تنها تویی برای همه نقطه نجات

آیینه چشم‌های تو را می‌کند بغل

آقای دیده‌های به تقویم زل زده

در چشم‌هات ثانیه‌ها می‌شوند حل

تلخ است بی‌تو شهد تمام شکوفه‌ها

طعم بهار از نفست می‌شود عسل

اسفند دود کرده برای تو آسمان

روح زمین سرشته شده با تو از ازل

حال دلم گرفته هوا نیمه ابری است

از این به بعد بوی تو را می‌دهد غزل

کز کرده‌اند پنجره‌ها گوشه حیات

ای چشم‌هات نقطه میزان کاینات

دیگر برای ظلم نمانده است طاقتی

تنها تویی برای همه نقطه نجات

شطرنجی است بی‌تو خوشی‌هایمان بیا

بازی تمام شد همه شهر کیش و مات

رفتی مسافر همه شعر‌ها شدی

باران دوباره ریخت کمی ابر پشت پات

پیچیده است عطر گلاب محمدی

این جمعه هم گذشت چرا پس نیامدی؟

از دوری تو قلب زمین، درد می‌کند

از خانه‌اش بهار، مرا طرد می‌کند

حسرت به روی پنجره آوار می‌شود

حتی نگاه آینه هم تار می‌شود

از این به بعد بوی تو را می‌دهد غزل

مستفعلن مفاعل مستفعلن فعل

خورشید می‌دود به هوای وصال تو

آیینه چشم‌های تو را می‌کند بغل