درباره ماجرای 45 میلیارد یورویی

ظاهرا این اقدام با هدف جلوگیری از متضرر شدن کشور از کاهش ارزش یورو که این روزها به خاطر گسترش بحران اقتصادی در اروپا و منطقه یورو بسرعت در حال سقوط است، در دستور کار قرار دارد. این اقدام در سال‌های قبل نیز در ایران همپای سایر کشورهای جهان و منطقه خلیج‌فارس انجام شده است.

اکنون نیز ماجرا از همان سنخ است. انتشار این گزارش بازتاب‌های گسترده‌ای را در محافل خبری جهان و بورس‌های بین‌المللی به دنبال داشت و بسیاری از رسانه‌های معتبر چون رویترز، بلومبرگ، وال استریت ژورنال، آسوشیتدپرس، خبرگزاری فرانسه و غیره به نقل و بررسی آن پرداختند که این تحلیل‌ها هنوز هم به شیوه‌های مختلف ادامه دارد.

با وجود این نوع برخورد و واکنش محافل اقتصادی و از جمله خود بانک مرکزی با این مساله نیاز به تفسیر دارد. رد کردن غیرمستقیم و بدون توضیح چنین اطلاعاتی که واکنش سریع و دامنه‌دار رسانه‌ها و بورس‌های بین‌المللی، صحت و سقم آن را تایید و از وجود برنامه‌هایی در این خصوص حکایت می‌کند، جز مبهم کردن سیاست‌های حساس ارزی، اثر دیگری بر جای نخواهد گذاشت.

دستگاه‌های اقتصادی به حساسیت بحث ارز و تصمیمات ارزی بخوبی واقفند و می‌دانند هرگونه تصمیم دراین‌باره چه اثرات گسترده‌ داخلی و بین‌المللی بر جای می‌گذارد، لذا نهایت دقت را در برخورد با این تصمیمات به کار می‌گیرند تا اعتبار و حضور بین‌المللی کشور در اقتصاد جهانی تحت تاثیر قرار نگیرد؛ اما در ماجرای اخیر واکنش ابراز شده با واکنش بازارهای مالی در تضاد است و این تضاد می‌تواند به اعتبار اقتصادی کشور آسیب بزند.

یک دلیل این مدعا می‌تواند آن باشد که قطعا بورس‌های بین‌المللی صرفا براساس گزارش‌های رسانه‌ای تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند؛ بلکه نشانه‌های روشن یا اقدامات عملی است که آنها را متاثر می‌سازد؛ لذا انعکاس گسترده گزارش یادشده نیز حتما دلیل کافی و کامل برای تحت تاثیر قرار گرفتن این بور‌س‌ها نیست، بلکه اقدامات احتمالی که در این راستا انجام شده، علت اصلی تاثیرات است. ازاین‌رو نوع واکنش به یک چنین اطلاعاتی که چنان واکنش‌هایی را به دنبال داشته، جز دوگانگی، پیام دیگری به بازیگران اقتصاد جهانی نخواهد فرستاد.

سید علی دوستی موسوی
گروه اقتصاد