حذف‌‌ سیم ‌از ‌ارتباط

سیگنال انتقال

دستگاه‌های بی‌سیم برای برقراری ارتباط به یکدیگر از یکی از این دو نوع سیگنال استفاده می‌کنند: امواج رادیویی Radio Frequency)  یا (RF  و امواج مادون قرمزInfra Red) یا  (IR  امواج رادیویی را که فرکانسی در محدوده یک تا 20گیگاهرتز دارند می‌توان در یک شبکه بی‌سیم برای ارسال داده بین ایستگاه‌ها به کار برد. این امواج امروزه به طور وسیعی در پروتکل‌های ارتباط بی‌سیم به کار گرفته می‌شود.

امواج مادون قرمز طول موجی بین 800 تا 900 نانومتر دارند که نسبت به امواج رادیویی معایب و محاسنی دارد که باید در طراحی شبکه‌ها با توجه به این خصوصیات، انتخاب و اقدامات لازم صورت گیرد. امواج مادون قرمز نمی‌توانند از اجسام کدر مانند دیوار عبور کنند. این یک محدودیت برای برقراری ارتباط است و در عین حال یک مزیت. زیرا به این ترتیب امنیت بیشتری برای انتقال داده‌ها برقرار می‌شود.

نرخ خطا در امواج مادون قرمز نسبت به امواج رادیویی کمتر است. زیراIR  نسبت به برخی انواع تداخل‌های الکترومغناطیسی مانند انتقال رادیویی یا امواج مایکروویو مصونیت بیشتری دارند. ضمن این‌که به علت پهنای باند زیاد امواج مادون قرمز، امکان ارسال داده با نرخ بالا فراهم خواهد بود.

اما باید توجه داشت که امواج مادون قرمز به علت محدودیت برد، برای واحدهای متحرک مناسب نیستند. ضمن این‌که شرایط آب و هوایی مانند باران، مه و حتی دود و گردوغبار کارایی این امواج را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهند که این اشکالات در امواج رادیویی به چشم نمی‌خورند.

ارتباط بی‌سیم‌

در یک شبکه بی‌سیم ساده، چند ایستگاه کاری یا به عبارتی چند رایانه یا دستگاه بی‌سیم می‌توانند به طور مستقیم به صورت دو به دو با هم ارتباط داشته باشند و به تبادل داده بپردازند. مشخص است که اگر امکان برقراری ارتباط مستقیم بین دو ایستگاه مهیا باشد یکی از بهترین انواع ارتباط برقرار شده است. اما همیشه این امکان وجود ندارد و با افزایش ایستگاه‌ها محدودیت‌ها زیاد می‌شود. در این شرایط بهتر است که همه ایستگاه‌ها به یک نقطه به نام نقطه دسترسی (ACCESS POINT)  یاAP  متصل شوند و ارتباط خود را با سایر ایستگاه‌ها از طریق آن برقرار کنند؛ کار مشابهی که در شبکه‌های سیمی توسط هاب و سوئیچ انجام می‌شود. در حقیقت می‌توان به تعبیر،‌AP را یک سوئیچ بی‌سیم دانست. با وجود AP  می‌توان بنا به ظرفیت آن، ارتباط تعداد معینی دستگاه بی‌سیم را پشتیبانی کرد.

برای گسترش شبکه‌های بی‌سیم و برقراری ارتباط بین شبکه‌ای می‌توان‌ AP‌ها را از طریق یک شبکه دیگر با یکدیگر ارتباط داد که معمولا این کار با استفاده از یک شبکه کابلی صورت می‌گیرد. البته باید توجه داشت که ایستگاه‌هایی که در حوزه دسترسی یکدیگر قرار دارند می‌توانند با وجود AP، به صورت مستقیم و بدون نیاز بهAP با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اما ارتباط بین دو شبکه مستقل بی‌سیم تنها از طریق AP‌های آنها امکان پذیر است. زیرا آنها در حوزه‌ دسترسی یکدیگر نیستند. در پایان خوب است بدانیم که استاندارد مربوط به شبکه‌ها و ارتباطات بی‌سیم که توسط موسسه IEEE به ثبت رسیده است 11.802 است.

پارسا ستوده‌نیا