دیدار پر سر و صدا

 این سفر از آنجا اهمیت داشت که عربستان‌سعودی و سوریه در طول سال‌های گذشته در دو انتهای طیف سیاسی عربی قرار داشته‌اند.

سوریه در سه دهه گذشته رابطه محکم و استراتژیکی با ایران داشته و دولت سعودی هم همواره مورد حمایت آمریکا و حامی سیاست‌های کلی این کشور در خاورمیانه بوده است.

قتل رفیق حریری، نخست‌وزیر پیشین لبنان در سال 2005 میلادی که مورد حمایت کامل دولت عربستان‌سعودی بود سبب تیرگی روابط ریاض و دمشق شد و هر چند دمشق همواره دخالت در قتل حریری را رد کرده است، سعودی‌ها در رویکردی نزدیک به آمریکایی‌ها تلویحا بر دست داشتن سوری‌ها در مرگ حریری پای می‌فشردند.

حداقل دستاورد این دیدار و بهبود روابط ریاض و دمشق تسهیل روند تشکیل دولت جدید لبنان خواهد بود که اظهارات سعد حریری،‌ مسوول تشکیل کابینه و سایر چهره‌های سیاسی لبنان در مورد قریب‌الوقوع بودن تشکیل کابینه گواهی بر درست بودن این دیدگاه است.

عربستان‌سعودی که از ثروت نفتی خود برای ایجاد هم پیمانان جدید استفاده می‌کند، امید دارد سفر ملک عبدالله به سوریه تاکیدی بر همکاری عربی و آغازگر فصل جدیدی در روابط بین کشورهای عرب باشد.

برخی تحلیلگران اعتقاد دارند اگر تفاهم‌های اولیه جدی میان دو کشور از قبل به وجود نیامده بود ملک عبدالله به دمشق سفر نمی‌کرد. با این حال برخی تحلیلگران هم نسبت به اثرات این دیدار چندان خوش بین نیستند. دولت‌های عربی امید دارند حل اختلاف میان دولت‌های عربستان‌سعودی و سوریه سبب تقویت موضع اعراب در سطح جهانی شود. عربستان‌سعودی در سال 2002 طرح صلحی برای خاورمیانه ارائه داد که توسط اتحادیه عرب رسما تصویب و پذیرفته شد اما به دلیل نبودن اراده دسته جمعی میان دولت‌های عربی، این طرح تا کنون به جایی نرسیده است.

مقامات عربستان‌سعودی امید دارند با آشتی سیاسی عربستان‌سعودی و سوریه و با بهبود روابط میان سوریه و مصر طرح صلح اعراب نیز احیا شود و بندهای این طرح که در نهایت تشکیل کشور مستقل فلسطین را مدنظر دارد با سرعت بیشتری پیگیری شود. از سوی دیگر نیز تلاش عربستان‌سعودی برای نزدیک کردن سوریه به محور دولت‌های عرب هوادار سازش در منطقه با تلاش‌های آمریکا و فرانسه برای بهبود مناسبات با دمشق همزمان شده است.

این تحولات احتمالا هماهنگ و برای اجرای برنامه‌های آمریکا ساماندهی شده‌اند تا با جلب نظر مقامات ارشد رژیم‌صهیونیستی برای تعلیق شهرک‌سازی‌ها، زمینه برای از سرگیری روند سازش و برقراری امنیت در مرزهای این رژیم ممکن شود.

آن چه در این بین تحقق این اهداف را دشوار ساخته پافشاری سوری‌ها بر دوستی با ایران و پایمردی گروه‌های مبارز فلسطینی و مقاومت لبنان بر مبارزه است.