روز کودک است یا نه

چه تفاوتی دارد

زنجان - فوزیه مهدیون - خبرنگار جام‌جم: سنگفرش خیابان زیراندازش بود و دمپایی‌هایش بالش زیر سرش و جعبه کفشی که در آن 100 تومانی و 50 تومانی به چشم می‌خورد کنارش جا خوش کرده بود.
کد خبر: ۲۸۶۰۹۰

عابران از روی ترحم نگاهی می‌کردند، پولی می‌انداختند و رد می‌شدند و بعضی نیز بی‌تفاوت حتی به قول حافظ «با چشم حقارت به او نگاه می‌کردند، و از کنارش می‌گذشتند.

خشکم زد! وقتی دستی با توجه به سرش کشیدم تا با او حرف بزنم. متوجه شدم که واقعا خوابیده است. بالاخره بیدار شد و نشست. طفلک معصوم چه حال و روزی داشت. خستگی از سر و رویش می‌بارید صورت آفتاب سوخته و بدنی نحیف و رنجور و گرد و غباری که خبر از نشست‌های طولانی‌مدت در کنار خیابان می‌داد.

اول می‌ترسید حرف بزند ولی انگار دلش می‌خواست صحبت کند. اسمش نظیره بود این را که گفت دیگر سکوت کرد، چون دخترکی دیگر که از او بزرگ‌تر به نظر می‌آمد از راه رسید و انگار با زبان بی‌زبانی به او گفت که هیچ حرفی نزند، ولی خودش دست و پا شکسته به چیزهایی اشاره کرد.

از بیجار آمده بودند و در چادری در حاشیه شهر زندگی می‌کردند.

کسی که برایش کار می‌کردند هر روزبچه ها را می‌آورد و عصر بعد از تمام شدن کاسبی آنها را به چادر برمی‌گرداند و ظاهرا هر روز از هزار تا چند هزار تومان کاسب بودند اینها را که گفت پول‌ها را از جعبه برداشت و به سرعت رفتند و در میان جمعیت ناپدید شدند...

دیدن چنین صحنه‌هایی و این‌که بچه‌های معصوم و خردسال را وادار به گدایی می‌کنند روح انسان را آزرده‌خاطر می‌کند.

در راه برگشت یک لحظه نمی‌توانستم از فکر آنها خارج شوم و ناخودآگاه بچه‌هایی را که از کنارم می‌گذشتند با آنها مقایسه می‌کردم تفاوت فاحشی میان آنها بود بعضی از بچه‌ها به قدری شاداب و سرحال جست و خیز می‌کردند که گویی هیچ غمی در دل نداشتند، برخی از آنها بهترین لباس بر تن کرده و اسباب‌بازی‌های گرانقیمت در دست داشتند. تعدادی هم با ماشین‌های گرانقیمت پدر و مادر رفت و آمد می‌کردند، اما آن دو کودک در طول روز خسته و بی‌حال زیر آفتاب ظهر می‌خوابند تا شاید پولی به آنها داده شود.

براستی آیا آنها طعم شادی کودکانه را چشیده‌اند؟ آیا دست پر مهر پدر یا مادری آنها را نوازش کرده است؟ آیا آنها شب‌ها با لالایی کودکانه به خواب می‌روند؟

آیا نظیره و نظیره‌ها شب‌ها ماه و ستاره را در خواب می‌بینند؟ آیا اصلا رختخواب نرم و راحت داشته‌اند یا به سنگفرش خیابان و امثال آن عادت کرده‌اند؟

آیا آنها هم رویا‌های کودکانه دارند یا تمام هم و غمشان این است که چقدر می‌توانند به قول خودشان پول در بیاورند؟ آیا آنها روز تولدشان را به یاد دارند و اصلا به خاطر می‌آورند که تا به حال چند شمع روی کیک تولد فوت کرده‌اند؟

آیا امروز که روز کودک است، نظیره و نظیره‌ها جایی در جشن‌هایی که در شهربازی‌ها برای کودکان برپا می‌شود، دارند یا همچنان در کنج دیوار سنگی شهر، پر از دغدغه جمع کردن پول سیاه رهگذرانند!

براستی روز کودک، برای چه کسانی است و چه روزی است واقعا؟! کاش می‌شد طرحی نو درانداخت کاش...

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها