قربانی شدن جوانان

 آنچه در سریال دلنوازان حاکم است قصه و روابط بین شخصیت‌هاست. این سریال شخصیت‌های زیادی دارد که کارگردان تلاش کرده است از همه آنها به نوعی در روند داستان استفاده کند و هیچ‌کدام از آنها را در سایه قرار ندهد اما به هر حال در زندگی معمولی هم تعدادی بیشتر به چشم می‌آیند و برجسته‌تر می‌شوند. داستان اصلی در 3 خانواده می‌گذرد؛ خانواده‌های دو خواهر و یک برادر ماجراهای دلنوازان را شکل می‌دهند. جهان ملک‌پور (پرویز فلاحی‌پور)، برادر خانواده است که صاحب یک آژانس مسافرتی است که این آژانس را دختر و پسر خواهرزاده‌هایش اداره می‌کنند. بهزاد (شاهرخ استخری)، پسر رعنا مدیر آژانس است و روشنک، دختر خواهر دیگر جهان، معاون او در آژانس است. اتابک، شوهر رعنا از او جدا شده، او سال‌هاست که با جهان مشکل دارد، بهزاد با مادرش زندگی می‌کند تا این‌که اختلافی ساده بین بهزاد و دایی باعث می‌شود که بهزاد به خانه پدری برود اما آتش انتقام از این حرف‌ها جدی‌تر است و با رفتن بهزاد نزد پدر شاخ و شانه کشیدن‌های جهان و اتابک برای هم بیشتر و این باعث از هم پاشیدن زندگی بهزاد و بقیه می‌شود.

دلنوازان داستان جوانانی است که می‌خواهند زندگی خوبی داشته باشند، تحصیل را به پایان برسانند، کار آبرومند پیدا کنند، با بلندپروازی در کارشان پیشرفت کنند و... اما درست در زمانی که همه چیز درست پیش می‌رود سر و کله مزاحمت‌های آدم بزرگ‌ها پیدا می‌شود و نمی‌گذارد که آب خوش از گلوی جوان‌ها پایین برود. زیاده‌خواهی و انتقام‌جویی بزرگ‌ترها باعث می‌شود تا جوانها به حاشیه رانده شوند و به جای این‌که زندگی خود را پله به پله بالا بروند آستین‌ها را بالا بزنند و مشکلات بزرگ‌ترها را حل و فصل کنند؛ آنها زمانی به خود می‌آیند که کمرشان از تحمل مشکلات و عاطفه‌های سرخورده خم شده است و آینده چندان برایشان جذاب نیست. این تم را پیش از این در سریال «ترانه مادری» ساخته سهیلی‌زاده دیده بودیم. آنجا هم زندگی جوان‌ها تحت‌تاثیر زندگی بزرگ‌ترها و روابط آنها بود. جالب اینجاست که در ترانه مادری هم چالش اصلی بین اعضای خانواده و بین خواهر و برادر بود. آنجا هم دایی بود که با خواهر و همسر او بر سر مسائل مالی مشکل داشت. آنجا جوان‌ها 3 نفر بودند، دو پسر و یک دختر. پسرها فامیل بودند و دختر بیگانه‌ای که یکی از پسرها عاشق او شده بود اما در دلنوازان اعضای فامیل زیاد شده است و دخترها و پسرها تعدادشان بیشتر شده است. اگر در ترانه مادری جوان‌ها دانشجو بودند در دلنوازان آنها تحصیل را تمام کرده‌اند و به کار مشغول شده‌اند و رقابت کاری و روکم کنی در فضای کاری شکل گرفته است. آنجا اگر پسر عاشق همکلاسی خود شده بود، اینجا دخترخاله (مهتاب) دل در گرو پسر خاله (بهزاد) دارد اما بهزاد را گرفتاری‌ها از مهتاب دور می‌کند اما مهتاب که پزشک است می‌داند که روزی همه چیز حل و فصل خواهد شد و بهزاد دوباره به خانه مادری برخواهد گشت و آنها دوباره مثل دوران کودکی با هم خواهند بود. اما مادر مهتاب که شوهرش را چند سال پیش از دست داده است می‌خواهد تا دیر نشده مهتاب را به خانه بخت بفرستد برای همین مدام به او خبر می‌دهد که خواستگار جدیدی در راه است اما عشق مهتاب بیدی نیست که با هر بادی بلرزد.

حالا بینندگان سریال دلنوازان منتظر هستند ببینند ماجرای اتابک و جهان به کجا می‌انجامد، اگر دعوای آنها فیصله پیدا کند بهزاد دوباره به آژانس برمی‌گردد و دوباره کار و زندگی آغاز می‌شود اما معمولا هر دعوایی خسارتی نیز به بار می‌آورد، گاهی این خسارت مالی است که قابل جبران است اما گاهی جانی و روانی است که قاعدتا نباید انتظار داشت براحتی ترمیم شود. همان‌گونه که در سریال «بی‌گناهان» ساخته احمد امینی اختلاف دو دوست و زیاده‌خواهی آنها جوان‌های قصه را تا مرز نابودی پیش برد. در آنجا هم زندگی جوان‌ها در سایه اختلاف بزرگ‌ترها قرار داشت، در آنجا هم نگین با مادرش (فریبا کوثری) زندگی می‌کرد که از پدر نگین چهره منفی برای او ساخته بود اما ماه هیچ‌وقت پشت ابر نمی‌ماند و روزی حقیقت پدر برای نگین روشن شد. در دلنوازان هم بهزاد با مادرش (فریبا کوثری) زندگی می‌کند اما اکنون او می‌خواهد واقعیت پدر را کشف کند. اگر نگین در بی‌گناهان از همه خواسته‌های خود گذشت تا به این واقعیت دست یابد، بهزاد هم از همه چیز چشم پوشیده تا به حقیقت برسد.

آثار تلویزیون و سینما آئینه‌وار جامعه را به نمایش می‌گذارند، بنابراین می‌توان گفت که آنچه در ترانه مادری، دلنوازان، بی‌گناهان و... می‌بینیم، بخشی از واقعیت‌های جامعه هستند.

قاعده بازی

بازیگرانی که در سریال دلنوازان بازی می‌کنند به راحتی می‌توان با یک خط کش از وسط به دو نیم تقسیم و آنها را دسته‌بندی کرد. گروهی از این بازیگران کاملا حرفه‌ای هستند و گروهی دیگر کاملا آماتور. حرفه‌ای‌ها واقعا خوبند و آماتورها اصلا خوب نیستند. حرفه‌ای‌ها به جز دو نفر آنها نقش آدم بزرگ‌های سریال را بازی می‌کنند و آماتورها نقش جوان‌ها را. جوان‌هایی که قرار است با نوع بازی خود مخاطب را همراه داستان کنند و جوانان را به همذات پنداری وادار نمایند اما واقعیت این است که نمی‌توانند چون هنوز در ابتدای راه هستند و چم وخم بازیگری را بلد نیستند و این یعنی تلف کردن بیشترین پتانسل داستان برای جذب بهتر مخاطب و پیام‌رسانی به او.

در بین بازیگران حرفه‌ای که نقش جوانان را بازی می‌کنند، نام شاهرخ استخری بازیگر نقش بهزاد دیده می‌شود. استخری با سریال «مثل هیچکس» ساخته عبدالحسین برزیده معروف شد و با بازی روان خود در این سریال نشان داد که می‌توان اعتماد کارگردانان را جلب کند. بعد از سریال مثل هیچکس، استخری در چند تله فیلم بازی کرد تا نوبت به دلنوازان رسید.

سیاوش خیرابی بازیگر سریال ترانه مادری توانست نقش رامین را در سریال دلنوازان از آن خود کند. رامین یکی از کارمندان آژانس است که می‌خواهد در کارش موفق شود اما برای این موفقیت به جای کار و خلاقیت از روش دورویی و دو به هم زنی استفاده می‌کند. اما چون خیرابی بازیگری است که می‌داند چگونه بازی و بیان خود را برای جلب مخاطب استفاده کند، توانسته شخصیت فرصت‌طلب رامین را به چهره‌ای دوست داشتنی تبدیل کند. خیرابی پیش از بازی در سریال ترانه مادری در فیلم سینمایی «حس پنهان» بازی کرد و بعد از ترانه مادری در چند تله فیلم بازی کرد که از میان آنها می‌توان به فیلم «مرد مجهول» اشاره کرد. در بین بازیگران جوان سریال نام سحر قریشی هم دیده می‌شود که نقش یلدا را بازی می‌کند. او تلاش کرده تا این نقش را خوب اجرا کند اما بازیش هنوز خام است و تاکنون نشان داده به جای استفاده از تکنیک بازیگری ترجیح می‌دهد از پزهای رایجی که بازیگران تیپ‌ساز از آنها استفاده می‌کنند، بهره ببرد.

فریبا کوثری، فریده صابری، پرویز فلاحی‌پور، عبدالرضا کبری و محمد حاتمی ‌بازیگران حرفه‌ای هستند که نقش آدم بزرگ‌های دلنوازان را بازی می‌کنند. همه این بازیگران تاکنون نقش‌های مثبت و منفی بسیاری را در تلویزیون و سینما بازی کرده‌اند و قاعده بازی را می‌شناسند.

عطاء فرزانه