مکیدن انگشت شست، یکی از عادات رایج دوران کودکی است. این عادت برای نوزادان کاملا طبیعی و عادی است. احساس مکیدن در نوزاد تقریبا از هفته بیست و نهم زندگی جنینی پدیدار می‌شود و پس از تولد ادامه پیدا می‌کند.
کد خبر: ۲۰۷۹۷۰

اگر احساس و تمایل به مکیدن طی تغذیه از سینه مادر به طور مرتب در نوزاد ارضا نشود، کودک می‌تواند با مکیدن انگشت شست یا سایر انگشتان، خود را ارضا کند. با این عمل، کودک آرامش پیدا می‌کند و احساس اطمینان، ایمنی و نشاط خواهد کرد. نوزاد طی شیرخوارگی با مکیدن، نیاز تغذیه‌ای خود را رفع می‌کند و یاد می‌گیرد احساسات روانی خود را مانند در کنار مادر بودن و آرامش تجربه کند بنابراین عمل مکیدن که به جهت تغذیه انجام می‌گیرد، احساس رضایت به کودک می‌دهد.

براساس تحقیقات، 70 تا 90 درصد نوزادان این عادت را به صورت طبیعی دارند و معمولا پس از 6 ماهگی این عمل کمتر خواهد شد. کودکان تا یک سالگی این عادت را ترک می‌کنند، ولیکن بعضی از کودکان برای آرامش خود این عمل را ادامه می‌دهند و در نهایت مکیدن انگشت می‌تواند عادتی برای کودک باشد برای آرام کردن خود وقتی که احساس گرسنگی، ترس، اضطراب، خستگی و خواب دارد.

در صورتی که این عادت تا 3 سالگی از بین رفت، هیچ مشکلی برای کودک به وجود نمی‌آید؛ اما اگر این عادت ادامه پیدا کند، در نحوه صحبت کردن کودک مشکلاتی پدید می‌آید و کودک نوک‌زبانی صحبت می‌کند و یا در ادای بعضی از کلمات مشکل دارد. همچنین مشکلات فکی دندانی برای کودک به وجود می‌آید.

مکیدن انگشت باعث حرکت روبه جلوی دندان‌های ثنایای فک بالا و ایجاد فاصله مابین دندان‌ها می‌شود. دندان‌های ثنایای فک پایین به سمت داخل متمایل می‌شوند و قوس فک بالا باریک می‌شود. میزان حرکت دندان‌ها بستگی به مدت زمان مکیدن انگشت و شدت مکیدن دارد. قرار گرفتن انگشت مابین دندان‌ها، جلوی رویش آنها را می‌گیرد و فک تحتانی را به سمت پایین حرکت می‌دهد.

این حالت باعث باز ماندن مابین دندان‌های جلو می‌شود؛ در حالی که دندان‌های عقب به هم رسیده‌اند. اگر این عادت تا قبل ازرویش دندان‌های ثنایای دائمی از بین برود، فشار لب و گونه دندان‌ها را به حالت عادی برمی‌گرداند، در غیر این صورت ممکن است نیاز به درمان‌های ارتودنسی جهت برطرف نمودن عوارض آن باشد. علاوه بر عوارض فکی دندانی، مکیدن انگشت، تغییرات پوستی در اثر تحریک مزمن روی انگشتان ایجاد می‌کند.

در شیوه درمان در کودکان جوان‌تر به عنوان یک قانون کلی باید از این عادت چشم‌پوشی کرد. فریاد زدن، توجه به رفتار غلط، سرزنش و تنبیه کردن کودک‌ نه‌تنها باعث ترک عادت نخواهد شد؛ بلکه گاهی این عادت را طولانی‌تر خواهد کرد. معمولا درمان در منزل انجام می‌گیرد. بهترین زمان برای درمان پس از 5 سالگی است. با کودک صحبت می‌شود و عواقب مکیدن انگشت توضیح داده می‌شود.

دکتر سعید معینی‌

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها