پزشک خانواده

آنفلوآنزا، مانند سرماخوردگی معمولی، بیشتر در میان افرادی که در محیط سر پوشیده هستند، بخصوص در مدارس، پرورشگاه‌ها و دیگر اماکنی که گروه زیادی آنجا گردهم می‌آیند، منتشر می‌شود. همه‌گیری آنفلوآنزا معمولا در زمستان و اوایل بهار اتفاق می‌افتد.متاسفانه، به بسیاری از بیماری‌های ویروسی که آنفلوآنزا نیستند نیز آنفلوآنزا (فلو)‌ اطلاق می‌شود. آنفلوآنزای واقعی 3 نوع استA ،B وC که همگی از راه تماس مستقیم فرد با فرد منتقل می‌شوند، مثل دست دادن با شخصی که در دست خود عطسه یا سرفه کرده است یا استنشاق قطرات تنفسی آلوده به ویروس در هوای محیط.

علائم و نشانه‌های آنفلوآنزا معمولا شامل تب و لرز، گلو درد، سرفه، درد عضلانی مداوم، خستگی و ضعف عضلانی، احتقان بینی و برافروختگی صورت است.آنفلوآنزای نوعA معمولا مسوول همه‌گیری‌های وسیع آنفلوآنزاست. انواعB وC خیلی گسترده نیستند. نوعB باعث همه‌گیری محدود و کوچکی می‌شود. نوعC نسبت به بقیه، شیوع کمتری دارد و تنها بیماری خفیفی ایجاد می‌کند. ویروس‌های نوعB وC ویروس‌های نسبتا پایداری هستند، اما نوعA مرتبا تغییر می‌کند، دچار جهش می‌شود و با اشکال جدید تظاهر می‌کند. این مساله باعث اپیدمی یا همه‌گیری جدید این بیماری در هر چند سال می‌شود. هر 10 تا 40 سال، آنفلوآنزا نوعی جهان‌گیری پیدا می‌کند و مردم سراسر دنیا را مبتلا می‌کند.

آنفلوآنزا معمولا ناگهان با تب، لرز، درد عضلانی بی‌امان، ضعف عضلانی، ناخوشی و کسالت، احتقان بینی، برافروختگی صورت، سرفه‌های خشک و گلودرد شروع می‌شود. همه علائم و نشانه‌ها مانند سرماخوردگی معمولی است، اما معمولا شدیدتر ظاهر می‌شود.آنفلوآنزا به طور معمول یک تا 4 روز پس از تماس با ویروس ظاهر می‌شود. تب ممکن است 3 تا 5 روز طول بکشد؛ هرچند در مواردی فقط یک روز یا یک هفته ادامه پیدا می‌کند.

تشخیص فلو با اطمینان کامل، نیاز به کشت آزمایشگاهی دارد. آنچه تشخیص را با مشکل روبه‌رو می‌کند، شباهت آنفلوآنزا با بسیاری از بیماری‌های دیگر است.اگر پزشک به آنفلوآنزا شک کند، شاید بتواند ویروس را از ترشحات حلقی جدا کند یا با آزمایش خون به جستجوی آنتی‌بادی‌های ساخته شده علیه ویروس بپردازد. این آزمایش‌ها بیشتر برای کارکنان مراکز بهداشت عمومی حایز اهمیت هستند، زیرا آنها با شناسایی ماهیت و وسعت بیماری در حال انتشار در جامعه، بهتر می‌توانند مردم را راهنمایی کنند.

موارد مجزای آنفلوآنزا، عموما چند روز بیشتر طول نمی‌کشند و بدون بر جا گذاشتن عوارضی برطرف می‌شوند، اما همه‌گیری‌های این بیماری هنوز هم هر سال، مسوول مرگ تعدادی از انسان‌هاست.

این بیماری می‌تواند عوارضی همچون برونشیت (التهاب نایژه‌ها)‌، پنومونی (سینه پهلو)‌ و تشدید بیماری‌های مزمن در فرد، مثل بیماری قلبی یا آسم داشته باشد. عوارض آنفلوآنزا در سالمندان و افراد دچار ضعف سیستم ایمنی یا اختلالات مزمن شایع‌تر است.

استراحت، اصلی‌ترین درمان آنفلوآنزاست. در برخی موارد دارو در کاهش سیر بیماری موثرتر است.

سوالات پزشکی خود را با ما در میان بگذارید.