جشنواره و سیب

توی ارقام مربوط به رشد بخشهای مختلف اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی که طبق معمول سنواتی ، همزمان با تقدیم لایحه

کد خبر: ۱۸۵۹۴

بودجه به مجلس محترم منتشر شده ، جای رقم مربوط به رشد حیرت انگیز و محیرالعقول زیربخش جشنواره های فیلم به شدت خالیست . رشدی که لازم بود ارقام نجومی مربوط به آن در معرض افکار عمومی قرار می گرفت تا همه بدانند که ما زمانی چه بودیم و حالا چه شده ایم؛! دیشب که دور و بر این مساله غور می کردیم و با دیده عبرت تعداد جشنواره هایی را که در طول همین هذاالسنه در تهران و دیگر نقاط محروم و حتی صعب العبور و سخت الوصول مملکت برگزار شده اند به صورت سرانگشتی احصائ می نمودیم ، یاد داستان تولید سیب در ولایت خودمان افتادیم که آن اوایل ، یعنی در حدود سالهای نخست دهه چهل که احداث باغات به شیوه صنعتی تازه آغاز شده بود، درآمد نسبتا خوبی داشت ، ولیکن بعدها بر اثر توسعه بی رویه باغات و تورم تولید، حکم خوراک دام را پیدا کرد و کار به جایی رسید که گاوها هم با دیدن سیب پشت چشم نازک کرده و با گفتن «مرسی ، صرف شده جون شما» از خوردن این میوه مفید و پرارزش سرباز می زدند. حال اگر کنجکاوید که بدانید این داستان به چه آوردیم و بین سیب و گاو و جشنواره فیلم چه رابطه علت و معلولی وجود دارد و این چه صغری و کبرائیست که ما چیده ایم ؛ عرض می کنیم که هر چیزی از جمله سیب و جشنواره کم که باشد تحفه است . به اندازه که شد مفید و مطلوبست ولیکن از حد که گذشت ، گندش درمی آید و گندش که درآمد خانه خودش و صاحب و بانیش را خراب می کند. مثلا اگر در نظر بگیرید که ما در همین یکی دو ماه گذشته جشنواره های خانواده - مناطق آزاد - ارگ بم و اخیرا جشنواره باران و جشنواره امید را در تهران و شهرستان ها برگزار کرده ایم و تا تب جشنواره تراشی برادران فرهیخته به عرق بنشیند. لابد تا پایان سال هفت - هشت جشنواره دیگر هم برگزار خواهیم کرد، متوجه خواهید شد که به این ترتیب مملکت در آینده با کمبود شدید هیات داوران مواجه شده و از پیسی کمبود آب به در نیامده با مشکل گرانی و نایابی داور فیلم دست به گریبان خواهد گردید. در منطق ما به این می گویند، «گند کار درآمدن »، چون تا بخواهیم به تعداد مورد نیاز داور داخلی تربیت کنیم . باز هم به علت افزایش تعداد جشنواره ها کم خواهیم آورد و آن وقت ناگزیر خواهیم شد یا از خارج داور وارد کنیم و یا جشنواره هایمان را صادرات غیرنفتی نموده و منابعمان را مفت و مجانی به دست اجنبی بدهیم!