با ورود «جی گارنر» ژنرال بازنشسته امریکایی به همراه هیات 400نفره اش به بغداد ، یک فاز از سناریوی واشنگتن برای بدست گرفتن مقدرات کشور عراق و تثبیت و تعمیق حلقه نفوذ سیاسی و نظامی خود در این کشور پشت سر گذاشته شد.
کد خبر: ۲۲۹۹۰
البته «گارنر» وقت مشخصی برای پایان ماموریت خود تعیین نکرد و گفت تا جایی که ضروری باشد ، در عراق خواهد بود. تردیدی نیست این پدیده ، یعنی اعزام ماموران نظامی و سیاسی قدرت های برتر جهت حکمرانی بر سایر کشورها ، دیری است که از صحنه روابط بین الملل رخت بربسته و اصولا بعنوان میراث شوم مناسبات استعماری قرون گذشته محسوب می شود. اما ، امریکایی ها ، این پدیده را در آغاز هزاره سوم ، در میان شگفتی و ناباوری جامعه جهانی ، با نقض منشور سازمان ملل و زیر پا گذاشتن موازین و حقوق بین المللی احیا کردند. مقامات کاخ سفید ، حتی به درخواست های فراوان جامعه جهانی و از جمله اتحادیه اروپا برای سپردن مسائل عراق به سازمان ملل جهت تعیین تکلیف و ترسیم چشم انداز آتی حکومت این کشور ترتیب اثر ندادند و به اندازه ای روش و منش استعمارگرانه ای در پیش گرفتند که به عقد قراردادهای هنگفت و تعهدآور پرداختند که خود آنها و شرکت هایی که بوسیله مقامات سابق و کنونی حکومت امریکا اداره می شوند، بعنوان طرفین قرارداد شناخته می شوند. این چنین امری ، پس از جنگ جهانی دوم تابحال ، بی سابقه بوده و به ادواری مربوط می شد که استعمارگران بر تمامی مقدرات یک ملت مستولی می شدند و ثروت های خدادادی شان را به تاراج می بردند. باید پرسید آیا ملت عراق ، با سابقه مشهور ضد استعماری اش ، که یک نمونه آن در انقلاب 1920 علیه سلطه انگلیسی ها متبلور است ، به این وضع اسفبار رضایت خواهد داد؛ شاید روی آوردن امریکایی ها به عناصر بریده حزب بعث و تشویق تفرقه میان اقوام مختلف عراق ، بعنوان یک راهکار برای جلوگیری از شکل گیری سیل بنیان برافکن ضد استعماری در این کشور ، تلقی شده است . آینده ، مسیر رویدادها را نشان خواهد داد.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها