دغدغه عظیم دستشویی رفتن‌

البته، ماجرای دستشویی‌های بین‌راهی یک بار دیگر هم خبرساز شد. آن هم زمانی که سازمان گردشگری اعلا‌م کرد؛ قرار است اسپانیایی‌ها در ایران 100 سرویس بهداشتی بسازند. یک شرکت اسپانیایی هم برای این کار قراردادی با مسوولا‌ن گردشگری امضا کرد، اما در عمل اتفاقی نیافتاد.

این‌که اکنون هیچ یک از جاده‌های کشورمان، یک دستشویی درست  درمان ، برای مسافران دلخسته از سفر ندارد به کنار، اما آن وعده شیرین که دست بر قضا، مصوبه دولت نیز بعد از چندی به همراهش آمد، بحثی دیگر است؛ زیرا بر اساس این مصوبه، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از دولت هزینه ساخت این دستشویی‌ها را نیز گرفته است.

اما اکنون ما برای آن‌که اثبات کنیم دغدغه دستشویی ساختن، دغدغه عظیمی است که سال‌ها به فراموشی سپرده شده است، باید نگاهی گذرا به این وعده داشته باشیم که براساس آن، قرار بود هزار دستشویی میان‌راهی در مسیرهای مختلف کشورمان ساخته و آماده بهره‌برداری برای مسافران شود و اکنون دریغ از چند دستگاه دستشویی صحرایی.

جالب است بدانیم شرکت مادر تخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی که منشعب از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است، اصولا با این وظیفه اصلی که صرفا دستشویی میان‌راهی بسازد، شکل گرفته است و کماکان گویا این وظیفه در برخی استان‌های کشور اصولا ‌فراموش شده و در برخی دیگر، به پروژه‌های کلنگی تبدیل شده است که کلنگ‌اش زده شده و بقیه‌اش به تاریخ سپرده شده است. (بیچاره تاریخ که لابد باید دستشویی هم بسازد.) شاید مشکل دستشویی‌های کشور، تنها به آن مصوبه که مانند بسیاری دیگر از مصوبه‌ها  ضمانت اجرایی پیدا نکرد، ربطی نداشته باشد؛ زیرا اکنون در برخی استان‌ها ساخت دستشویی تنها به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مرتبط نیست و بسیاری از نهادها مانند منابع طبیعی، محیط‌زیست یا حتی فرمانداری‌ها و... همکاری لازم را در ساختن دستشویی‌های بین‌راهی ندارند و دستشویی ساختن عزم  می‌خواهد و همکاری همگانی.

نکته بامزه ماجرا این است که رستوران‌های بین‌راهی شده‌اند بازار بورس. تنها در قبال صرف یک قوری چای، شما می‌توانید یک نوبت از دستشویی این رستوران‌ها استفاده کنید و بیچاره مسافر بخت برگشته که نمی‌داند این ترفند رستوران‌داری، ترفندی قدیمی است که همان یک قوری چای ایشان را مجبور می‌کند تا به رستوران بعدی رهنمون سازد.

شاید این روزها، برای سفر کردن بهتر است هیچ‌کس، هیچ نخورد تا  به تکاپویی هرچند اندک نیز نیفتد  نمی‌دانم آقای مسوول گردشگری کشور تا به حال با خودروی خود تهران را به مقصد یک شهر نه‌چندان دور ترک گفته است  یا  همیشه با هواپیما سفر می‌کنند؟