستوران منتظر آماده شدن غذا نشسته‌اید کمی به اطراف خود نگاه کنید متوجه خواهید شد به جای این که افراد با یکدیگر در حال گفت‌وگو باشند هر کدام گوشی تلفن همراهشان را در دست گرفته‌اند و مشغول صحبت، ارسال پیام کوتاه یا خواندن پیام‌های کوتاه دریافتی یا در صورت دسترسی به اینترنت در حال بررسی نامه‌های صندوق پست الکترونیک خود هستند.

این روزها اغلب افراد به محض این که متوجه ارسال یک پیام کوتاه جدید به گوشی تلفن همراهشان می‌شوند بلافاصله و بی‌اختیار به سمت آن می‌روند و این همان چیزی است که بر روابط اجتماعی ما انسان‌ها سایه انداخته است. یعنی به جای این که با افرادی که در کنارمان حضور دارند گفت‌‌وگو کنیم ترجیح می‌دهیم با فردی که از راه دور با او در ارتباط هستیم در گفت‌وگو باشیم و آن به این معنی است که دوستان مجازی ما مهم‌تر از دوستان واقعی‌مان هستند.

جوانان امروزی سرعت و مهارت قابل توجهی در تایپ کردن متن مورد نظرشان دارند و شادی و خوشحالی آنها در به اشتراک‌گذاری افکار، عقاید و علاقه‌مندی‌هایشان در دنیای وب دوستانشان خلاصه می‌شود. غافل از این که یادگیری مهارت‌های اجتماعی مستلزم گذشت زمان و تمرین و ممارست است و هر چه افراد بیشتر در موقعیت‌های اجتماعی حضور داشته باشند مهارت بیشتری را کسب خواهند کرد و بهتر است جوانان و نوجوانان علاوه بر آموزش مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط اجتماعی به شکل مدرن و امروزی، روابط اجتماعی به شکل سنتی را نیز بیاموزند تا بتوانند زندگی موفق‌تری را تجربه کنند. اگرچه ارتباطات مبتنی بر وب هم در جایگاه خود می‌تواند سرگرم‌کننده و مفرح باشد و فرصتی را برای برقراری ارتباط با تعداد بیشتری از دوستان و اعضای خانواده فراهم کند، اما باید توجه داشت که نباید اجازه دهیم این شیوه جدید برای برقراری روابط اجتماعی مانع از ارتباط واقعی افراد با همدیگر شود.

گوش دادن به قصه‌هایی که مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها تعریف می‌کنند و نشستن در کنار آنها و شنیدن خاطرات‌شان یا بودن در کنار کودکانی که دائم در حال جست‌وخیز هستند، چیزهایی نیستند که بتوان آنها را در دنیای ارتباطات مجازی تجربه کرد. پس بهتر است برای این که با چنین تجاربی در زندگی واقعی خود آشنا شوید قدری از دنیای ارتباطات مجازی فاصله گرفته و به دنیای ارتباطات واقعی نزدیک‌تر شوید. / AP