آرزوهایم سقف ندارد

می‌گویند گرانترین لژیونر حال حاضر فوتبال ایران شده‌ای؟

مبلغ قرارداد من به اشتباه در رسانه‌ها مطرح شد. دوستان مطبوعاتی در ترجمه دچار اشتباه شده بودند. در واقع 6 میلیون دلار مبلغی است که در صورت انتقال من از اوساسونا به باشگاه دیگری به اوساسونا تعلق می‌گیرد. متاسفانه نباید مبلغ قراردادم را اعلام کنم، اما گران‌ترین بازیکن ایرانی نیستم. البته پول خوبی از رفتن به اوساسونا نصیبم شده، اما این مبلغ 6 میلیون دلار نیست.

پس می‌خواستند با مطرح کردن این مبالغ تو را به حاشیه ببرند؟

شاید اگر مبلغ قراردادم اینقدر بالا بود به حاشیه می‌رفتم، اما امیدوارم در ترکیب اوساسونا تاثیرگذار باشم و سال‌های آینده با مبالغ بالاتری قرارداد ببندم.

راست است که تا یک روز قبل از امضای قرارداد، از پیشنهاد این تیم اسپانیایی خبر نداشتی؟

نه. چنین چیزی نیست. از یک سال پیش مدیر برنامه‌هایم با مسوولان باشگاه اوساسونا صحبت کرده بود. قرار بود سال گذشته به این تیم بپیوندم، اما در آن مقطع اوساسونا در پست من به بازیکن جدید نیاز نداشت. بعد از بازی تیم ملی در سوریه با مسوولان باشگاه توافق کردیم و قرارداد من به تهران فکس شد و من هم امضا کردم.

پس به تاثیر مدیر برنامه خوب در پیشرفت یک فوتبالیست پی می‌بریم.

در تثبیت یک موفقیت، دلایل مختلف تاثیرگذارند. به نظرم لطف خدا شامل حال من شده و علاوه بر تلاش‌ها و زحمت‌های مدیر برنامه‌هایم، علی دایی هم کمک زیادی به من کرد. او اعتماد به نفس بازی در اروپا را به من بخشید. طی این مدت، در اردوهای تیم ملی چیزهای زیادی از علی دایی آموختم؛ البته جواد نکونام هم تاثیر زیادی در پیوستن من به اوساسونا داشت. او خودش بخوبی راه را برای دیگران باز کرده بود و در موضوع پیوستن من به این تیم، مشاوره‌های زیادی به سران باشگاه داد.

با حرارت خاصی از علی دایی حرف می‌زنی. تاثیر او در انتقال تو به اوساسونا چه بود؟

در تیم ملی با سرمربیگری او خوب بازی کردم. من از سال 83 با تیم ملی بوده‌ام، اما در این مرحله بهترین بازی‌هایم را برای تیم ملی انجام دادم. مربیان قبلی تیم ملی این اعتماد و اعتقاد را به من نداشتند، اما دایی به من اعتماد کامل داشت. او دوست نداشت در امارات بازی کنم. من با کمک‌های او اعتماد به نفس از دست رفته را دوباره به دست آوردم. در واقع پیوستن من به اوساسونا تا حدود زیادی جواب اعتماد علی دایی به من بود.

لیگ امارات برای فوتبالیست‌های ایرانی به دروازه اروپا تبدیل شده است. فکر می‌کنی اگر در ایران هم بودی، چنین پیشنهادی از فوتبال اسپانیا دریافت می‌کردی؟

نمی‌توانم در این مورد نظر بدهم؛ ولی حضور در فوتبال امارات برای من تجربه خوبی بود. من در امارات با سختی‌های حضور در یک لیگ خارجی آشنا شدم. امارات جای خوبی بود تا با فشارهایی که روی یک غریبه (بازیکن خارجی)‌ هست، آشنا شوم. شاید بازیکنی هم باشد که از ایران به سطح اول فوتبال اروپا برود، اما برای من تحمل سختی‌های حضور در فوتبال امارات خیلی مفید بود.

چرا امارات؟ لیگ‌های قطر، کویت و عربستان هم در سطح دوری الامارات هستند.

فرهنگ کشور امارات خیلی به ایران نزدیک است و فاصله این کشور با ایران هم کمتر است. ضمن این که بازیکنان ایرانی زیادی در این لیگ بازی می‌کنند.

در گذشته بازی در استقلال و پرسپولیس شرط لازم برای حضور در تیم ملی و لژیونر شدن بود، اما تو هم مثل هاشمیان، نکونام و آندو بدون بازی در این دو تیم به فوتبال اروپا رفتی.

بتازگی آمار بازیکنانی که بدون بازی در این دو تیم لژیونر می‌شوند؛ بیشتر هم شده است. چون فوتبال ایران از حالت 2 قطبی درآمده و دیگر فقط استقلال و پرسپولیس قطب نیستند. بیشتر تیم‌های لیگ برتر حرفه‌ای شده‌اند و مشکلی برای ترانسفر بازیکن ندارند. نگاه کشورهای اطراف هم به لیگ ایران معطوف شده است. الان دیگر نیازی نیست فقط در استقلال و پرسپولیس بازی کنی تا دیده شوی. اگر در تیم آخر لیگ هم یک بازیکن خوب باشد، روی او زوم می‌شود.

اما بازهم بیشتر فوتبالیست‌های ایرانی می‌خواهند در این دو تیم بازی کنند.

طبیعی است. چون این دو تیم طرفداران بیشماری دارند و بازی در اینها باعث محبوبیت بازیکن می‌شود؛ اما مثلا تلویزیون یک کار خوب انجام می‌دهد و علاوه بر بازی‌های استقلال و پرسپولیس، بازی تیم صدرنشین لیگ را هم به طور مستقیم پخش می‌کند. قبلا اگر حتی یک تیم قهرمان هم می‌شد فقط بازی‌های استقلال و پرسپولیس نشان داده می‌شد. این حرکت تلویزیون انگیزه را برای بازیکنان تیم‌های دیگر زیاد می‌کند.

حضور در فوتبال امارات چه دستاوردی برای تو داشت؛ پول یا...؟

مسلما بازی در لیگ امارات از نظر فنی هم تاثیر مثبتی روی فوتبال من داشت. مربیان کوچکی در لیگ امارات حضور ندارند؛ مثلا مربی برزیلی سال گذشته تیم ما، دستیار فان گال در بارسلونا بوده است. کارکردن با بهترین مربیان فوتبال اروپا از نظر فنی کمک زیادی به بازیکن می‌کند. وقتی در یک تیم اماراتی با یک مربی بزرگ اروپایی کار می‌کنیم با سختی‌های فوتبال اروپا بیشتر آشنا می‌شویم. تنهایی، نیمکت‌نشینی، تفاهم نداشتن با مسوولان باشگاه مشکلاتی هستند که باعث می‌شود یک بازیکن ایرانی در فوتبال امارات پخته‌تر و آبدیده‌تر شود. من هم با این مشکلات دست و پنجه نرم کردم و در مجموع از رفتن به امارات راضی هستم، چون الان نسبت به قبل از آن تصمیم‌های سنجیده‌تری می‌گیرم.

ایرادی که کارشناسان از سبک بازی‌ات در الشارجه می‌گرفتند این بود که علی‌رغم تکنیک بالا، خیلی در زمین نمی‌دویدی. این انتقاد را قبول داری؟

به طور کلی قبول ندارم، البته در بازی‌هایی که روی فرم نبودم، کم دویده‌ام؛ اما یکی از شاخصه‌ها و خصوصیات بازی من دویدن زیاد است. برای نظر کارشناسان احترام قائلم، اما خوشبختانه رایانه‌ها میزان دویدن هر بازیکن را در زمین ثبت می‌کنند.

تو را با علی کریمی مقایسه می‌کنند. در تیم ملی جانشین او خواهی بود؟

همه می‌دانند علی کریمی بازیکن بزرگی است و من راه زیادی برای رسیدن به جایگاه او در پیش دارم. امیدوارم هرچه زودتر به تیم ملی برگردد و تا آن موقع می‌کوشم جای خالی او را پر کنم. تا موقعی که او نیست، کار سختی دارم. از همه بیشتر دوست دارم کریمی در تیم ملی بازی کند، چون در حال حاضر با او قابل مقایسه نیستم. ما محاسن و معایب مجزایی داریم. هرچند هر دو تکنیکی هستیم، اما او سبک بازی‌اش به گونه دیگری است. اما همین که مرا با او مقایسه می‌کنند، کار من را سخت‌تر می‌کند.

کره و عربستان! قرعه خوبی برای صعود به جام جهانی نصیبمان شد؟

فرقی نمی‌کرد، حتی اگر در آن گروه هم می‌افتادیم، باید به صعود فکر می‌کردیم. استرالیا و ژاپن...

ژاپن و ایران در یک گلدان بودند، هم گروه نمی‌شدند.

باز هم گروه سختی بود. بازی روبه‌روی بحرین، استرالیا و قطر آسان نیست. در دور اول هم می‌گفتند کویت، امارات و سوریه حریفان آسانی هستند، ولی خوب کار کردند.

پس ایران به جام جهانی صعود می‌کند؟

با رفاقت و همدلی‌ای که در این تیم ملی ایجاد شده، باید صعود کنیم. صعود به جام جهانی از اهداف تیم ملی است. می‌گویند فوتبال غیرقابل پیش‌بینی است، اما شما مطمئن باشید: چون همه تصمیم گرفته‌ایم، صعود می‌کنیم.

با توجه به این که تجربه حضور در جام‌جهانی را هم داری، فکر می‌کنی برای آفریقای جنوبی باید چگونه برنامه‌ریزی کنیم؟

موفقیت در جام جهانی به برنامه‌ای بلندمدت احتیاج دارد. ما همیشه یک یا 2 ماه پیش از آغاز تورنمنت‌ها شروع به برنامه‌ریزی می‌کردیم و این اصلا برای ورزشی مثل فوتبال مناسب نیست. خوشبختانه فدراسیون این بار خیلی زود به فکر برنامه‌ریزی مناسب برای تیم ملی افتاده است. اگر ایده‌هایی که در سرمسوولان تیم ملی است، پیاده شود؛ برخلاف دوره‌های گذشته نمایش خوبی در جام جهانی خواهیم داشت. ما هم تلاش می‌کنیم از حیثیت فوتبال ایران در جام جهانی دفاع کنیم.

پس به صعود به دور دوم جام جهانی فکر کنیم؟

صعود به دور دوم خیلی سخت است. این بزرگ‌ترین افتخار فوتبال ایران خواهد بود که جزو 16 تیم برتر جهان باشیم. حرف زدن در این باره ساده است؛ اما این اتفاقی نیست که به همین سادگی‌ها رخ دهد.

چه باید بکنیم که به آن نقطه برسیم؟

مسوولان فدراسیون و کادر فنی تیم ملی کارشان را بلدند. بازی‌های تدارکاتی با تیم‌های مطرح دنیا و اردوهای بلندمدت به تقویت تیم ملی کمک شایانی می‌کند. مثلا همین اردوی اسپانیا خیلی مفید است. کمتر پیش آمده که تیم ملی در چنین کمپ عالی‌ای تمرین کند و با فاصله کم بازی‌های تدارکاتی زیادی را انجام دهد. البته پس از بازی تدارکاتی با تیم‌های  باشگاهی باید به سراغ تیم‌های ملی قدر دنیا برویم. در هر کاری وقتی رقیب سرسخت نباشد، آزمایش خوبی صورت نمی‌گیرد. باخت در بازی دوستانه باعث افت روحیه تیم نمی‌شود؛ اما در تورنمنتی مثل جام جهانی یک باخت باعث از میان رفتن تمرکز تیم و مشکل شدن ادامه راه می‌شود.

اگر با تیم‌های سطح اول فوتبال دنیا روبه‌رو شویم، محک جدی می‌خوریم و متوجه می‌شویم توانایی‌هایمان چقدر است.

کارشناسان معتقدند امارات، سوریه و کویت در دور برگشت خیلی ضعیف ظاهر شدند و تیم ملی نباید از بابت برد مقابل این تیم‌ها مغرور شود. از سرمربی تیم ملی گرفته تا بازیکنان ذخیره گرفتار غرور کاذب شده‌اند.

من برای نظر همه احترام قائلم. اما نظر شخصی من این است که تیم ملی مغرور نیست. اگر مغرور شده بودیم، دلیلی نداشت در بازی تشریفاتی مقابل کویت با اقتدار ظاهر شویم. در آن بازی شاهد بودم با این که نتیجه بازی تاثیری در صعود ما نداشت، تمام بازیکنان نهایت تلاش خود را کردند و از جان مایه گذاشتند.

پس قبول نداری آن 3 تیم در دور برگشت ضعیف ظاهر شدند؟

ما پس از پایان بازی‌های دور رفت با 3 مساوی شانس کمی داشتیم. آنها خوب ظاهر شدند ما در دور برگشت با هماهنگی بیشتر به قدرت واقعی خودمان نزدیک‌تر شدیم. اگر آنها تیم‌های آسانی بودند در دور رفت هم براحتی آنها را می‌بردیم. امارات در بازی‌های دوستانه مقابل آث‌میلان و واسکودوگاما خیلی خوب کار کرده بود و به نظرمن تیم متسو اصلا حریف آسانی نبود.

در بازی‌های رفت و برگشت مقابل امارات اشتباه‌های داوری به کمک ایران آمد.

اشتباه داور مثل اشتباه بازیکنان غیرقابل اجتناب است. ممکن بود این اشتباه‌ها به ضرر ایران پیش می‌آمد. این یک اتفاق طبیعی در تمام فوتبال دنیاست.

در جام ملت‌های قبلی اصلا بازی نکردی اما خیلی‌ها گفتند  اگر قلعه‌نویی به شجاعی اعتقاد نداشت، اصلا او را دعوت نمی‌کرد. اشکال کار کجا بود؟

پیش از شروع جام ملت‌ها در بازی مقابل جامائیکا خوب کار کردم. آن طور که شنیده بودم، پیش از آن اصلا قرار نبود من همراه تیم به مالزی بروم. به هر حال نیمکت‌نشینی من نظر سرمربی تیم بود و برای من حتی نشستن روی نیمکت تیم ملی هم افتخار بزرگی بود. شاید اگر یک مربی خارجی روی نیمکت تیم ملی بود، به من اعتماد بیشتری پیدا می‌کرد.

شنیده ام از بچگی‌ دوست داشتی در بارسلونا بازی کنی، حالا با پیوستن به اوساسونا به تحقق رویایت خیلی نزدیک شده‌ای؟

قرار گرفتن مقابل بارسلونا یکی از بهترین و شیرین‌ترین اتفاقات زندگی من را رقم خواهد زد. همه تلاشم را خواهم کرد تا به آرزویم برسم. بارسلونا همیشه بازیکنان تکنیکی داشته و برای من قرار گرفتن در جمع آنها خاطره‌انگیز و باورنکردنی است.

سقف حضورت در فوتبال اروپا بازی در بارسلوناست؟

بدون اغراق همیشه دوست دارم به جایی برسم که به ذهن هیچ کسی خطور نکند. تا کجا معنی ندارد و سقف آرزوهایم تا ندارد. دوست دارم به بی‌نهایت برسم.

جایی گفته بودی دوست داری با کریستیانو رونالدو مقایسه شوی.

سبک بازی او را خیلی دوست دارم. البته بچه که بودم، به‌به تو را خیلی دوست داشتم. وقتی او در جام جهانی 1994 بازی می‌کرد، من در فوتبال محله‌مان پس از گل به سبک او شادی می‌کردم. او هم شماره 7 می‌پوشید. این که می‌گویند از کریستیانو رونالدو تقلید می‌کنم، اشتباه است. سعی می‌کنم از کسی الگوبرداری نکنم، فقط سبک بازی او را دوست دارم.

پیراهن شماره 7 تیم ملی را به فریدون زندی برگرداندی؟

گفت اگر دوست داری 7 را بپوش، اما چون پیش از من او این پیراهن را می‌پوشید، به او برگرداندم. در بازی با کویت هم 9 را پوشیدم، اما محسن خلیلی گفت چون در پرسپولیس 9 می‌پوشم، دوست دارم در تیم ملی هم 9 را بپوشم. پس از آن 11 عنایتی را به من دادند که فعلا این پیراهن را می‌پوشم.

در پایان اگر صحبتی باقی مانده...

از شما و روزنامه جام‌جم تشکر می‌کنم. برای موفقیت در تیم جدیدم و صعود به جام جهانی همراه تیم ملی دعایم کنید.

تازگی‌ها بهتر شدم‌

تازگی‌ها خیلی بهتر شده‌ام. قبول دارم که کارت زیاد می‌گرفتم، اما ناداوری در فوتبال امارات امان ما را بریده بود. هرکس بازی‌های لیگ امارات را ببیند، تصدیق می‌کند که سطح داوری این لیگ از سطح فنی بازی‌ها به مراتب پایین‌تر است. نه فقط من، بلکه بقیه لژیونرهای ایرانی هم با داوران لیگ امارات مشکل داشتند. شاید چون من جوان‌تر بودم و تنها ایرانی تیمم هم بودم فشار بیشتری روی من بود. کسی نبود که روی کمک روحی او حساب کنم. خدا را شکر حالا تجربه بیشتری پیدا کرده‌ام و فهمیده‌ام بهتر است کاری به تصمیم داور نداشته باشم. در اروپا باید بیشتر تمرکزم روی بازی خودم باشد.

امیرحسین متقی