کارگردان بدون دغدغه

این کارگردان با ساخت سریال فانتزی «خانه آرزوها» به جمع کارگردانان تلویزیون پیوست. این سریال داستان زوج جوانی را روایت می‌کرد که برای زندگی به یک خانه قدیمی ‌می‌آیند که صاحبان آن مرده‌اند اما این زن و شوهر روح آنها را می‌بینند. سهیلی‌زاده با ساخت سریال «رستوران خانوادگی»‌ کارگردانی یک اثر اجتماعی با مایه‌های طنز را تجربه کرد. «دوقلوها» سومین سریال سهیلی‌زاده بود که یک کار کودک محسوب می‌شود. این کارگردان با ساخت سریال «رانت‌خوار کوچک» نشان داد، کار کمدی را تا حدودی می‌شناسد و توانایی این را دارد که مخاطب را پای سریال بنشاند و او را مشتری خود کند. موفقیت رانت‌خوار کوچک باعث شد تا سهیلی‌زاده به عنوان یک کارگردان موفق بین مردم و دست‌اندرکاران تلویزیون و تهیه‌کنندگان به شهرت برسد و چنین بود که سریال «پیله های تنهایی» با موضوع جوانان و مشکلات آنان را مقابل دوربین برد و بازهم در جذب مخاطب موفق شد. این کارگردان می‌توانست در همین ژانر کارهای بیشتری بسازد و نشان دهد که با مخاطب جوان همسو شده است و دغدغه‌های آنها را می‌شناسد و می‌داند که باید چگونه با آنها از طریق تلویزیون صحبت کند. اما بعد از این سریال بود که سهیلی‌زاده تغییر ژانر داد و سریال‌های آخرین گناه، روزهای اعتراض، گیلعاد و زخم‌های رویا را کارگردانی کرد که گیلعاد را می‌توان یک اثر سیاسی دانست که صهیونیسم و یهود را مقایسه می‌کرد، زخم‌های رویا آخرین گناه و روزهای اعتراض هم سریال‌هایی بودند که به مناسبت ماه رمضان و محرم ساخته شدند. در هیچ‌کدام از این سریال‌ها نمی‌توان امضای سهیلی‌زاده را دید. به او قصه‌ای سپرده شده بود و او کارگردانی آن را عهده‌دار شده بود. هر کدام از این سریال‌ها داستانی متفاوت داشت و سهیلی‌زاده هم بر اساس نوع داستان آنها را دکوپاژ کرده بود اما در هیچ‌کدام ازاین آثار از سبک خاصی استفاده نکرده بود که اگر نام کارگردان را از تیتراژ آنها برمی‌داشتی دیگر تشخیص این‌که این سریال را چه کسی کارگردانی کرده است دشوار بود. برخی از کارگردانان در نوع دکوپاژ خود از اندازه نماهایی ویژه استفاده می‌کنند یا این‌که با نوع حرکت دوربین و تکرار آن امضای خود را محفوظ نگه می‌دارند یا حتی گاهی با کمک تصویربردار و یا نورپرداز سلیقه خود را در نورپردازی و استفاده از سایه روشن به مخاطب ثابت می‌کنند اما واقعیت این است که سهیلی‌زاده با این‌که تعداد زیادی سریال در پرونده کاری خود دارد اما هیچ‌گاه نخواسته سبکی را برای خود محفوظ نگه دارد.

این کارگردان با ساخت سریال‌های ترانه مادری و دلنوازان بار دیگر به موضوعات جوان پسندانه روی آورده است. ترانه مادری توانست مخاطبان زیادی را برای شبکه 3 سیما به همراه آورد اتفاقی که برای دلنوازان نیز رخ داده است. اما واقعیت این است که مخاطبان این سریال‌ها بیش از آن‌که جوانان باشند خانواده‌ها بخصوص مادرها و دختران خانواده هستند.