مهناز، تنها اما شفاف است

من 2 ماه بعد از شروع تصویربرداری این مجموعه همکاری‌ام را با گروه آغاز کردم و فکر می‌کنم این نقش به دلایل مختلف منتظر بود تا با من همراه شود بنابراین در همان لوکیشن باغ، هماهنگی‌های ابتدایی توسط دوستان صورت گرفت و در نهایت 4 روز بعد مقابل دوربین حمید نعمت‌الله رفتم.

خیر، اعضای اصلی خانواده بجز من و آقای پورعرب انتخاب شده بودند و گمان می‌کنم ما آخرین بازیگرانی بودیم که در یک روز قرارداد بستیم.

اگر منظورتان از نزدیک‌شدن به نقش خواندن فیلمنامه، شناختن نقش، تصمیم‌گیری، بستن قرارداد و قرار گرفتن در مقابل دوربین باشد کلا این فرآیند برای من (نقش مهناز)‌ شاید بیش از 4 یا 5 روز بیشتر طول نکشیده باشد چرا که به دلایل کاری این نقش کمی دیرتر از بقیه،‌ بازیگر نهایی‌اش تثبیت شد، اما اگر روند نزدیک‌شدن من به عنوان بازیگر نقش مهناز یا سایر نقش‌هایی که تا به حال ایفا کرده‌ام منظورتان باشد فکر می‌کنم اولین و مهم‌ترین قدم ارتباط درونی با نقش و سلیقه شخصی است که در انتخاب نقش تا حد امکان مرا در کنار دیگر شخصیت‌ها قرار می‌دهد. ولی همیشه چنین نبوده و نیست که حتما با نزدیک‌شدن به یک مقوله آن را درک کنم. گاهی سعی می‌کنم آنقدر از نقش فاصله بگیرم که بهتر ببینمش و راحت‌تر آن را درک کنم. به هر حال گمان می‌کنم مهناز یا نقش‌هایی از این دست که در طرح داستان به دست شخصیت‌های کمی بیرونی‌تر یا واضح‌تر بگوییم با مختصات شخصیتی پررنگ‌ و کمی برون‌گراتر پرداخت می‌شوند کمی با وسواس بیشتری باید اجرا شوند تا جدا از اصل باورپذیری ـ که شرط لازم و اولیه بازیگری است ـ اعمالشان برای تماشاگر اگرچه در بعضی مواقع درشت، اما قابل هضم شود. بنابراین یکی از مهم‌ترین عواملی که برای شناخت مهناز به ‌آن متوسل می‌شدم آقای نعمت‌الله بودند.

جذاب‌ترین وجه این شخصیت، پنهانی‌ترین وجهش بود؛ بی‌رنگی... یعنی همان وجهی که نه تنها در نگاه اول، دوم، سوم و ... در او نمی‌بینم که هیچ، او را شخصیتی می‌بینم که با استفاده از ابزارهای مختلف ظاهری و همچنین رفتارهای پررنگ عجیب کاملا وجه بی‌رنگی خود را پنهان می‌کند و منظور از بی‌رنگی بی‌مایگی نیست. منظور قدرت پذیرش رنگ‌هایی است که در طراحی شخصیتی او وجود ندارد. مهناز در شرایط نامطلوب آمادگی پذیرش رنگ‌های اطرافش را پیدا می‌کند.

در مورد گم شدن نقش در میان شخصیت‌های متعدد این سریال که مطمئن بودم غیرممکن است. چراکه چگونگی طرح نقش و اجرا چنین نگرانی را ایجاد نمی‌کرد، اما نگرانی‌ام از کامل‌نشدن مختصات شخصیت مهناز تا روز آخر کار ادامه داشت.

به یقین تجربه کار با حمید نعمت‌الله یکی از بهترین تجارب کاری من محسوب می‌شود چراکه با اطمینان صددرصد از تسلط کامل وی در کنترل حضور بازیگران در صحنه‌ها تلاش می‌کردم ششدانگ در خدمت کار باشم.

فضای قصه بازخوانی خاطرات فراموش‌نشدنی دهه 60 و روزهای پرالتهاب و پررنگ آن سال‌هاست. به هر حال این فضا خیلی برایم غریبه نبود و به نوعی خودم هم آن را درک کرده بودم.

به هر حال پیامدهای جنگ برای همه ما کم و بیش قابل لمس است. مرور خاطرات آن سال‌ها برایم ابعاد مختلف دارد، اما بارزترین مساله‌ای که ذهنم را به خود معطوف می‌کند قدرت هماهنگی انسان با شرایط مختلف زندگی است که در همه ما با ضریب هوشی مختلف وجود دارد. من هم چندین بار به همراه خانواده‌ام از محله فرح‌آباد تهران‌نو که خانه مادربزرگم در آنجا بود به سمت خارج شهر و حتی باغ یکی از اقوام در رودهن رفتیم تا از موشکباران در پناه بمانیم.

معمولا سخت‌ترین سکانس در یک کار تصویری برایم لحظه‌ای است که احساس می‌کنم قادر به اجرای خوب پلان نیستم و این زمانی بود که مهناز و بهزاد در بیابان گم‌شده بودند. ما در شهرک دفاع مقدس کار می‌کردیم آن هم در زمستان. هوا بشدت سرد بود. هنوز عوامل کاملا آماده نبودند. لحظه‌ای از ماشین پیاده شدم و احساس کردم فکم به کلی از سرما قفل شده است و احتمال دارد نتوانم دیالوگ‌هایم را بگویم، اما خدا را شکر همین حالت، حس خوبی را در من ایجاد کرد و من با حساسیت عجیبی و البته با قدرت زیاد به بهزاد گفتم برویم باغ.

خیر. متاسفانه افتخار بازی مقابل ایشان را پیدا نکردم، اما چند روزی توفیق این را داشتم که موقع بازگشت به منزل هم‌سرویس باشیم. به هر حال خانم شهابی بازیگر بزرگی بودند و امیدوارم که روحشان شاد باشد.

فکر می‌کنم نزدیک به یک سال و 3 ماه درگیر بازی در این مجموعه بودم.

بله، قطعا ارتباط خوبی برقرار کرده‌اند. این حرف را به استناد لطف و محبت مردم مهربان‌مان که همکلام می‌شویم می‌گویم. مساله‌ای که در این میان بسیار جالب است نوع توجه و علاقه‌مندی این عزیزان به وضعیت سفید است. به جز ایجاد حس نوستالژی که در همه ما مشترک است، مهم‌شمردن هوش، ذائقه لطیف، آگاهی، نکته‌بینی و بالا بردن خصوصیات یادشده بین عموم مردم شریف ایران است.

وضعیت سفید برایم ترکیب 7 رنگ درخشان روح انسانی است که وحدتش یکرنگی زیبای وضعیت سفید است.