گلایه‌های پرستویی در دور میز شب

دیار عاشقان همان فیلمی است که او در 28 سالگی برای بازی در آن از جشنواره دوم فیلم فجر در سال 1362 سیمرغ گرفت. پرستویی خاطره جذابی را از فیلم دیار عاشقان تعریف کرد. «در سال 62 ما سر صحنه فیلمبرداری ماده‌ای نداشتیم که بتوانیم از آن به جای خون استفاده کنیم. من که نقش یک رزمنده را بازی می‌کردم، دست خودم را بریدم و خونش را روی بدنم ریختم.» پرویز پرستویی همچنین از جشنواره‌ای گفت که به همت حبیب احمدزاده، فیلمنامه‌نویس سینمای دفاع مقدس در مناطق جنوب برگزار می‌شود. به گفته پرستویی در این جشنواره برای دانش‌آموزان روستاهای جنوب، فیلم‌های سینمایی پخش می‌شود.

او که خودش یکی از مهمانان این جشنواره بود، گفت: ‌در مناطق جنگی آبادان قدم زدم و اشک ریختم. وقتی احمدزاده از من برای شرکت در این جشنواره دعوت کرد چشم بسته پذیرفتم. خیلی از این دانش‌آموزان تا حالا به سالن سینما نیامده بودند و فکر می‌کردند یک تلویزیون بزرگ دارد فیلم پخش می‌کند. حتی برخی از آنها من را نمی‌شناختند. من شور و هیجان بچه‌ها را که دیدم خوشحال شدم. پرستویی از نخ‌نما شدن سینمای جنگ گفت و کمدی‌هایی که ارزش‌های جنگ را زیر سوال برده‌اند. برنامه «دور میز شب» هر هفته در کنار موضوعاتی چون «کاریکاتور» و «تئاتر» یک شب هم به بررسی فرهنگ دفاع مقدس می‌پردازد. دور میز شب اهل تعارف و رودربایستی نیست و نقدهای فرهنگی‌اش لحن جسورانه‌ای دارد.

احسان رحیم‌زاده / گروه رادیو و تلویزیون