روستایی که زیر فشار کارخانه فولاد می میرد

آن چیزی که بشدت نظر هر بیننده تازه‌واردی را در این روستا به خود معطوف می‌کند خانه‌های نیمه‌کاره‌‌ای است که ظاهرا اهالی آن به علت بروز برخی مشکلات و محرومیت‌ها در روستا، ساختن آنها را رها کرده‌اند.

تنها مدرسه موجود در روستا شبیه هر آنچه تصور شود هست جز مدرسه‌ای که دانش‌آموزان بتوانند در آن درس بخوانند. بی‌شک هر تازه‌واردی که در فاصله 20 متری این مدرسه قرار بگیرد به هیچ وجه نمی‌‌تواند حدس بزند چنین مکان مخروبه ای ، مدرسه‌ای است که فرزندان حدود 90 خانوار روستا در آن درس می‌خوانند.

مدرسه‌ای که حتی از داشتن شیشه برای محافظت از سرما و گرما محروم است و دانش‌آموزان هنگام زنگ تفریح بین خانه‌های مسکونی که به مدرسه چسبیده‌اند گم می‌شوند.

علی نوذری، رئیس شورای روستای خیط می‌گوید: این مدرسه تنها دو کلاس یکی برای دختران و یکی برای پسران دارد و دانش‌آموزان تنها تا مقطع ابتدایی می‌توانند در آن درس بخوانند و برای ادامه تحصیل باید به شهرستان اهواز مراجعه کنند.

اکثر اهالی به علت همین مشکلات، اجازه ادامه تحصیل به دختران خود نمی‌دهند.

ریشه مشکلات روستای خیط به یک طرح ملی بازمی‌گردد که شرکت فولاد خوزستان را موظف به خریداری کل روستا به علت نزدیکی بیش از حد به این شرکت و تبدیل آن به فضای سبز کرده ولی به گفته اهالی روستا قیمت‌های پیشنهادی شرکت فولاد آنقدر ناچیز است که هیچ کس حاضر نیست این منطقه که سرزمین آبا و اجدادی است، ترک کند ضمن این که در صورت فروش خانه‌ها و زمین‌های خود با این قیمت‌ها در هیچ نقطه‌ای از اهواز نمی‌توان صاحب خانه شد.

رئیس شورای روستای خیط در این خصوص عنوان کرد: درست است که شرکت فولاد موظف به خرید روستا شده و ما هم با توجه به مشکلات فراوانی که از قبل شرکت برایمان ایجاد کرده راضی به فروش هستیم ولی تا به امروز هیچ فردی از شرکت فولاد برای این کار به روستا مراجعه نکرده است.

نوذری می‌افزاید: درخصوص مدرسه با مسوولان آموزش و پرورش صحبت‌هایی کرده‌ایم که آنها اعلام کرده‌اند به علت این که این روستا در طرح فضای سبز قرار دارد نمی‌توانیم مدرسه را توسعه دهیم یا بازسازی کنیم به همین دلیل این روستا هم‌اکنون از داشتن مدرسه مناسب، جاده‌های آسفالته، گاز لوله کشی، مرکز بهداشتی و درمانی، دهیاری و... محروم است.

وی ادامه داد: البته چند خانوار اقدام به فروش زمین‌ها یا به عبارتی خانه‌های خود کرده‌اند که اغلب از افرادی هستند که در سال‌های اخیر به صورت مهاجر به روستا آمده‌اند و اجداد ما زمین رایگان برای ساخت خانه به آنها داده‌اند و تنها این افراد که خود پیشقدم فروش شده‌اند اقدام به فروش کرده‌اند و تا آنجا که می‌دانم اکثر آنها برای داشتن یک سرپناه اکنون با مشکل مواجه شده‌اند چون مبلغ دریافتی آنها برای خرید خانه کفایت نمی‌کند.

هر کس از خارج به این روستا نگاه می کند متوجه نوعی زنگ زدگی در جای جای روستا می شود و با ورود به داخل روستا به حجم عظیم این زنگ زدگی که ناشی از فعالیت شرکت فولاد خوزستان است می شود.

دود ناشی از فعالیت شرکت بر این روستا، سرازیر می‌شود و علاوه بر مشکلات فراوان تنفسی و زیست محیطی برای اهالی روستا باعث شده که پودر آهن روی تمامی خانه ها و وسایل مردم ساکن در روستا بنشیند و منطقه را به روستایی سرخ تبدیل کند.

به گفته رئیس شورای روستا، در روز دود زیادی از این کارخانه خارج نمی شود ولی هنگام شب به ناگاه دود غلیظ و فراوانی تمام روستا را فرا می گیرد.