گردشگری در ایستگاه‌های قطار

ایستگاه‌ هوبانهوف برلین با معماری مدرن و ساختمانی از شیشه و فلز لقب بزرگترین ایستگاه مرکزی راه‌آهن اروپا را یدک می‌کشد. این ایستگاه 2 طبقه سال 2006 راه‌اندازی شد. 14 سکوی حرکت قطار و 80 فروشگاه در نزدیکی این ایستگاه و منظره ساحلی از ویژگی‌های جاذب گردشگری این ایستگاه به شمار می‌رود.

آمیزه‌ای از معماری شرقی و غربی نمای ظاهری این ایستگاه را که در نظر اول به کاخی مجلل می‌ماند، بسیار زیبا ساخته است. ایستگاه راه‌آهن کوالالامپور که سال 1910 تأسیس شد، چند‌بار بازسازی شده و تغییرات زیادی برای جذب بیشتر گردشگر به خود دیده است.

ایستگاهی است ‌که در نمای کلی با تکه‌های یخ و برف مو نمی‌زند و از 4 پایانه قطار تشکیل شده است. بد نیست بدانید که مفهوم واژه راه کابلی پارک شمالی برگرفته از طرح‌های معمار مشهور عراقی، زاهی حدید است.

فرانسه فقط به شاعران، نویسندگان و هنرمندان و آثار آنها شهره نیست. یکی از منحصربه‌فردترین ایستگاه‌های قطار دنیا در این کشور اروپایی به مقصدی برای گردشگری تبدیل شده و نام فرانسه را از این لحاظ هم سر زبان‌ها انداخته است. ایستگاه دروازه استراسبورگ که توسط جان جاکوپستال، معمار مشهور اهل برلین ساخته و سال 1883 راه‌اندازی شده، آنقدر برای فرانسه درآمد داشت که مسوولان را به فکر بازسازی آن در سال 2007 انداخت. در این سال نمایی پیله‌ای شکل و بنایی شیشه‌ای به ارتفاع 120 متر با تلفیق هنر معماری مدرن و سنتی چهره‌ این ایستگاه را برای گردشگران جذاب‌تر کرد.

ایستگاه کانازاوا آمیزه‌ای از بناهای سنتی و چوبی ژاپن و هنر معماری آینده‌گرای آن است. طاقی که از 3 هزار قالب شیشه‌ای تشکیل شده، راهروی اتصال‌دهنده ضلع شرقی و غربی ایستگاه را پوشانده است. البته یک دروازه 14 متری در ورودی ایستگاه اولین چیزی است که چشم گردشگران را می‌گیرد.

جذاب‌‌ترین ساختمان نوساز خارج از اتحادیه اروپا همین ایستگاه تقاطع جنوبی با سقف مواج در ملبورن استرالیاست. این ایستگاه همان ایستگاه خیابان اسپنسر‌ سابق است که از سال 2002 تا 2006 بازسازی و به مرکز حمل و نقل مدرن تبدیل شد و یکی از معتبرترین جوایز موسسه سلطنتی معماری بریتانیا را از آن خود کرد.

سال 1992 باغی به مساحت 4 هزار متر مربع با 500 گونه گیاهی و جانوری به ساختمان ایستگاه استاسیون دو آتوشای مادرید که سال 1851 تأسیس شده بود، افزوده شد.

نام دیگر این ایستگاه که در شهر بمبئی قرار گرفته، ترمینال ویکتوریاست. ایستگاه چاتراپاتی در قرن 19 به دست یک معمار انگلیسی طراحی شد و سال 2004 به دلیل تلفیق معماری سبک ویکتوریایی و هنر سنتی هند در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.

این ایستگاه بیش از آن‌که به ایستگاه قطار شبیه باشد، به یک معبد شباهت دارد و حتماً به همین دلیل است که عده‌ای آن را کلیسای راه‌آهن می‌نامند. ساخت ایستگاه مرکزی آنت از سال 1895 تا 1905 طول کشید اما این 10 سال ارزشش را داشت تا زمینه حضور گردشگران برای بازدید از این ایستگاه هموار شود.

ایستگاه پانکراس چند جذابیت توریستی دارد، اول معماری ویکتوریایی و بعد 2 مجسمه به نام‌های جان بتجمان و مکان ملاقات که این دومی مجسمه‌ای است برنزی با 9 متر ارتفاع. این ایستگاه ‌طی سال‌های 1864 تا 1868 در لندن تأسیس شد. هرچند در دهه 60 مقامات لندن تمایل زیادی به تخریب آن داشتند اما این بنا نه تنها سرپا ماند بلکه مرمت و بازسازی هم شد تا یکی دیگر از ایستگاه‌های قطار جاذب گردشگر در انگلستان جا‌خوش کند.